Lucretius, De rerum natura: Libri Sex, 1566

Page concordance

< >
Scan Original
41
42
43
44
45
46
47
48
49
50
51
52
53
54
55
56
57
58
59
60
61
62
63
64
65
66
67
68
69
70
< >
page |< < of 241 > >|
1 Cogitur interdum flecti per membra, per artus;
Et proiecta refrenatur, retroque residit?

Quare in seminibus quoque idem fateare necesse est,
Esse aliam praeter plagas, & pondera causam
Motibus; unde haec est nobis innata potestas:
De nihilo quoniam fieri nihil posse videmus.

Pondus enim prohibet, ne plagis omnia fiant,
Externa quasi vi.
sed ne mens ipsa necessum
Intestinum habeat cunctis in rebus agendis;
Et devicta quasi hoc cogatur ferre, patique;
Id facit exiguum clinamen principiorum,
Nec regione loci certa, nec tempore certo.

Nec stipata magis fuit umquam materiai
Copia, nec porro maioribus intervallis:
Nam neque adaugescit quidquam, nec deperit inde.

Quapropter quo nunc in motu principiorum
Corpora sunt, in eodem ante acta aetate fuere:
Et post hoc semper simili ratione ferentur.

Et quae consuerint gigni, gignentur eadem
Condicione; & erunt, & crescent, in que valebunt,
Quantum cuique datum est per foedera naturai.

Nec rerum summam commutare ulla potest vis:
Nam neque quo possit genus ullum materiai
Effugere ex omni, quidquam est: neque rursus, in omne
Unde coorta queat nova vis inrumpere, & omnem
Naturam rerum mutare, & vertere motus.

Illud in his rebus non est mirabile, quare
Omnia cum rerum primordia sint in motu;
Summa tamen summa videatur stare quiete,
Praeterquam, si quid proprio dat corpore motus.

Omnis enim longe nostris ab sensibus infra
Primorum natura iacet.
quapropter, ubi ipsa

Text layer

  • Dictionary
  • Places

Text normalization

  • Original

Search


  • Exact
  • All forms
  • Fulltext index
  • Morphological index