Casati, Paolo, Terra machinis mota : dissertationes geometricae, mechanicae physicae hydrostaticae

List of thumbnails

< >
41
41
42
42
43
43
44
44
45
45
46
46
47
47
48
48
49
49
50
50
< >
page |< < of 241 > >|
    <archimedes>
      <text>
        <body>
          <chap>
            <p type="main">
              <s>
                <pb xlink:href="018/01/056.jpg" pagenum="48"/>
              ficiendus eſſet; minuitur adhuc momen­
                <lb/>
              tum ab halituum aëre leuiorum copiâ penè
                <lb/>
              infinitâ, quæ totam hanc molem peruadit. </s>
              <s>
                <lb/>
              Quemadmodum enim nauis aërem aquâ
                <lb/>
              leuiorem includens in aquâ non mergitur, ſi
                <lb/>
              tota moles compoſita æqualis aquæ grauita­
                <lb/>
              tem non vincat; vel ſaltem minore mo­
                <lb/>
              mento deſcendit pro incluſi aëris portione;
                <lb/>
              haud abſimili ratione fieri poteſt, vt grauiori
                <lb/>
              corpori tot ſpiritus aëre leuiores permiſcean­
                <lb/>
              tur, vt totius compoſitæ molis grauitas non
                <lb/>
              mediocriter minuatur. </s>
              <s>Quantum verò hu­
                <lb/>
              iuſmodi halituum metallicis lapidibus im­
                <lb/>
              miſceatur, ſatis ſciunt, quotquot ſodinarum
                <lb/>
              latebras penetrârunt. </s>
              <s>Et vt cæteras miſſas
                <lb/>
              faciam, Hungaricæ aurifodinæ, mihi ma­
                <lb/>
              gis notæ, omnem præcidunt dubitandi an­
                <lb/>
              ſam. </s>
              <s>Cum enim duæ pateant ad deſcen­
                <lb/>
              dendum viæ, altera breuiſsima, vtpote re­
                <lb/>
              cta, putei in modum (caminum rectiùs
                <lb/>
              fortaſſe dixeris) cuius latera muniunt arctè
                <lb/>
              compacti arborum trunci: altera obliquą,
                <lb/>
              & longior per cuniculos: per hanc perpetuò
                <lb/>
              ſe frigidus aër magno impetu in ima fodinæ
                <lb/>
              viſcera inſinuat, dum ex illâ calida pariter
                <lb/>
              atque graueolens expiratio erumpit. </s>
              <s>Ne­
                <lb/>
              que indigent metallarii Aſtrologorum næ
                <lb/>
              nijs, qui imminentem cæli mutationem </s>
            </p>
          </chap>
        </body>
      </text>
    </archimedes>