Gassendi, Pierre, De motu impresso a motore translato epistulae duae, 1642

List of thumbnails

< >
51
51
52
52
53
53
54
54
55
55
56
56
57
57
58
58
59
59
60
60
< >
page |< < of 158 > >|
    <archimedes>
      <text>
        <body>
          <chap>
            <p type="main">
              <s id="id.000444">
                <pb pagenum="48" xlink:href="027/01/055.jpg"/>
              eſſe virtute naturæ non poſſunt, efficiatur, vt plu­
                <lb/>
              ribus corporibus ſimùl repetitis, attractiſque à Ter­
                <lb/>
              ra, ea, quæ terrena magis fuerint, propiùs admoue­
                <lb/>
              antur, quæ minùs remotiùs conſiſtant; & vbi con­
                <lb/>
              tigerit iſta illorum locum, ſeu majorem terræ vici­
                <lb/>
              niam occupare, tum illis accedentibus, ab iis expel­
                <lb/>
              lantur, coganturque ſecedere, & tendere ſursùm;
                <lb/>
              ex quo illa grauia, hæc leuia dicuntur, vt fortè
                <lb/>
              occurret dicendum inferiùs. </s>
              <s id="id.000445">Heic ſolùm dico, de­
                <lb/>
              fendi poſſe ineſſe Terræ magneticam vim, quam cir­
                <lb/>
              cumquáque diffundat, quáque ſui parteis conjunctas
                <lb/>
              contineat, & ſejunctas ad ſe reducat, eo modo, quo
                <lb/>
              magnes fragmenta, ſeu parteis magnetis, atque
                <lb/>
              etiam ferri (quod magnetica quædam proles eſt, vt
                <lb/>
              fit ex fodinis perſpicuum) & junctas cohibet, & cor­
                <lb/>
              ripit ſejunctas. </s>
              <s id="id.000446">Addere poſſem globum hunc Terræ
                <lb/>
              nihil eſſe aliud, quàm grandem magnetem, vel eo
                <lb/>
              argumento, quòd magnes parua terra ſit, & à Gil­
                <lb/>
              berto proptereà
                <foreign lang="grc">μικρογνὴ</foreign>
              vocetur; cùm nempe vtri­
                <lb/>
              que ſui ſint poli, ſuus axis, ſuus æquator, ſui me­
                <lb/>
              ridiani, ſui paralleli; cùm ſepoſita alteratione qua­
                <lb/>
              rumdam Terræ partium in ipſa eius ſuperficie, cæ­
                <lb/>
              teræ habeant magneticam, ſeu ferri ipſius attractri­
                <lb/>
              cem vim, licet quædam manifeſtiorem, quædam
                <lb/>
              obſcuriorem ſortiantur, vti argilla, lateres, alia: cùm
                <lb/>
              magnes eas ſui parteis conuertat ad polos, quas in
                <lb/>
              minora (ſeu dum Terræ inhęreret) conuerſas ad po­
                <lb/>
              los pręhabuerit: cùm ille proinde argumentetur præ­
                <lb/>
              ter hanc Terræ quaſi cruſtam, non multas orgyiarum
                <lb/>
              centurias infra ſuperficiem, protenſam, reliquum </s>
            </p>
          </chap>
        </body>
      </text>
    </archimedes>