56628PHYSICES ELEMENTA
Datur Pixis P, ejuſdem præterpropter magnitudinis cum
illa, qua in præcedentibus experimentis utimur; in hac uni-
cum latus, & quidem ex minoribus, vitreum eſt abcd.
Ad dimidiam altitudinem aquâ repletur Pixis.
illa, qua in præcedentibus experimentis utimur; in hac uni-
cum latus, & quidem ex minoribus, vitreum eſt abcd.
Ad dimidiam altitudinem aquâ repletur Pixis.
Radius luminis verticalis in fg obliquè in latus vitreum
pixidis inpingit; pars radii ſupra aqua rectâ tranſit & in h
ad latus majus pixidis pertingit; pars verò radii in aqua re-
fracta per g i procedit & in i in idem pixidis latus impin-
git. Quicunque fuerit angulus a radio cum latere abcd
pixidis formatus, lineæ fh & gi ſemper ſunt inter ſe ut
3. ad 4. ; ut commodè oſtenditur in variis inclinationibus, ſi
ſcalæ duæ dentur, ſingulæ in partes exiguas æquales diviſæ,
& quarum diviſiones ſunt inter ſe ut 3. ad 4; tot enim ſem-
per continebit partes majores linea gi, quot minores conti-
net linea fh. Angulus, quem fh cum plano abcd format,
eſt complementum anguli incidentiæ ad angulum rectum,
& angulus, a linea gi cum eodem plano formatus, eſt com-
plementum anguli refractionis ad angulum rectum; ſunt ideo
gh & gi ſecantes comp. angulorum incidentiæ & refra-
ctionis, quas conſtantem inter ſe rationem habere experi-
mento erat confirmandum.
pixidis inpingit; pars radii ſupra aqua rectâ tranſit & in h
ad latus majus pixidis pertingit; pars verò radii in aqua re-
fracta per g i procedit & in i in idem pixidis latus impin-
git. Quicunque fuerit angulus a radio cum latere abcd
pixidis formatus, lineæ fh & gi ſemper ſunt inter ſe ut
3. ad 4. ; ut commodè oſtenditur in variis inclinationibus, ſi
ſcalæ duæ dentur, ſingulæ in partes exiguas æquales diviſæ,
& quarum diviſiones ſunt inter ſe ut 3. ad 4; tot enim ſem-
per continebit partes majores linea gi, quot minores conti-
net linea fh. Angulus, quem fh cum plano abcd format,
eſt complementum anguli incidentiæ ad angulum rectum,
& angulus, a linea gi cum eodem plano formatus, eſt com-
plementum anguli refractionis ad angulum rectum; ſunt ideo
gh & gi ſecantes comp. angulorum incidentiæ & refra-
ctionis, quas conſtantem inter ſe rationem habere experi-
mento erat confirmandum.
Hucuſque radium è medio rariori in denſius intrantem
11642. conſideravimus, ſed eadem conſtans ſinuum proportio, in n.
639. , memorata in motu radiorum contrario obtinet; anguli
ACN, MCB non mutantur quicunque ſit radius inci-
22TAB. IV.
fig. 5. dens, ſive AC ſive BC . In hoc caſu ſi BC ſit 33626. radii incidentis, CA erit celeritas radii refracti; eodem e-
nim modo, ex attractione verſus medium X, motus radii
ex X in Z tranſeuntis retardatur, ac in motu contrario ac-
celeratur.
11642. conſideravimus, ſed eadem conſtans ſinuum proportio, in n.
639. , memorata in motu radiorum contrario obtinet; anguli
ACN, MCB non mutantur quicunque ſit radius inci-
22TAB. IV.
fig. 5. dens, ſive AC ſive BC . In hoc caſu ſi BC ſit 33626. radii incidentis, CA erit celeritas radii refracti; eodem e-
nim modo, ex attractione verſus medium X, motus radii
ex X in Z tranſeuntis retardatur, ac in motu contrario ac-
celeratur.
CAPUT VII.
De luminis refractione, quando media ſuperficie
planâ ſeparantur.
planâ ſeparantur.
Definitio i.
RAdii ab eodem puncto, quaſi centro, procedentes &
ſic con-
44643. tinuo magis a ſe mutuo recedentes, dicuntur divergentes.
44643. tinuo magis a ſe mutuo recedentes, dicuntur divergentes.
zoom in
zoom out
zoom area
full page
page width
set mark
remove mark
get reference
digilib