Blancanus, Josephus, Sphaera mvndi, sev cosmographia demonstratiua , ac facile methodo tradita : in qua totius Mundi fabrica, vna cum nouis, Tychonis, Kepleri, Galilaei, aliorumq' ; Astronomorum adinuentis continentur ; Accessere I. Breuis introductio ad geographiam. II. Apparatus ad mathematicarum studium. III. Echometria, idest Geometrica tractatio de Echo. IV. Nouum instrumentum ad Horologia

Table of contents

< >
[31.] De duobus Circulis Polaribus. Cap. I X.
[32.] De Circulo ſecundi motus. Cap. X.
[33.] De alijs Circulis, qui in materiali Sphæra non ponuntur. Cap. XI.
[34.] De quinque Zonis, & Climatibus. Cap. XII.
[35.] Finis Libri Primi.
[36.] LIBER SECVNDVS DE TOTO MVNDO IN VNIVERSVM.
[37.] De Mundi loco. Cap. I.
[38.] De totius Mundi motu. Cap. II.
[39.] De Mundi fabrica. Cap. III.
[40.] De Mundi quantitate, & Magnitudine. Cap. IIII.
[41.] De mundano lumine, & vmbra. Cap. V.
[42.] Finis Libri Secundi.
[43.] LIBER TERTIVS DEPARTIBVS MVNDI, ET PRIMO DE PARTE ELEMENTARI.
[44.] De loco partis Elementaris. Cap. I.
[45.] Systema Mundi ſecundum Philolaum Phthagoricum, & eius ſectatores.
[46.] De figura partis Elementarijs. Cap II.
[47.] De motu Sphæra Elementaris. Cap. III.
[48.] De Magnitudine Sphæræ Elementaris. Cap. IIII.
[49.] Finis Libri Tertij@
[50.] LIBER QVARTVS DE TERRA De loco Terræ. # Cap. I.
[51.] De Motu Terræ. Cap. II.
[52.] De Terræ illuminatione, & vmbra. Cap. III.
[53.] PAGINAS 38. & 39.
[54.] EXPLANATIO, ETCONSTRVCTIO FIGVRAE PONENDAE INTER
[55.] De Terræ figura. Cap. IV.
[56.] De Mutatione rotunditatis terræ. Corrollarium.
[57.] Tantum æui mutare poteſt longæ@a vetuſtas.
[58.] De Magnitudine. Cap. V.
[59.] Terræ magnitudo abſoluta.
[60.] De altitudine Montium. Cap. VI.
< >
page |< < (37) of 300 > >|
De Motu Terræ. Cap. II.
6 Dixi ferè omnium, quoniam nonnulli tum veteres, tum recentiores Aſtronomi terram moueri exiſti-
runt
.
ex veteribus primus Nicetas Syracuſanus (teſtè Cicerone primo Tuſcula:) terram moueri ſenſit; cu-
ius
poſtea ſententiam ſecuti ſunt (teſte Plutarcho de placitis Philo:)
Heraclides Ponticus, atq; Ecphantus
Pythagoricus
, in medio mundi terram circa proprium centrum reuoluentes:
exiſtimabant enim apparere
ſtellas
oriri, non quòd ipſæ ab ortu in occaſum circa ſtabilem terram mouerentur:
verum quòd ipſis manen-
tibus
terra ab occaſu in ortum, ſpatio 24.
horarum circum verſaretur; hoc enim poſito, non minus ſtellas mo
ueri
videremus, quam ſi verè mouerentur.
Philolaus præterea Pythagoricus (eodem Plutarcho teſte,) ali-
ter
terram collocabat, ac commouebat, nam præter diurnam cõuerſionem, volebat eam in gyrum localiter
moueri
ſecundum Zodiacum motu annuo, quemadmodum Solem, ac Lunam moueri putamus, vnamq;
vnã
eſſe
ex ſtellis.
Philolaus ſequutus eſt Ariſtarchus Samius, qui vt tradit Archimedes initio libelli de arenæ
numero
, poſuit ſtellas inerrantes, atq;
Solem immobiles permanere, terram verò ipſam circa manentem So-
lem
circumferri;
& quidem ſecundum circumferentiam circuli, qui eſt in medio curſu conſtitutus, ideſt, ſe-
cundum
Eclypticam;
Sphæram autem inerrantium ſtellarum circa idem centrum cum Sole fixam, cuius
commenti
imaginem qualemcumq;
appoluimus cap. 1. tractatus ſecundus de loco partis Elementaris: quam
nunc
reuiſere conſultum fuerit.
qua hypoteſi omnia phænomena, non minus quam alij excuſabat, vtinfe-
rius
dicemus.

Text layer

  • Dictionary

Text normalization

  • Original
  • Regularized
  • Normalized

Search


  • Exact
  • All forms
  • Fulltext index
  • Morphological index