Monantheuil, Henri de, Aristotelis Mechanica, 1599
page |< < of 252 > >|
    <archimedes>
      <text>
        <body>
          <chap>
            <pb xlink:href="035/01/054.jpg" pagenum="14"/>
            <subchap1>
              <p type="main">
                <s id="id.000413">
                  <foreign lang="el">perie/xetai de\ tw=n a)poroume/nwn
                    <lb/>
                  e)n tw=| ge/nei tou/tw| ta\ peri\ to\n moxlo/n.</foreign>
                </s>
                <s id="g0120102">
                  <foreign lang="el">a)/topon ga\r
                    <lb/>
                  ei)=nai dokei= to\ kinei=sqai me/ga ba/ros u(po\ mikra=s i)sxu/os,
                    <lb/>
                  kai\ tau=ta meta\ ba/rous plei/onos: o(\ ga\r a)/neu moxlou= kinei=n
                    <lb/>
                  ou) du/natai/ tis, tou=to au)to\ to\ ba/ros proslabw\n e)/ti to\
                    <lb/>
                  tou= moxlou= ba/ros, kinei= qa=tton.</foreign>
                </s>
              </p>
              <p type="main">
                <s id="id.000414">Dubitantur
                  <expan abbr="autẽ">autem</expan>
                in hoc
                  <lb/>
                genere ea, quæ de vecte di­
                  <lb/>
                cuntur. </s>
                <s id="id.000415">Abſurdum enim
                  <lb/>
                videtur ab exigua vi ma­
                  <lb/>
                gnum pondus moueri, &
                  <lb/>
                quidem ad pondus addito
                  <lb/>
                pondere. </s>
                <s id="id.000416">quod enim ſine
                  <lb/>
                vecte quiſpiam non poſſet
                  <lb/>
                mouere, hoc ipſum pon­
                  <lb/>
                dus, inſuper
                  <expan abbr="adijciẽs">adijciens</expan>
                vectis
                  <lb/>
                ipſius
                  <expan abbr="põdus">pondus</expan>
                , facile mouet. </s>
              </p>
              <p type="head">
                <s id="id.000417">COMMENTARIVS. </s>
              </p>
              <p type="main">
                <s id="id.000418">Qvæ de vecte.]
                  <emph type="italics"/>
                Vectis eſt machina ſeu inſtrumentum inſtar
                  <lb/>
                pali aut baculi recti longioris, cuius alterum extremum in cu­
                  <lb/>
                spidem
                  <expan abbr="acutã">acutam</expan>
                & paulò latiorem deſinit,
                  <expan abbr="vocaturq;">vocaturque</expan>
                lingua: alterum
                  <lb/>
                  <expan abbr="extremũ">extremum</expan>
                caput eſt, aut manubrium. </s>
                <s id="id.000419">vecti in vſu aliquando ſupponi­
                  <lb/>
                tur fulcimentum, quod Græci
                  <emph.end type="italics"/>
                  <foreign lang="el">u(pomo/xlion,</foreign>
                  <emph type="italics"/>
                Vitruuius porrectam
                  <lb/>
                preßionem appellat.
                  <emph.end type="italics"/>
                </s>
              </p>
              <p type="main">
                <s id="id.000420">Abſurdum enim videtur.]
                  <emph type="italics"/>
                Ostenditur hic cur problema
                  <lb/>
                de vecte in Mechanicis, dubitabile, ſiue dignum quæſitu ſit. </s>
                <s id="id.000421">Du­
                  <lb/>
                bitabilia enim ſunt, quæ reuera fiunt: vt magnum pondus addito
                  <lb/>
                pondere vectis ab exigua potentia, & vna hominis manu moue­
                  <lb/>
                ri. </s>
                <s id="id.000422">Fieri tamen ratio repugnat. </s>
                <s id="id.000423">Nam in omni motu mouens præua­
                  <lb/>
                lere debet mobili: hîc exigua potentia eſt mouens: magnum pondus
                  <lb/>
                eſt mobile: illa quatenus exigua eſt, & ante per ſe impotens, atque
                  <lb/>
                infirma, eſt inæquale minus: hoc quatenus magnum, eſt inæquale
                  <lb/>
                maius, & ei addito vectis onere maius adhuc effici videtur: non
                  <lb/>
                igitur exigua potentia magno oneri & adaucto in motu præua­
                  <lb/>
                lere debet. </s>
                <s id="id.000424">Si non præualet, non mouet: mouet tamen: Relinquitur
                  <lb/>
                ergo vt exiſtimemus aliquam cauſam in hoc problemate motus eius
                  <lb/>
                apparentis latentem ſubeſſe, dignam Philoſophi indagatione.
                  <emph.end type="italics"/>
                </s>
              </p>
            </subchap1>
          </chap>
        </body>
      </text>
    </archimedes>