527225LIBER SEXTVS.
3. Oppoſito uiſui ſpeculo ſphærico conuexo, it a ut uiſus non ſit in ſuperficie illius ſpeculi aut
ſuperficie ei continua: erit communis ſectio baſis pyramidis uiſionis & ſuperficiei ſpeculi circu-
lus minor magno circulo ſphæram ſpeculi per æqualia ſecante. Alhazen 24 n 4.
ſuperficie ei continua: erit communis ſectio baſis pyramidis uiſionis & ſuperficiei ſpeculi circu-
lus minor magno circulo ſphæram ſpeculi per æqualia ſecante. Alhazen 24 n 4.
Opponatur uiſui ſpeculum ſphęricum taliter ut uiſus non ſit in ſuperficie illius ſpeculi aut in ſu-
perficie ei continua: dico quòd pars ſpeculi à uiſu comprehenſa erit pars ſphæræ circulo incluſa,
quem efficit motu ſuo radius contingens ſuperficiem ſphęræ. Quia enim, ut patet per 16 th. 2 huius,
longior radius ad ſphæræ ſuperficiem pertingens, quaſi linea ſpeculum contingẽs eſt: ſi ille radius
imaginetur per gyrum moueri attingendo ſphæram, donec redeat ad pũctum primum, à quo ſum-
pſit motus principium: palàm per præmiſſam quia punctus contingentiæ in ſphæræ ſuperficie cir-
culum deſcribet. Hic uerò circulus minor erit circulo magno illius ſphæræ. Quoniam ſi intelligan-
tur ſuperficies ſecantes ſe ſuper diametrum ſphæræ tranſeuntes polos prædicti circuli & ſphæram
per æqualia ſecantes: patet quòd omnes illi circuli contingentes lineas habent illas, quę ſunt lineæ
longitudinis pyramidis uiſionis: ergo per 58 th. 1 huius quilibet arcuum interiacentium ipſi ſuper-
ficiei ſphæræ, & his ſuperficiebus planis ſecantibus ſphęram, erit minor ſemicirculo circuli magni.
Verbi gratia, ſit per 69 th. 1 huius circulus, qui eſt communis ſectio ſuperficiei ſphæræ & ſuperficiei
planæ tranſeuntis per uiſum a extra ſphæram exiſtentẽ, & per cen-
trum ſphæræ, quod ſit b, circulus c s d: cuius centrum ſit b: ſitq́; po-
604[Figure 604]a s d b c lus circuli intellecti, ſecundum quem baſis pyramidis uiſionis ſecat
ſuperficiem ſpeculi pũctus s: producaturq́; b s ſemidiameter ad ui-
ſum a: & ſit linea b s a: & à puncto a centro uiſus ducatur linea con-
tingens circulum, quæ ſit a c: & à puncto contingétiæ, qui eſt c, du-
catur ad centrum b linea c b. Dico quòd arcus c s eſt minor quàm
quarta circuli magni. Angulus enim b c a eſt rectus per 18 p 3: angu-
lus ergo c b a eſt acutus: quia non poſſunt eſſe duo recti in eodem
trigono a b c per 32 p 1: hunc autem angulum in centro exiſtentem
reſpicit arcus c s: palàm ergo per 33 p 6 quoniã ipſe minor eſt quàm
quarta circuli. Et quia idem accidit in omnibus pũctis imaginato-
rum circulorum, manifeſtum quoniá quilibet arcuum illorum cir-
culorũ eſt minor quàm quarta circuli magni. Ergo circulus termi-
nans uiſum eſt minor circulo magno ſphæræ propoſitæ. Et hoc eſt
quod proponebatur. Tenet autẽ hæc demõſtratio in uno uiſu tan-
tùm, uel in ambobus uiſibus, dum modò diameter ſpeculi ſphærici
ſit maior quàm diſtantia oculorum: quoniã iſtis exiſtẽtibus æqua-
libus circulus maior ſphæræ erit circulus propoſitæ ſectionis, &
medietas ſphæræ uidebitur. Si uerò diſtantia oculorum ſit maior
diametro ſpeculi, plus medietate ſphæræ uidebitur: & erit communis ſectio circulus minor, ut hæe
ſunt demonſtrata in 4 huius.
