56321LIBER I.
bus, &
morbis fieri ſolet.
Et ipſum igitur intelligere,
ac contemplari marceſcit, quia aliud quoddam intus cor-
rumpitur: ipſum autem paßione uacat. Ratiocinari uerò,
& amare, aut odiſſe, non ſunt illius affectus, ſed huiuſce
quod habet illud, ea ratione qua illud habet. Quapropter
& hoc corrupto, nec recordatur, nec amat: non enim erãt
illius, ſed ipſius communis, quod quidem perijt. Intellectus
autem, diuinum quid eſt fortaſſe, paßioneq́; uacat. Eſſe igi-
tur impoßibile moueri animam, perſpicuum iam ex dictis
euaſit: quòd ſi omnino non motu cietur, patet nec à ſeipſa
motu cieri. Atqui numerum animam eſſe dicere ſeipſum
motu cientem, multò longius quàm ea, quæ dicta ſunt à ra-
tione distare uidetur. Nam ijs qui id aſſerunt, ea primũ im-
poßibilia quæ emergunt ex motu, deinde propria quædam
ex eo, quia dicunt ipſam numerum eſſe eueniũt. Quo nanq;
modo unitatem moueri intelligere oportet, & à quo, &
quonam pacto, cùm impartibilis ſit, & nullã habeat dif-
ferentiam? ſi enim motiua ſit, atque mobilis, diuerſam
eſſe oportet. Prætereà cùm lineam quidem motione ſu-
perficiem facere dicant, punctum autem lineam, unitatum
etiam motus erunt continuò lineæ: punctum enim unitas
eſt poſitionem habens, atque numerus animæ, iam alicubi
eſt poſitionemq́; habet. Prætereà ſi quis à numero nume-
rum, uel unitatem abstulerit, alius relinquitur numerus:
atqui plantæ, multaq́; animalium uiuunt diuiſa, & eandem
animam ſpeciei uidentar habere. Atq; nibilreferre uidebi-
tur, unitates dicantur, an corpuſcula parua, Etenim ſi pun-
cta fiant ex Democriti pilulis, modò maneat quantitas,
erit in ipſis aliud quidem quod mouet, aliud autem quod
mouetur, ſicut in magnitudine: non enim quia
ac contemplari marceſcit, quia aliud quoddam intus cor-
rumpitur: ipſum autem paßione uacat. Ratiocinari uerò,
& amare, aut odiſſe, non ſunt illius affectus, ſed huiuſce
quod habet illud, ea ratione qua illud habet. Quapropter
& hoc corrupto, nec recordatur, nec amat: non enim erãt
illius, ſed ipſius communis, quod quidem perijt. Intellectus
autem, diuinum quid eſt fortaſſe, paßioneq́; uacat. Eſſe igi-
tur impoßibile moueri animam, perſpicuum iam ex dictis
euaſit: quòd ſi omnino non motu cietur, patet nec à ſeipſa
motu cieri. Atqui numerum animam eſſe dicere ſeipſum
motu cientem, multò longius quàm ea, quæ dicta ſunt à ra-
tione distare uidetur. Nam ijs qui id aſſerunt, ea primũ im-
poßibilia quæ emergunt ex motu, deinde propria quædam
ex eo, quia dicunt ipſam numerum eſſe eueniũt. Quo nanq;
modo unitatem moueri intelligere oportet, & à quo, &
quonam pacto, cùm impartibilis ſit, & nullã habeat dif-
ferentiam? ſi enim motiua ſit, atque mobilis, diuerſam
eſſe oportet. Prætereà cùm lineam quidem motione ſu-
perficiem facere dicant, punctum autem lineam, unitatum
etiam motus erunt continuò lineæ: punctum enim unitas
eſt poſitionem habens, atque numerus animæ, iam alicubi
eſt poſitionemq́; habet. Prætereà ſi quis à numero nume-
rum, uel unitatem abstulerit, alius relinquitur numerus:
atqui plantæ, multaq́; animalium uiuunt diuiſa, & eandem
animam ſpeciei uidentar habere. Atq; nibilreferre uidebi-
tur, unitates dicantur, an corpuſcula parua, Etenim ſi pun-
cta fiant ex Democriti pilulis, modò maneat quantitas,
erit in ipſis aliud quidem quod mouet, aliud autem quod
mouetur, ſicut in magnitudine: non enim quia