Gassendi, Pierre, De motu impresso a motore translato epistulae duae, 1642

List of thumbnails

< >
51
51
52
52
53
53
54
54
55
55
56
56
57
57
58
58
59
59
60
60
< >
page |< < of 158 > >|
    <archimedes>
      <text>
        <body>
          <chap>
            <p type="main">
              <s id="id.000446">
                <pb pagenum="49" xlink:href="027/01/056.jpg"/>
              Terræ quaſi nucleum eſſe ſuâ naturâ, & ſubſtantia­
                <lb/>
              liter magnetem, ac huiuſmodi alia; Nihilominùs
                <lb/>
              placet ſolùm habere Terram, quaſi magnetem, qua­
                <lb/>
              tenùs vt magnes emittit ex ſe corpuſcula quædam,
                <lb/>
              ſeu radios, quibus corpora magnetica ad ſe alliciat;
                <lb/>
              ita videtur Terra emittere, quibus ad ſe alliciat,
                <lb/>
              pertrahatque corpora terrena. </s>
              <s id="id.000447">Scilicet concipien­
                <lb/>
              dum eſt effluere continuò ex Terra non modò vapo­
                <lb/>
              res, exhalationes, & vniuerſè corpuſcula, ex quibus
                <lb/>
              meteora gignuntur; aut ex quibus aëris corpus
                <lb/>
              contexi intelligitur; verùm etiam alia longè inſen­
                <lb/>
              ſibiliora, nec minùs ſubtilia, quàm quæ ex ma­
                <lb/>
              gnete emanantia poſſunt etiam marmor præ ſubtili­
                <lb/>
              tate ſua penetrare. </s>
              <s id="id.000448">Ac emitti quidem ex Terra ali­
                <lb/>
              quid eiuſcemodi improbabile magis foret, niſi (quod
                <lb/>
              antè inuimus) vel ipſum magnetis exemplum ſuc­
                <lb/>
              curreret, ex quo emitti aliquid, tametſi inſenſenſibile,
                <lb/>
              ipſa ferri attractio arguit. </s>
              <s id="id.000449">Nam quamuis poſſis di­
                <lb/>
              cere non tam vi magnetis ferrum attrahi, quàm vi
                <lb/>
              ſibi propria tendere ad ipſum; ſaltem, cùm ferrum
                <lb/>
              non ex quacúmque diſtantiâ ad magnetem tendat,
                <lb/>
              ſed ſolùm cùm vicinum eſt; manifeſtum eſt debere
                <lb/>
              aliquid ex magnete in ferrum emitti, quo vis ferri
                <lb/>
              propria velut admoneatur, & ſollicitetur ad peten­
                <lb/>
              dum magnetem. </s>
              <s id="id.000450">Et fac loco magnetis, emiſſionem
                <lb/>
              fieri ex ferro, fac ex vtróque, perinde erit; ſatis eſt
                <lb/>
              fieri aliquod effluuium, quod ſit infra ſenſum, & quo
                <lb/>
              intercedente vnum corpus pelliciatur ad aliud. </s>
              <s id="id.000451">Quid­
                <lb/>
              ni verò neceſſe ſit aliquid intercedere, cùm nulla
                <lb/>
              actio phyſica ſit ſine agente phyſico; neque phyſi-</s>
            </p>
          </chap>
        </body>
      </text>
    </archimedes>