5464ARIST. DE ANIMA
atq;
modus unus eſt biſce, quo proprij rerũ demonſtrantur
affectus, Quapropter quærendum eſt, quæ nam ſit illa uia,
quis ille modus unus, quo rerum ſubſtantiæ percipi poſ-
ſint. Quòd ſi non unus quidem, atq; communis ſit ille mo-
dus, longè difficilior ipſa pertract atio fit: oportebit enim
de unaquaque rerum accipere, quis ad unamquamq; modus
accõmodabitur. Si uerò pateat illum demonſtrationem, uel
diuiſionem, uel etiã quẽdam alium modum eſſe, complures
inſuper difficultates, erroresqúe emergunt in ijs exquiren-
dis, è quibus uniuſcuiuſq; conficienda eſt defintio: aliarum
nanq; rerum alia principia ſunt, ut numerorum, ſuperfi-
cierumq́; . Primùm autem fortaße neceſſarium eſt diuide-
re, atq; accipere in quonam generum collocetur, quidq́; ſit
anima: utrum ſit ſubstantia, an in qualitate, uelin quanti-
tate, uel in alio quodam prædicamentorum genere colloce-
tur. Déinde peruestigandum eſt, utrum eorum ſub@at ra-
tionem, quæ potentia ſunt, an potius quidam ſit actus: non
enim parum intereſſe uidetur. Conſiderandum eſt præ-
terea, ſi partibilis ſit necne: & utrũ eiuſdem ſit anima ſpe-
ciei omnis, necne. Et ſinon ſit eiuſdem ſpeciei, utrum ſpecie
tantùm, an etiã genere differat: nunc enim ij, qui dicũt, atq;
quærunt de anima: de humana tantum quærere, perſcruta-
riq́; uidentur. At cauendum eſt ne nos prætereat, utrum
una ſit eius ratio ut animalis, an uniuſcuiuſque ſit alia ra-
tio, ut equi, canis, bominis, Dei. Animal autem uniuerſale,
aut nibil eſt, aut poſterius eſt, & quicquid itidẽ aliud com-
muniter prædicatur. Præterea ſinon plures ſint animæ,
ſed partes: utrum animam totum, an partes quærere prius
oporteat. Difficile autem eſt id quoq; determinare, quæ-
nam inquam partes à quibus diuerſæ ſint. Et
affectus, Quapropter quærendum eſt, quæ nam ſit illa uia,
quis ille modus unus, quo rerum ſubſtantiæ percipi poſ-
ſint. Quòd ſi non unus quidem, atq; communis ſit ille mo-
dus, longè difficilior ipſa pertract atio fit: oportebit enim
de unaquaque rerum accipere, quis ad unamquamq; modus
accõmodabitur. Si uerò pateat illum demonſtrationem, uel
diuiſionem, uel etiã quẽdam alium modum eſſe, complures
inſuper difficultates, erroresqúe emergunt in ijs exquiren-
dis, è quibus uniuſcuiuſq; conficienda eſt defintio: aliarum
nanq; rerum alia principia ſunt, ut numerorum, ſuperfi-
cierumq́; . Primùm autem fortaße neceſſarium eſt diuide-
re, atq; accipere in quonam generum collocetur, quidq́; ſit
anima: utrum ſit ſubstantia, an in qualitate, uelin quanti-
tate, uel in alio quodam prædicamentorum genere colloce-
tur. Déinde peruestigandum eſt, utrum eorum ſub@at ra-
tionem, quæ potentia ſunt, an potius quidam ſit actus: non
enim parum intereſſe uidetur. Conſiderandum eſt præ-
terea, ſi partibilis ſit necne: & utrũ eiuſdem ſit anima ſpe-
ciei omnis, necne. Et ſinon ſit eiuſdem ſpeciei, utrum ſpecie
tantùm, an etiã genere differat: nunc enim ij, qui dicũt, atq;
quærunt de anima: de humana tantum quærere, perſcruta-
riq́; uidentur. At cauendum eſt ne nos prætereat, utrum
una ſit eius ratio ut animalis, an uniuſcuiuſque ſit alia ra-
tio, ut equi, canis, bominis, Dei. Animal autem uniuerſale,
aut nibil eſt, aut poſterius eſt, & quicquid itidẽ aliud com-
muniter prædicatur. Præterea ſinon plures ſint animæ,
ſed partes: utrum animam totum, an partes quærere prius
oporteat. Difficile autem eſt id quoq; determinare, quæ-
nam inquam partes à quibus diuerſæ ſint. Et