1locus exinanitus repleatur: iniectus enim ignis, ſubjungit Hero,
corrumpit & extenuat aërem, qui in ipſis continetur, ideoque relin
quitur in ipſis vacuum; cùm verò cucurbitula reſpiraverit; aër in e
vacuatum locum ſuccedit, materiânon ampliùs attractâ, deciditque
cucurbitula.
corrumpit & extenuat aërem, qui in ipſis continetur, ideoque relin
quitur in ipſis vacuum; cùm verò cucurbitula reſpiraverit; aër in e
vacuatum locum ſuccedit, materiânon ampliùs attractâ, deciditque
cucurbitula.
Cucurbitu
la cur car
nem attra
hant.
la cur car
nem attra
hant.
Sphæra con
cava, & aë
re plena, cur
plùs aeris
per inflatio
nem recipi
at ſecundum
Heronem.
cava, & aë
re plena, cur
plùs aeris
per inflatio
nem recipi
at ſecundum
Heronem.
Quartò, conſtruatur Sphæra craſſitudinem habens laminæ, vt nè
facilè rumpatur, continensque circiter cotylas octo, & vndique præclu
ſa; & per foramen in ipſa factum immittamus Siphonem æreum,
hoc eſt, tubum gracilem, non contingentem locum, qui puncto perfora
to ſecundùm diametrum opponitur, ita vt aqua fluere poſſit; alia autem
ipſius pars extra ſphæram emineat circiter digitos tres, ipſi〈qué〉 diligenter
adferruminetur, ambitu foraminis circa tubum ſtanno præcluſo, vt cùm
volumus ore per ſiphonem inflare, ſpiritus ex ſphærâ nullo modo excidat.
His factis,, inſpiciamus quæ contingunt. Aëre enim in ipſa exiſtente
(quemadmodum & in aliis vaſis quæ vacua appellantur) totum
que qui in ipsa locum replente, & per continuationem quandam ad eius
ambitum applicato, nullo denique loco, ut arbitrantur, penitus exiſten
te vacuo; neque aquam immittere poſſemus, neque alium aërem, non
excedente priori aëre qui in ipsa erat; & ſi multa vi immiſſionem facia
mus, priùs diſrumpetur vas, quàm aliquid ſuſcipiat, cùm plenum ſit: ne
que enim aëris corpora in minorem magnitudinem contrahi poſſunt:
quare neceſſe erit, vt in ſeipſis habeant quædam intervalla, in quæ com
preſſa minorem obtineant molem; hoc autem veriſimile non eſt, nullo
penitus exiſtente vacuo: & cùm corpora ad ſeſe applicentur ſecundùm
omnes ſuperficies, & ſimiliter ad vaſis ambitum, non poſſunt expulſa lo
cum alicui facere, non exiſtente vacuo aliquo, quamobrem nullo modo
in ſphæram immittetur aliquid eorum, quæ ſunt extra, niſi excedat ali
qua pars aëris priùs in ea contenti, ſiquidem totus locus conſtipatus est,
& continuatus, vt arbitrantur. At experientiâ conſtat contrari
um: nam ſi quis ſiphonem ori admovens ſphæraminflet, multum im
mittit ſpiritum, non excedente aëre, qui in ea eſt. Quod cùm ita ſem
per contingat; manifeſtò oſtenditur, contractionem fieri corporum in ſphæra
exiſtentium in vacua implicata: contractio autem præter naturam fit,
ob immiſſionis violentiam. Si igitur aliquis inflans, & ad ipſum os ma
num apponens, ſtatim digito ſiphonem obturet; manebit omni tempore
facilè rumpatur, continensque circiter cotylas octo, & vndique præclu
ſa; & per foramen in ipſa factum immittamus Siphonem æreum,
hoc eſt, tubum gracilem, non contingentem locum, qui puncto perfora
to ſecundùm diametrum opponitur, ita vt aqua fluere poſſit; alia autem
ipſius pars extra ſphæram emineat circiter digitos tres, ipſi〈qué〉 diligenter
adferruminetur, ambitu foraminis circa tubum ſtanno præcluſo, vt cùm
volumus ore per ſiphonem inflare, ſpiritus ex ſphærâ nullo modo excidat.
His factis,, inſpiciamus quæ contingunt. Aëre enim in ipſa exiſtente
(quemadmodum & in aliis vaſis quæ vacua appellantur) totum
que qui in ipsa locum replente, & per continuationem quandam ad eius
ambitum applicato, nullo denique loco, ut arbitrantur, penitus exiſten
te vacuo; neque aquam immittere poſſemus, neque alium aërem, non
excedente priori aëre qui in ipsa erat; & ſi multa vi immiſſionem facia
mus, priùs diſrumpetur vas, quàm aliquid ſuſcipiat, cùm plenum ſit: ne
que enim aëris corpora in minorem magnitudinem contrahi poſſunt:
quare neceſſe erit, vt in ſeipſis habeant quædam intervalla, in quæ com
preſſa minorem obtineant molem; hoc autem veriſimile non eſt, nullo
penitus exiſtente vacuo: & cùm corpora ad ſeſe applicentur ſecundùm
omnes ſuperficies, & ſimiliter ad vaſis ambitum, non poſſunt expulſa lo
cum alicui facere, non exiſtente vacuo aliquo, quamobrem nullo modo
in ſphæram immittetur aliquid eorum, quæ ſunt extra, niſi excedat ali
qua pars aëris priùs in ea contenti, ſiquidem totus locus conſtipatus est,
& continuatus, vt arbitrantur. At experientiâ conſtat contrari
um: nam ſi quis ſiphonem ori admovens ſphæraminflet, multum im
mittit ſpiritum, non excedente aëre, qui in ea eſt. Quod cùm ita ſem
per contingat; manifeſtò oſtenditur, contractionem fieri corporum in ſphæra
exiſtentium in vacua implicata: contractio autem præter naturam fit,
ob immiſſionis violentiam. Si igitur aliquis inflans, & ad ipſum os ma
num apponens, ſtatim digito ſiphonem obturet; manebit omni tempore