perficie ei continua: dico quòd pars ſpeculi à uiſu comprehenſa erit pars ſphæræ circulo incluſa,
quem efficit motu ſuo radius contingens ſuperficiem ſphęræ. Quia enim, ut patet per 16 th. 2 huius,
longior radius ad ſphæræ ſuperficiem pertingens, quaſi linea ſpeculum contingẽs eſt: ſi ille radius
imaginetur per gyrum moueri attingendo ſphæram, donec redeat ad pũctum primum, à quo ſum-
pſit motus principium: palàm per præmiſſam quia punctus contingentiæ in ſphæræ ſuperficie cir-
culum deſcribet. Hic uerò circulus minor erit circulo magno illius ſphæræ. Quoniam ſi intelligan-
tur ſuperficies ſecantes ſe ſuper diametrum ſphæræ tranſeuntes polos prædicti circuli & ſphæram
per æqualia ſecantes: patet quòd omnes illi circuli contingentes lineas habent illas, quę ſunt lineæ
longitudinis pyramidis uiſionis: ergo per 58 th. 1 huius quilibet arcuum interiacentium ipſi ſuper-
ficiei ſphæræ, & his ſuperficiebus planis ſecantibus ſphęram, erit minor ſemicirculo circuli magni.
Verbi gratia, ſit per 69 th. 1 huius circulus, qui eſt communis ſectio ſuperficiei ſphæræ & ſuperficiei
planæ tranſeuntis per uiſum a extra ſphæram exiſtentẽ, & per cen-
trum ſphæræ, quod ſit b, circulus c s d: cuius centrum ſit b: ſitq́; po-
604[Figure 604]a s d b c lus circuli intellecti, ſecundum quem baſis pyramidis uiſionis ſecat
ſuperficiem ſpeculi pũctus s: producaturq́; b s ſemidiameter ad ui-
ſum a: & ſit linea b s a: & à puncto a centro uiſus ducatur linea con-
tingens circulum, quæ ſit a c: & à puncto contingétiæ, qui eſt c, du-
catur ad centrum b linea c b. Dico quòd arcus c s eſt minor quàm
quarta circuli magni. Angulus enim b c a eſt rectus per 18 p 3: angu-
lus ergo c b a eſt acutus: quia non poſſunt eſſe duo recti in eodem
trigono a b c per 32 p 1: hunc autem angulum in centro exiſtentem
reſpicit arcus c s: palàm ergo per 33 p 6 quoniã ipſe minor eſt quàm
quarta circuli. Et quia idem accidit in omnibus pũctis imaginato-
rum circulorum, manifeſtum quoniá quilibet arcuum illorum cir-
culorũ eſt minor quàm quarta circuli magni. Ergo circulus termi-
nans uiſum eſt minor circulo magno ſphæræ propoſitæ. Et hoc eſt
quod proponebatur. Tenet autẽ hæc demõſtratio in uno uiſu tan-
tùm, uel in ambobus uiſibus, dum modò diameter ſpeculi ſphærici
ſit maior quàm diſtantia oculorum: quoniã iſtis exiſtẽtibus æqua-
libus circulus maior ſphæræ erit circulus propoſitæ ſectionis, &
medietas ſphæræ uidebitur. Si uerò diſtantia oculorum ſit maior
diametro ſpeculi, plus medietate ſphæræ uidebitur: & erit communis ſectio circulus minor, ut hæe
ſunt demonſtrata in 4 huius.
4. In ſpeculis ſphæricis conuexis ſecundũ acceſſum uiſuum
ad ſpecula, circulorum uiſum terminantium quantitas mi-
nuitur, ad receſſum uerò augetur.
605[Figure 605]f g h c b e d k aad ſpecula, circulorum uiſum terminantium quantitas mi-
nuitur, ad receſſum uerò augetur.
