56927LIBER I.
quæ eſt in aëre, præſtabilior eſt, ac immortalior ea, quæ
in animalibus ineſt? Vtrobiq; autẽ emergit quoddã abſur-
dum, & rationis egrediens metas: nam ignem, aut aërem
animal eſſe dicere, rationis egreditur fines: & aſſerere rur-
ſus animalia non eſſe, ſi inſit in ipſis anima, perabſurdum
eſt ſanè. Videntur autem ideo putaſſe in his animã eſſe,
quia totum, & partes eiuſdem ſunt ſpeciei. Quare neceſſe
eſt ipſos, & animã, & partes eiuſdem eſſe dicere ſpeciei,
ſi animalia ex eo fiunt animantia, quia in ipſis aliqua pars
continentis recipitur. Quòd ſi aër quidem diſcerptus eiuſ-
dem eſt ſpeciei, anima autem eſt dißimilium partiũ, patet
aliam ipſius partem ineſſe, aliam nõ ineſſe. Neceſſe eſt igi-
tur ipſam, aut ſimilium eſſe partium, aut non in quacunque
totius ineſſe parte. Patet igitur ex dictis, neq; cognitionem
ex eo competere animæ, quia constet ex elementis, neq; re-
ctè, uereq́; dicit motum eidem ineſſe. At quoniã cognoſce-
re, ſentire, opinari, inſuper cupere, deliberare, & omnino
appetitiones, ipſius animæ ſunt, motus etiã animalium lo-
co, ab anima fit: & inſuper accretio ſtatus, atq; decretio:
quæret utiq; quiſpiam, utrum borũ unumquodq; toti ani-
mæ cõpetat, & nos intelligamus, & ſentiamus, & mouea-
mur, cæterorumq́; unumquodq; agamus, patiamurq́; tota,
an alijs alia partibus? lpſum præterea uiuere, utrum in ho-
rum aliquo uno, an in pluribus, an in omnibus conſistat, an
ſit eius alia quædam etiam cauſa? Atque ſunt qui dicunt
ipſam eſſe partibilem, nosq́; alia eius parte intelligere, alia
cupere cenſent. Quid igitur ipſam cõtinet animam, ſi par-
tibilis ſit? non corpus, quippe cùm contra potius uideatur
corpus anima continere. Quapropter & egreſſa diſſolui-
tur corpus, atq; putreſcit. Si igitur aliquid aliud ipſam
in animalibus ineſt? Vtrobiq; autẽ emergit quoddã abſur-
dum, & rationis egrediens metas: nam ignem, aut aërem
animal eſſe dicere, rationis egreditur fines: & aſſerere rur-
ſus animalia non eſſe, ſi inſit in ipſis anima, perabſurdum
eſt ſanè. Videntur autem ideo putaſſe in his animã eſſe,
quia totum, & partes eiuſdem ſunt ſpeciei. Quare neceſſe
eſt ipſos, & animã, & partes eiuſdem eſſe dicere ſpeciei,
ſi animalia ex eo fiunt animantia, quia in ipſis aliqua pars
continentis recipitur. Quòd ſi aër quidem diſcerptus eiuſ-
dem eſt ſpeciei, anima autem eſt dißimilium partiũ, patet
aliam ipſius partem ineſſe, aliam nõ ineſſe. Neceſſe eſt igi-
tur ipſam, aut ſimilium eſſe partium, aut non in quacunque
totius ineſſe parte. Patet igitur ex dictis, neq; cognitionem
ex eo competere animæ, quia constet ex elementis, neq; re-
ctè, uereq́; dicit motum eidem ineſſe. At quoniã cognoſce-
re, ſentire, opinari, inſuper cupere, deliberare, & omnino
appetitiones, ipſius animæ ſunt, motus etiã animalium lo-
co, ab anima fit: & inſuper accretio ſtatus, atq; decretio:
quæret utiq; quiſpiam, utrum borũ unumquodq; toti ani-
mæ cõpetat, & nos intelligamus, & ſentiamus, & mouea-
mur, cæterorumq́; unumquodq; agamus, patiamurq́; tota,
an alijs alia partibus? lpſum præterea uiuere, utrum in ho-
rum aliquo uno, an in pluribus, an in omnibus conſistat, an
ſit eius alia quædam etiam cauſa? Atque ſunt qui dicunt
ipſam eſſe partibilem, nosq́; alia eius parte intelligere, alia
cupere cenſent. Quid igitur ipſam cõtinet animam, ſi par-
tibilis ſit? non corpus, quippe cùm contra potius uideatur
corpus anima continere. Quapropter & egreſſa diſſolui-
tur corpus, atq; putreſcit. Si igitur aliquid aliud ipſam
zoom in
zoom out
zoom area
full page
page width
set mark
remove mark
get reference
digilib