517111LIBER IIII.
maturitatem pergenti minimè reſpondentem, fieri aſſolet.
Porrò nullũ bumidũ per ſe, ſine arido maturum fit. Etenim
aqua, ex bumidis ſola, non craſſeſcit: quod ideo euenire ſo-
let, quia uel exiguũ calorem, uel magnã bumoris qui defi-
nitur, copiam babeat. Et próinde, crudorum ſuccus præte-
nuis eſt, & gelidus potius, quàm tepidus, & eſu, ac potu
inutilis. Cæterũ ipſa quoq; cruditas périnde ut maturatio,
multifariã dicitur. Vnde & distillationes, & urinæ, et alui
ſedimina, cruda dici eadẽ de cauſa ſolent: ex eo nanq; cruda
nuncupantur omnia, quòd à calorenec uincantur, nec cõſi-
ſtant. Quòd ſi lõgius progredi uelimus, & fictile, & lac,
& multa alia cruda dicũtur, ſi cùm à calore trãſmutari, ac
conſiſtere poßint, inaffecta permaneant. Quare elixa dici-
tur aqua, ſed cruda minimè, quòd craſſa non euadat. Quid
igitur ſit mutatio, atq; cruditas, & cur utraq; ſit, dictũ eſt.
Elixatio autẽ in uniuerſum quidem, eſt indefiniti in bumo-
re exiſtentis cõcoctio, ab bumido calore facta. Sed uo cabu-
lum, de elixis ſolùm propriè dici ſolet. Hoc autem nempe
quod indefinitũ eſt, aëreum, uti diximus, uel aqueũ eſſe po-
teſt. Fit autẽ e{li}xatio abigni, qui in bumore eſt. Quod enim
in ſartagine igni admouetur, torreri aſſolet: nã ab extremo
calore patitur. Humorem autem illum, in quo eſt, plenius
aridum ad ſe trabẽdo reddit. Quod autem elixatur, contrà
efficit: nam calor quem externus bumor babet, ab eo bu-
morem foras pellit. Quã ob rem elixa aßis aridiora ſunt:
nõ enim quæ elixãtur, ad ſe humorẽ attrahunt, quando ex-
ternus calor internum uincit. Quòd ſi præualeret inter-
nus, humorem ad ſe traheret proſectò. Porrò non omne
corpus elixabile eſt: nam neq; id, in quo nibil eſt humoris,
ceu lapis: neq; id, in quo humor quidem ineſt, ſed
Porrò nullũ bumidũ per ſe, ſine arido maturum fit. Etenim
aqua, ex bumidis ſola, non craſſeſcit: quod ideo euenire ſo-
let, quia uel exiguũ calorem, uel magnã bumoris qui defi-
nitur, copiam babeat. Et próinde, crudorum ſuccus præte-
nuis eſt, & gelidus potius, quàm tepidus, & eſu, ac potu
inutilis. Cæterũ ipſa quoq; cruditas périnde ut maturatio,
multifariã dicitur. Vnde & distillationes, & urinæ, et alui
ſedimina, cruda dici eadẽ de cauſa ſolent: ex eo nanq; cruda
nuncupantur omnia, quòd à calorenec uincantur, nec cõſi-
ſtant. Quòd ſi lõgius progredi uelimus, & fictile, & lac,
& multa alia cruda dicũtur, ſi cùm à calore trãſmutari, ac
conſiſtere poßint, inaffecta permaneant. Quare elixa dici-
tur aqua, ſed cruda minimè, quòd craſſa non euadat. Quid
igitur ſit mutatio, atq; cruditas, & cur utraq; ſit, dictũ eſt.
Elixatio autẽ in uniuerſum quidem, eſt indefiniti in bumo-
re exiſtentis cõcoctio, ab bumido calore facta. Sed uo cabu-
lum, de elixis ſolùm propriè dici ſolet. Hoc autem nempe
quod indefinitũ eſt, aëreum, uti diximus, uel aqueũ eſſe po-
teſt. Fit autẽ e{li}xatio abigni, qui in bumore eſt. Quod enim
in ſartagine igni admouetur, torreri aſſolet: nã ab extremo
calore patitur. Humorem autem illum, in quo eſt, plenius
aridum ad ſe trabẽdo reddit. Quod autem elixatur, contrà
efficit: nam calor quem externus bumor babet, ab eo bu-
morem foras pellit. Quã ob rem elixa aßis aridiora ſunt:
nõ enim quæ elixãtur, ad ſe humorẽ attrahunt, quando ex-
ternus calor internum uincit. Quòd ſi præualeret inter-
nus, humorem ad ſe traheret proſectò. Porrò non omne
corpus elixabile eſt: nam neq; id, in quo nibil eſt humoris,
ceu lapis: neq; id, in quo humor quidem ineſt, ſed