5953LIBER III.
men &
in ſenſibilibus, &
in illis eſſe cenſebat.
Etilli qui-
dem par ipſum infinitũ eſſe dicebãt: hoc enim cõprebẽſum,
atq; finitũ ab impari, præbet hiſce quæ ſunt, infinitionẽ: ſi-
gnumq́; huius id eſſe, quod in numeris accidit: cùm enim
normæ circa unum ſeorſumq́; ponuntur, nunc alia ſemper
fit ſpecies, nunc und. At Plato duo infinita facit, magnum
inquam, & paruũ. Naturales autẽ omnes, aliam quandam
ſemper naturã eorũ, quæ elementa dicũtur, ipſi infinito ſup
ponunt, ut aquam, uel aërem, uel id quod inter hæc medium
collocatur. Præter eos qui elementa finita fecerunt, nullus
enim ipſorũ infinitũ facit: qui uerò elementa faciunt infini-
ta, ut Anaxagoras, atq; Democritus, ij infinitũ ipſum, tactu
continuũ eſſe dicunt. Ille quidẽ, exhiſce quæ ſunt ſimilium
partium: hic autem, ex indiuiduis illis corpuſculis, quæ fi-
guris differunt: fiuntq́; generandarũ ſemina rerũ. Atq; illæ
quidem quamuis congeriei partẽ congestam eſſe perinde
atq; totũ dicebat, quia uidebat quoduis ex quouis oriri? hic
enim & omnes res olim ſimul fuiſſe dixiſſe uidetur: ut hanc
carnẽ, & hoc os: & quoduis ſimili modo: igitur & uniuer
ſa, & ſimul ergo: nõ ſolum enim in unoquoq; principium
eſt ſegregationis: ſed in ipſo etiã uniuerſo. Nam cùm omne
quod fit ex tali corpore fiat: omniumq́; ſit generatio, nõ ſi-
mul tamẽ atq; aliquod principiũ generatiõis eſſe oporteat,
& id ſit unum, quod ille mentẽ appellat, mensq́; à princi-
pio quodam operetur cùm intellexit: neceſſe eſt olim omnia
ſimul fuiſſe, moueriq́; olim cœpiſſe. Democritus autẽ, nõ
aliud ex alio primorũ illorum corporũ fieri dicit, ipſum ta
men cõmune corpus, omnium eſt principium, magnitudine
partium differens, atq; figura. Patet igitur ex hiſce, quæ
diximus, infiniti contemplationẽ ad naturales
dem par ipſum infinitũ eſſe dicebãt: hoc enim cõprebẽſum,
atq; finitũ ab impari, præbet hiſce quæ ſunt, infinitionẽ: ſi-
gnumq́; huius id eſſe, quod in numeris accidit: cùm enim
normæ circa unum ſeorſumq́; ponuntur, nunc alia ſemper
fit ſpecies, nunc und. At Plato duo infinita facit, magnum
inquam, & paruũ. Naturales autẽ omnes, aliam quandam
ſemper naturã eorũ, quæ elementa dicũtur, ipſi infinito ſup
ponunt, ut aquam, uel aërem, uel id quod inter hæc medium
collocatur. Præter eos qui elementa finita fecerunt, nullus
enim ipſorũ infinitũ facit: qui uerò elementa faciunt infini-
ta, ut Anaxagoras, atq; Democritus, ij infinitũ ipſum, tactu
continuũ eſſe dicunt. Ille quidẽ, exhiſce quæ ſunt ſimilium
partium: hic autem, ex indiuiduis illis corpuſculis, quæ fi-
guris differunt: fiuntq́; generandarũ ſemina rerũ. Atq; illæ
quidem quamuis congeriei partẽ congestam eſſe perinde
atq; totũ dicebat, quia uidebat quoduis ex quouis oriri? hic
enim & omnes res olim ſimul fuiſſe dixiſſe uidetur: ut hanc
carnẽ, & hoc os: & quoduis ſimili modo: igitur & uniuer
ſa, & ſimul ergo: nõ ſolum enim in unoquoq; principium
eſt ſegregationis: ſed in ipſo etiã uniuerſo. Nam cùm omne
quod fit ex tali corpore fiat: omniumq́; ſit generatio, nõ ſi-
mul tamẽ atq; aliquod principiũ generatiõis eſſe oporteat,
& id ſit unum, quod ille mentẽ appellat, mensq́; à princi-
pio quodam operetur cùm intellexit: neceſſe eſt olim omnia
ſimul fuiſſe, moueriq́; olim cœpiſſe. Democritus autẽ, nõ
aliud ex alio primorũ illorum corporũ fieri dicit, ipſum ta
men cõmune corpus, omnium eſt principium, magnitudine
partium differens, atq; figura. Patet igitur ex hiſce, quæ
diximus, infiniti contemplationẽ ad naturales