1moueretur, idque non ob aliam causam, quàm
quod repugnantia increſceret. Sed re
pugnantia interna corporis cœleſtis,
& cadues, eſt valde disſimilis, quia cor
pus caducum repugnat, & renititur,
ne feratur in eam partem, in quam ſua
forma mouet. Cœleſte verò propen
det ſemper & inclinet eò, quò ſua for
ma mouet, ſed obſiſtit, ne ocyus conuer
tatur, quàm conuerti aptum ſit. Ex
quo loco planè intelligitur de ſenten
tia Ariſtotelis, Deum habere poten
tiam mouendi finitam, non infinitam.
Sed hæc diſceptatio in alium locum,
& aliud tempus reiiciatur: quandoqui
dem ad vſum, & finem motus aſpira
re, & contendere nunc ſit vtilius, & op
portunius: nihil enim natura temerè,
& ſine cauſa molitur, & facit, ſed oens
ſuos conatus (niſi ab aliqua vi externa
impediantur) intendit in aliquos vſus,
quod repugnantia increſceret. Sed re
pugnantia interna corporis cœleſtis,
& cadues, eſt valde disſimilis, quia cor
pus caducum repugnat, & renititur,
ne feratur in eam partem, in quam ſua
forma mouet. Cœleſte verò propen
det ſemper & inclinet eò, quò ſua for
ma mouet, ſed obſiſtit, ne ocyus conuer
tatur, quàm conuerti aptum ſit. Ex
quo loco planè intelligitur de ſenten
tia Ariſtotelis, Deum habere poten
tiam mouendi finitam, non infinitam.
Sed hæc diſceptatio in alium locum,
& aliud tempus reiiciatur: quandoqui
dem ad vſum, & finem motus aſpira
re, & contendere nunc ſit vtilius, & op
portunius: nihil enim natura temerè,
& ſine cauſa molitur, & facit, ſed oens
ſuos conatus (niſi ab aliqua vi externa
impediantur) intendit in aliquos vſus,