56826ARIST. DE ANIMA
nemo prorſus de omni anima dicit, nec eorum qui cenſent
ipſam ex elemẽtis ideo conſtare, quia ſentit, cognoſcitq́; ea
quæ ſunt, nec etiam eorum qui maximè motiuũ ipſam aſſe-
runt eſſe: non enim omnia mouentur quæ ſentiunt. Sunt
enim animalia nonnulla, quæ mouentur loco, & tamen hoc
ſolo motu anima uidetur animal agitare. Similiter &
eorum qui tam ſenſitiuum, quàm intellectum ex elementis
conficiunt, nemo animā omnem complectitur: uiuere nanq;
uidentur plantæ, at expertes ſunt tamẽ & lationis, & ſen-
ſus: animaliũ quoq; cõplura ſunt, quæ mente, rationeq́; ua-
cant. Quòd ſi quis & bæcillis cõceſſerit, intellectũq́; par-
tem eſſe poſuerit animæ, & idẽtidem ſenſitiuũ, neq; ſic de
omni anima, neq; de ulla tota dicere uidebuntur. In boc eo-
dem errore uidetur eſſe & ea ſententia, quæ carminibus
Orpbicis fertur. Dicit enim Orpheus, animã ferri uentis,
& ex toto ingredi re ſpiratione. Id autẽ nequitipſis accide-
re plantis, neq; quibuſdã itidẽ animaliũ: quippe cùm haud
uniuerſa reſpirẽt: quod quidẽ eos præterijt qui ita de ani-
ma cenſuere. At uerò ſi conficere animã ex elemẽtis opor-
teat, non ex uniuerſis continuò cõficienda eſſe uidetur: al-
tera nanq; pars contrarietatis ſufficiens eſt ſeipſam, oppo-
ſitamq; diſcernere: recto enim & ipſum rectũ, ut patet, &
obliquum cognoſcimus: regula nanq; iudex eſt utriuſq; , at
obliquum nec ſui planè, nec recti. Sunt & qui in toto uni-
uerſo permistam ipſam inquiũt eſſe. Quocirca for ſitan &
Tbales, omnia plena Deorum eſſe putauit. Hoc autem du-
bitationes babet nonnullas. Quam enim ob cauſam anima
in aëre quidem, uel igne ſi ineſt, non facit animal, in mistis
autem facit? præſertim cùm in illis uideatur eſſe præſtan-
tior? Quaret etiã quiſpiam, quam ob cauſam anima
ipſam ex elemẽtis ideo conſtare, quia ſentit, cognoſcitq́; ea
quæ ſunt, nec etiam eorum qui maximè motiuũ ipſam aſſe-
runt eſſe: non enim omnia mouentur quæ ſentiunt. Sunt
enim animalia nonnulla, quæ mouentur loco, & tamen hoc
ſolo motu anima uidetur animal agitare. Similiter &
eorum qui tam ſenſitiuum, quàm intellectum ex elementis
conficiunt, nemo animā omnem complectitur: uiuere nanq;
uidentur plantæ, at expertes ſunt tamẽ & lationis, & ſen-
ſus: animaliũ quoq; cõplura ſunt, quæ mente, rationeq́; ua-
cant. Quòd ſi quis & bæcillis cõceſſerit, intellectũq́; par-
tem eſſe poſuerit animæ, & idẽtidem ſenſitiuũ, neq; ſic de
omni anima, neq; de ulla tota dicere uidebuntur. In boc eo-
dem errore uidetur eſſe & ea ſententia, quæ carminibus
Orpbicis fertur. Dicit enim Orpheus, animã ferri uentis,
& ex toto ingredi re ſpiratione. Id autẽ nequitipſis accide-
re plantis, neq; quibuſdã itidẽ animaliũ: quippe cùm haud
uniuerſa reſpirẽt: quod quidẽ eos præterijt qui ita de ani-
ma cenſuere. At uerò ſi conficere animã ex elemẽtis opor-
teat, non ex uniuerſis continuò cõficienda eſſe uidetur: al-
tera nanq; pars contrarietatis ſufficiens eſt ſeipſam, oppo-
ſitamq; diſcernere: recto enim & ipſum rectũ, ut patet, &
obliquum cognoſcimus: regula nanq; iudex eſt utriuſq; , at
obliquum nec ſui planè, nec recti. Sunt & qui in toto uni-
uerſo permistam ipſam inquiũt eſſe. Quocirca for ſitan &
Tbales, omnia plena Deorum eſſe putauit. Hoc autem du-
bitationes babet nonnullas. Quam enim ob cauſam anima
in aëre quidem, uel igne ſi ineſt, non facit animal, in mistis
autem facit? præſertim cùm in illis uideatur eſſe præſtan-
tior? Quaret etiã quiſpiam, quam ob cauſam anima
zoom in
zoom out
zoom area
full page
page width
set mark
remove mark
get reference
digilib