518112ARIST. METEOROL.
tis ratione umci non poteſt, ut lignum, elixari poteſt.
Sed è
corporibus ea duntaxat elixari ſolent, quæ humiditatẽ ha-
bent eiuſmodi, ut ab igni, qui in humore existit, pati queãt.
At aurum, lignum, & pleraq; alia, elixari dicuntur: ſorma
quidem eadem, ſed tralatione: nõ enim differentijs propria
indita ſunt uocabula. Liquida quoq; , ceu lac, atq; mustum,
elixari diximus: ubi circundans, & forinſecus excalfaciens
ignis ſaporem, qui in humore conſistit, in aliam quand ã ſa-
poris ſpeciem trãſmutat. Quare modo quodã ſimile quip-
piam dictæ elixationi cõmittit. Finem autem non cundem
nacta ſunt omnia, nec quæ elixantur, nec quæ concoquũtur:
ſed aliorum finis in eſitatione, aliorũ in ſorbitione, aliorum
in alio uſu conſistit: quandoquidem uel medicamenta ipſa
elixari dicimus. Quare elixabilia omnia ſunt, quæcunque
craßiora, uel minora, uel grauiora: aut eorũ quædã eiuſmo-
di, quædã diuerſa fieri poſſunt: proptereà quòd eorum quæ
diſgregantur, alia craſſa ſunt, alia tenuia: quomodo lac in
ſerum, atq; caſeum diſtribui aſſolet. Oleũ autẽ ipſum per
ſe non elixatur, quòd horũ nibil ſubeat. lgitur cõcoctio ea,
quæ elixatio nuncupatur, id eſt: nibilq́; intereſt, inftrumen-
tis arte, an natura paratis fiat: eadem enim de cauſa, fient
omnia. Inquinatio autem, inconcoctio quidem, at elixatio-
ni aduerſa existit. Fuerit autem, cùm ei, qua de priore loco
diſſeruimus, aduerſari ducatur, inconcoctio infiniti in cor-
pore existẽtis, quam coloris humoris circũfu ſi penuria cõ-
mittit. Quod autẽ caloris penuria frigus habeat ammistũ,
dictũ eſt: per alium tamen quàm frigus, motum, fieri ſolet:
nam calor ille, cui coquendi officium delegatum eſt, depel-
litur, ac offuſcatur. Atq; penuria illa, copia frigoris in hu-
more circumiacente, uel eo quod elixatur existentis,
corporibus ea duntaxat elixari ſolent, quæ humiditatẽ ha-
bent eiuſmodi, ut ab igni, qui in humore existit, pati queãt.
At aurum, lignum, & pleraq; alia, elixari dicuntur: ſorma
quidem eadem, ſed tralatione: nõ enim differentijs propria
indita ſunt uocabula. Liquida quoq; , ceu lac, atq; mustum,
elixari diximus: ubi circundans, & forinſecus excalfaciens
ignis ſaporem, qui in humore conſistit, in aliam quand ã ſa-
poris ſpeciem trãſmutat. Quare modo quodã ſimile quip-
piam dictæ elixationi cõmittit. Finem autem non cundem
nacta ſunt omnia, nec quæ elixantur, nec quæ concoquũtur:
ſed aliorum finis in eſitatione, aliorũ in ſorbitione, aliorum
in alio uſu conſistit: quandoquidem uel medicamenta ipſa
elixari dicimus. Quare elixabilia omnia ſunt, quæcunque
craßiora, uel minora, uel grauiora: aut eorũ quædã eiuſmo-
di, quædã diuerſa fieri poſſunt: proptereà quòd eorum quæ
diſgregantur, alia craſſa ſunt, alia tenuia: quomodo lac in
ſerum, atq; caſeum diſtribui aſſolet. Oleũ autẽ ipſum per
ſe non elixatur, quòd horũ nibil ſubeat. lgitur cõcoctio ea,
quæ elixatio nuncupatur, id eſt: nibilq́; intereſt, inftrumen-
tis arte, an natura paratis fiat: eadem enim de cauſa, fient
omnia. Inquinatio autem, inconcoctio quidem, at elixatio-
ni aduerſa existit. Fuerit autem, cùm ei, qua de priore loco
diſſeruimus, aduerſari ducatur, inconcoctio infiniti in cor-
pore existẽtis, quam coloris humoris circũfu ſi penuria cõ-
mittit. Quod autẽ caloris penuria frigus habeat ammistũ,
dictũ eſt: per alium tamen quàm frigus, motum, fieri ſolet:
nam calor ille, cui coquendi officium delegatum eſt, depel-
litur, ac offuſcatur. Atq; penuria illa, copia frigoris in hu-
more circumiacente, uel eo quod elixatur existentis,