55614ARIST. DE ANIMA
rum uno, aut pluribus, aut omnibus, ut patet, mouebitur.
Quòd ſi non per accidens moueatur, natura ſanè motus
inerit ipſi: at ſi hoc ſit, locus etiã eidem identidem cõpetet:
oẽs enim iam dicti motus in loco ſunt. Quòd ſi ſubſtã-
tta ſit animæ ſeipſam motu ciere, non per accidens inerit
ipſimotus, ut ineſt albedini, aut tricubito: mouentur enim
& ipſa, uerùm per accidẽs: quippe cùm corpus id mouea-
tur, cui res tales inſunt. Quapropter & locus nullus ipſo-
rũ eſt: at erit animæ ſine cõtrouerſia locus, ſi natura motus
particeps eſt. Præterea ſi natura motu cietur, ui quoque
moueripoteſt: & ſi ui mouetur, & natura moueri poteſt.
Eodẽ modo de quiete quoq; dicere poſſumus: in boc enim
naturares quieſcere ſolet, in quod ſuapte natura moue-
tur: inhoc parimodo ui planè quieſcit, in quod ui pulſa
mouetur. Atqui motus erunt animæ uiolenti, quietes´ ue.
neq; ſi fingere uolumus, aßignare facilè poſſumus. At uerò
ſi ſurſum mouebitur, ignis, ſi deorſum, terra: hiſce nanq;
corporibus hi motus competunt. Eadem eſt & de medijs
corporibus ratio. Præterea cùm uideatur anima corpus
mouere, rationi conſentaneũ eſt ijs motibus ipſum mouere,
quibus & ipſamouetur. Quòd ſi id ſit, conuertendo uerè
quoq; dicere poßumus, eo ipſam motu cieri, quo mouetur
& corpus: at latione corpus mouetur, quare mutabitur &
anima périnde atq; corpus, & aut tota, aut partibus locum
mutabit. Quod ſi id fieri poteſt. fieri quoq; poteſt ut egreſ-
ſa, rurſus corpus ingrediatur: ex quo fiet, ut animalium ea
quæ mortẽ obierunt, reſurgant. At enim motu per acci-
dens ab alio quoq; mouebitur: animal enim ui pelli poteſt.
Non autẽ oportet cuius in ſubſtãtia ineſt à ſeipſo moueri,
id ab alio motu cieri, niſi per accidẽs: quemadmodum neq;
Quòd ſi non per accidens moueatur, natura ſanè motus
inerit ipſi: at ſi hoc ſit, locus etiã eidem identidem cõpetet:
oẽs enim iam dicti motus in loco ſunt. Quòd ſi ſubſtã-
tta ſit animæ ſeipſam motu ciere, non per accidens inerit
ipſimotus, ut ineſt albedini, aut tricubito: mouentur enim
& ipſa, uerùm per accidẽs: quippe cùm corpus id mouea-
tur, cui res tales inſunt. Quapropter & locus nullus ipſo-
rũ eſt: at erit animæ ſine cõtrouerſia locus, ſi natura motus
particeps eſt. Præterea ſi natura motu cietur, ui quoque
moueripoteſt: & ſi ui mouetur, & natura moueri poteſt.
Eodẽ modo de quiete quoq; dicere poſſumus: in boc enim
naturares quieſcere ſolet, in quod ſuapte natura moue-
tur: inhoc parimodo ui planè quieſcit, in quod ui pulſa
mouetur. Atqui motus erunt animæ uiolenti, quietes´ ue.
neq; ſi fingere uolumus, aßignare facilè poſſumus. At uerò
ſi ſurſum mouebitur, ignis, ſi deorſum, terra: hiſce nanq;
corporibus hi motus competunt. Eadem eſt & de medijs
corporibus ratio. Præterea cùm uideatur anima corpus
mouere, rationi conſentaneũ eſt ijs motibus ipſum mouere,
quibus & ipſamouetur. Quòd ſi id ſit, conuertendo uerè
quoq; dicere poßumus, eo ipſam motu cieri, quo mouetur
& corpus: at latione corpus mouetur, quare mutabitur &
anima périnde atq; corpus, & aut tota, aut partibus locum
mutabit. Quod ſi id fieri poteſt. fieri quoq; poteſt ut egreſ-
ſa, rurſus corpus ingrediatur: ex quo fiet, ut animalium ea
quæ mortẽ obierunt, reſurgant. At enim motu per acci-
dens ab alio quoq; mouebitur: animal enim ui pelli poteſt.
Non autẽ oportet cuius in ſubſtãtia ineſt à ſeipſo moueri,
id ab alio motu cieri, niſi per accidẽs: quemadmodum neq;