5751LIBER III.
ſunt?
aut enim in patiente, &
eo quod mouetur, ſunt ambo:
aut actio quidẽ eſt in agente, paßio uerò in patiẽte. Quod
ſi hanc etiã, actionẽ oporteat appellare: nomine ſolo conue
nient. At uerò ſi hoc eſt, motus profectò in eo quod mouet,
erit: eadẽ enim eſt, & in eo quod mouet, & in eo quod mo
uetur, ratio. Quare aut omne mouens mouebitur, aut ali-
quid motum habẽs, aut mouebitur. Quod ſi ambo actio in-
quam, & paßio in eo ſunt quod mouetur, ac patitur: &
hæc duo, doctio diſciplina ue, ſunt in ipſo diſcente. Primum
quidem actus, in unoquoq; cuiuſq; non erit. Deinde abſur-
dum eſt, duobus quippiam motibus ſimulmoueri: erũt enim
alterationes quædam unius duæ, atque ad unam formam. At
fieri nequit. At unus ne actus erit? At rationis fines egre-
ditur, diuerſorum ſpecie duorum unum actum eundemq́;
eſſe. Etſi idem doctio, diſcipliná ue, & actio, neq; paſ-
ſio, docere etiam & diſcere idem erit, & agere atq; pati.
Quare neceſſariò diſcet omnis qui docet, & patietur qui
agit. An neque alicuius actum, in alio eſſe abſurdum eſts
Eſt enim doctio, docentis actus, in aliquo tamen eſt, & non
inciſus, ſed eſt huiuſce in hoc. Neq; quicquã probibet unum
duorũ eundẽ eſſe, non ut idem habeat eſſe, ſed ut eſt id, quod
eſt potentia ad id, quod eſt actu. Neq; neceſſe eſt docentẽ
diſcere, & ſi pati, atq; agere idem eſt, non ut ea tamen quæ
rationis eiuſdem ſunt, ut uestimentum, ac tunica, ſed ut uia,
qua ex Thebis Athenæ, & ex Athenis Thebæ petuntur, ut
& anteà diximus: non enim eadem ijs omnia cõpetunt, quæ
aliquo modo ſunt eadem, ſed hiſce dũ@axat quorum eſt ea-
demratio. At neq; ſi doctio, & diſciplina ſint idem, idẽ erit
et docere, ac diſcere: quemadmodũ neq; ſi interuallũ unum
ſit eorum quæ distant, unum idemq́; eſt ab hoc ad illud, atq;
aut actio quidẽ eſt in agente, paßio uerò in patiẽte. Quod
ſi hanc etiã, actionẽ oporteat appellare: nomine ſolo conue
nient. At uerò ſi hoc eſt, motus profectò in eo quod mouet,
erit: eadẽ enim eſt, & in eo quod mouet, & in eo quod mo
uetur, ratio. Quare aut omne mouens mouebitur, aut ali-
quid motum habẽs, aut mouebitur. Quod ſi ambo actio in-
quam, & paßio in eo ſunt quod mouetur, ac patitur: &
hæc duo, doctio diſciplina ue, ſunt in ipſo diſcente. Primum
quidem actus, in unoquoq; cuiuſq; non erit. Deinde abſur-
dum eſt, duobus quippiam motibus ſimulmoueri: erũt enim
alterationes quædam unius duæ, atque ad unam formam. At
fieri nequit. At unus ne actus erit? At rationis fines egre-
ditur, diuerſorum ſpecie duorum unum actum eundemq́;
eſſe. Etſi idem doctio, diſcipliná ue, & actio, neq; paſ-
ſio, docere etiam & diſcere idem erit, & agere atq; pati.
Quare neceſſariò diſcet omnis qui docet, & patietur qui
agit. An neque alicuius actum, in alio eſſe abſurdum eſts
Eſt enim doctio, docentis actus, in aliquo tamen eſt, & non
inciſus, ſed eſt huiuſce in hoc. Neq; quicquã probibet unum
duorũ eundẽ eſſe, non ut idem habeat eſſe, ſed ut eſt id, quod
eſt potentia ad id, quod eſt actu. Neq; neceſſe eſt docentẽ
diſcere, & ſi pati, atq; agere idem eſt, non ut ea tamen quæ
rationis eiuſdem ſunt, ut uestimentum, ac tunica, ſed ut uia,
qua ex Thebis Athenæ, & ex Athenis Thebæ petuntur, ut
& anteà diximus: non enim eadem ijs omnia cõpetunt, quæ
aliquo modo ſunt eadem, ſed hiſce dũ@axat quorum eſt ea-
demratio. At neq; ſi doctio, & diſciplina ſint idem, idẽ erit
et docere, ac diſcere: quemadmodũ neq; ſi interuallũ unum
ſit eorum quæ distant, unum idemq́; eſt ab hoc ad illud, atq;
zoom in
zoom out
zoom area
full page
page width
set mark
remove mark
get reference
digilib