527121LIBER IIII.
quàm prætereà craſſeſcit, ſed aquæ modo deuritur.
Quòd
ſi lac aliquod nihil, aut parũ habeat caſei, ad aquam potius
ſpectat, at nullatenus alit. Sanguis quoq; haud ſecus habere
ſeſe uidetur: nam quòd frigore ſicceat, cogitur. At quicogi
nequit, ut ceruorũ, is ad aquam magis pertinet, atq; oppidò
quàm frigidus habetur. Et iccirco fibras nullas habet: quip-
pe cùm fibræ ad terrã ſpectent, atq; quod ſtabile, ac firmũ
existit. Quare ſi etiã illæ adimantur, ſanguis cõcreſcere nõ
poteſt: quod ideo accidit, quia nõ ſiccet: quod enim ſuꝑeſt,
id périnde atq; lac caſeo iam exẽpto, aqua existit. Signum
autẽ eſt. Nã ſanguis uitiatus, concreſcere non ſolet: quippe
qui ſaniem præ ſe ſerat, quæ nõ niſi pituitoſus humor, &
aqueus eſt, quòd cruda, incoctaq́; , & à natura nõ uicta ſit.
Prætereà quædã ſolubilia ſunt, ut nitrũ: quædã inſolubilia,
ut fictile: atq; ex hiſce alia molleſcunt, ceu cornu: alia mini-
mè, ueluti fictile, atq; lapis. Cauſa autẽ eſt, quia cõtrariorũ
cõtrariæ cauſæ ſunt. Quare ſires duobus, frigore, ac ſicci-
tate cõcreſcant, coganturq́; : calore, & humore ſoluãtur eſt
neceſſe. Vnde fit utigni, & aqua ſoluãtur: ea enim cõtra-
ria ſunt. Aqua quidẽ, quæ igni ſolo: igni uerò, quæ frigore.
Quare ſi qua ab ambobus cogicontingat, ea maximè inſo-
lubilia ſunt. Talia autẽ euadunt, quæcũq; cõcalſacta prius,
frigore poſteà cogũtur: uſu enim euenit, ut ubi calor exeũ-
do exhauſtus eſt, rurſum humoris plurimũ frigoris opera
inculcetur, adeò ut ne humori quidem tranſitũ frigus con-
cedat. Atq; eã ob cauſam, nec calor ea ſoluit: quæ enim fri-
goreſolo cõcreſcũt, hæc calor ſoluit. Necitidẽ aqua ſolue-
repoteſt. Nã quæ ſrigus cogit, aqua ſoluere non poteſt: ſed
quæ ui caloris aridi ſolummodo cõcreuere, poteſt. A t fer-
rum caloris feruore colliquatũ, frigore concreſcit.
ſi lac aliquod nihil, aut parũ habeat caſei, ad aquam potius
ſpectat, at nullatenus alit. Sanguis quoq; haud ſecus habere
ſeſe uidetur: nam quòd frigore ſicceat, cogitur. At quicogi
nequit, ut ceruorũ, is ad aquam magis pertinet, atq; oppidò
quàm frigidus habetur. Et iccirco fibras nullas habet: quip-
pe cùm fibræ ad terrã ſpectent, atq; quod ſtabile, ac firmũ
existit. Quare ſi etiã illæ adimantur, ſanguis cõcreſcere nõ
poteſt: quod ideo accidit, quia nõ ſiccet: quod enim ſuꝑeſt,
id périnde atq; lac caſeo iam exẽpto, aqua existit. Signum
autẽ eſt. Nã ſanguis uitiatus, concreſcere non ſolet: quippe
qui ſaniem præ ſe ſerat, quæ nõ niſi pituitoſus humor, &
aqueus eſt, quòd cruda, incoctaq́; , & à natura nõ uicta ſit.
Prætereà quædã ſolubilia ſunt, ut nitrũ: quædã inſolubilia,
ut fictile: atq; ex hiſce alia molleſcunt, ceu cornu: alia mini-
mè, ueluti fictile, atq; lapis. Cauſa autẽ eſt, quia cõtrariorũ
cõtrariæ cauſæ ſunt. Quare ſires duobus, frigore, ac ſicci-
tate cõcreſcant, coganturq́; : calore, & humore ſoluãtur eſt
neceſſe. Vnde fit utigni, & aqua ſoluãtur: ea enim cõtra-
ria ſunt. Aqua quidẽ, quæ igni ſolo: igni uerò, quæ frigore.
Quare ſi qua ab ambobus cogicontingat, ea maximè inſo-
lubilia ſunt. Talia autẽ euadunt, quæcũq; cõcalſacta prius,
frigore poſteà cogũtur: uſu enim euenit, ut ubi calor exeũ-
do exhauſtus eſt, rurſum humoris plurimũ frigoris opera
inculcetur, adeò ut ne humori quidem tranſitũ frigus con-
cedat. Atq; eã ob cauſam, nec calor ea ſoluit: quæ enim fri-
goreſolo cõcreſcũt, hæc calor ſoluit. Necitidẽ aqua ſolue-
repoteſt. Nã quæ ſrigus cogit, aqua ſoluere non poteſt: ſed
quæ ui caloris aridi ſolummodo cõcreuere, poteſt. A t fer-
rum caloris feruore colliquatũ, frigore concreſcit.