Eſto enim ſpeculum ſphæricum conuexum, cuius centrum
b: & ſit centrum uiſus a: ſitq́; circulus terminás uiſum in ſuper-
ficie ſpeculi, quic g h e. Dico quòd ſecũdum acceſſum & receſ-
ſum uiſuum à ſpeculis, illorum circulorum quantitas mutatur:
diminuitur enim ſecundum acceſſum, & augetur ſecũdum re-
ceſſum. Sit enim cõmunis ſectio ſuperficiei reflexionis & ſpe-
culi circulus c d e f: cuius arcus c d e ſit erectus ſuper circulum
c g h e, uiſam partem ſpeculi continentem: ſitq́ ipſius arcus c d
e medius pũctus d: & ducátur lineę a c, a d b, c b, a e: eritq́; per 18
p 3 angulus a c b rectus: accedat ergo uiſus ſecundũ lineá a b ad
punctum k. Si ergo uiſus terminatur ad eundem circulum c g h
e, ut prius: ducatur linea k c. Et quoniam per 16 th. 2 huius lon-
gior radius à uiſu ad ſphærá pertingens quaſi linea contingens
eſt: patet per 18 p 3 quoniam angulus k c b eſt rectus: ſed & an-
gulus a c b fuit rectus: eſt ergo rectus minor recto: quod eſt im-
poſsibile. Exiſtẽte ergo uiſu in puncto k, non terminabitur ui-
ſio ad circulum c g h e, ſed ad aliquem circulum ipſo circulo c g
h e minorem. Quia enim inter duas lineas contingentes circu-
lum, quæ ſunt a c & a e, ab uno puncto a ductas, à puncto k du-
cuntur aliæ duæ lineæ eundem circulum contingentes: palàm
ergo per 60 th. 1 huius quòd puncta contingentiæ interiorum
cadent intra puncta contingentiæ exteriorum. Minorem ergo
arcum circuli comprehendent lineæ propinquiores quàm remotiores. Patet ergo propſitum.
b: & ſit centrum uiſus a: ſitq́; circulus terminás uiſum in ſuper-
ficie ſpeculi, quic g h e. Dico quòd ſecũdum acceſſum & receſ-
ſum uiſuum à ſpeculis, illorum circulorum quantitas mutatur:
diminuitur enim ſecundum acceſſum, & augetur ſecũdum re-
ceſſum. Sit enim cõmunis ſectio ſuperficiei reflexionis & ſpe-
culi circulus c d e f: cuius arcus c d e ſit erectus ſuper circulum
c g h e, uiſam partem ſpeculi continentem: ſitq́ ipſius arcus c d
e medius pũctus d: & ducátur lineę a c, a d b, c b, a e: eritq́; per 18
p 3 angulus a c b rectus: accedat ergo uiſus ſecundũ lineá a b ad
punctum k. Si ergo uiſus terminatur ad eundem circulum c g h
e, ut prius: ducatur linea k c. Et quoniam per 16 th. 2 huius lon-
gior radius à uiſu ad ſphærá pertingens quaſi linea contingens
eſt: patet per 18 p 3 quoniam angulus k c b eſt rectus: ſed & an-
gulus a c b fuit rectus: eſt ergo rectus minor recto: quod eſt im-
poſsibile. Exiſtẽte ergo uiſu in puncto k, non terminabitur ui-
ſio ad circulum c g h e, ſed ad aliquem circulum ipſo circulo c g
h e minorem. Quia enim inter duas lineas contingentes circu-
lum, quæ ſunt a c & a e, ab uno puncto a ductas, à puncto k du-
cuntur aliæ duæ lineæ eundem circulum contingentes: palàm
ergo per 60 th. 1 huius quòd puncta contingentiæ interiorum
cadent intra puncta contingentiæ exteriorum. Minorem ergo
arcum circuli comprehendent lineæ propinquiores quàm remotiores. Patet ergo propſitum.