Gassendi, Pierre, De motu impresso a motore translato epistulae duae, 1642

Page concordance

< >
Scan Original
71
72
73
74
75
76
77
78
79
80
81
82
83
84
85
86
87
88
89
90
91
92
93
94
95
96
97
98
99
100
< >
page |< < of 158 > >|
    <archimedes>
      <text>
        <body>
          <chap>
            <p type="main">
              <s id="id.000444">
                <pb pagenum="48" xlink:href="027/01/055.jpg"/>
              eſſe virtute naturæ non poſſunt, efficiatur, vt plu­
                <lb/>
              ribus corporibus ſimùl repetitis, attractiſque à Ter­
                <lb/>
              ra, ea, quæ terrena magis fuerint, propiùs admoue­
                <lb/>
              antur, quæ minùs remotiùs conſiſtant; & vbi con­
                <lb/>
              tigerit iſta illorum locum, ſeu majorem terræ vici­
                <lb/>
              niam occupare, tum illis accedentibus, ab iis expel­
                <lb/>
              lantur, coganturque ſecedere, & tendere ſursùm;
                <lb/>
              ex quo illa grauia, hæc leuia dicuntur, vt fortè
                <lb/>
              occurret dicendum inferiùs. </s>
              <s id="id.000445">Heic ſolùm dico, de­
                <lb/>
              fendi poſſe ineſſe Terræ magneticam vim, quam cir­
                <lb/>
              cumquáque diffundat, quáque ſui parteis conjunctas
                <lb/>
              contineat, & ſejunctas ad ſe reducat, eo modo, quo
                <lb/>
              magnes fragmenta, ſeu parteis magnetis, atque
                <lb/>
              etiam ferri (quod magnetica quædam proles eſt, vt
                <lb/>
              fit ex fodinis perſpicuum) & junctas cohibet, & cor­
                <lb/>
              ripit ſejunctas. </s>
              <s id="id.000446">Addere poſſem globum hunc Terræ
                <lb/>
              nihil eſſe aliud, quàm grandem magnetem, vel eo
                <lb/>
              argumento, quòd magnes parua terra ſit, & à Gil­
                <lb/>
              berto proptereà
                <foreign lang="grc">μικρογνὴ</foreign>
              vocetur; cùm nempe vtri­
                <lb/>
              que ſui ſint poli, ſuus axis, ſuus æquator, ſui me­
                <lb/>
              ridiani, ſui paralleli; cùm ſepoſita alteratione qua­
                <lb/>
              rumdam Terræ partium in ipſa eius ſuperficie, cæ­
                <lb/>
              teræ habeant magneticam, ſeu ferri ipſius attractri­
                <lb/>
              cem vim, licet quædam manifeſtiorem, quædam
                <lb/>
              obſcuriorem ſortiantur, vti argilla, lateres, alia: cùm
                <lb/>
              magnes eas ſui parteis conuertat ad polos, quas in
                <lb/>
              minora (ſeu dum Terræ inhęreret) conuerſas ad po­
                <lb/>
              los pręhabuerit: cùm ille proinde argumentetur præ­
                <lb/>
              ter hanc Terræ quaſi cruſtam, non multas orgyiarum
                <lb/>
              centurias infra ſuperficiem, protenſam, reliquum </s>
            </p>
          </chap>
        </body>
      </text>
    </archimedes>