Monantheuil, Henri de, Aristotelis Mechanica, 1599
page |< < of 252 > >|
    <archimedes>
      <text>
        <body>
          <chap>
            <subchap1>
              <p type="main">
                <s>
                  <pb xlink:href="035/01/059.jpg" pagenum="19"/>
                  <emph type="italics"/>
                non ſe expellant non erunt verè contraria: qualia tamen apparent ex
                  <lb/>
                diſtantia & differentiis locorum ſurſum deorſum.
                  <emph.end type="italics"/>
                </s>
              </p>
              <p type="main">
                <s id="id.000473">Hæc autem ita.]
                  <emph type="italics"/>
                Similitudine comprobatur conuexum &
                  <lb/>
                concauum contraria eſſe. </s>
                <s id="id.000474">Quemadmodum magnum & paruum con­
                  <lb/>
                traria ſunt, quia diſtant, inter ſe per medium, quod eſt æquale, &
                  <lb/>
                cum commutantur in inuicem neceſſe eſt prius æquale fieri: ſic con­
                  <lb/>
                uexum & concauum contraria erunt, quia diſtant inter ſe per me­
                  <lb/>
                dium, quod eſt rectum, & cum commutantur in inuicem prius re­
                  <lb/>
                ctum etiam fieri neceſſum eſt. </s>
                <s id="id.000475">ſunt igitur conuexum & concauum
                  <lb/>
                contraria. </s>
                <s id="id.000476">Sed & hic aſſumemus per eandem definitionem contra­
                  <lb/>
                riorum ante poſitam, & ex ſententia Ariſtotelis in categ. Quanti­
                  <lb/>
                tatis, magnum & paruum apparenter duntaxat eſſe contraria. </s>
                <s id="id.000478">Ap­
                  <lb/>
                parenter dico vt illa priora, quia habent aliquid de definitione con­
                  <lb/>
                trariorum, quod ſibi conueniat, ſcilicet diſtare inter ſe in eodem ge­
                  <lb/>
                nere, & habere medium: ſed non vere tamen eſſe. </s>
                <s id="id.000479">Quia non habent
                  <lb/>
                omnes prædictæ definitionis particulas ſibi conuenientes. </s>
                <s id="id.000480">Hæc
                  <lb/>
                enim cum ſint in Relatis, vnum idemque non ex ſe dicitur magnum
                  <lb/>
                aut paruum: ſed reſpectu alicuius, vt canis reſpectu elephantis paruus
                  <lb/>
                eſt, at idem reſpectu muſcæ magnus eſt. </s>
                <s id="id.000481">Cœterum hic notandum eſt
                  <lb/>
                reſpectum iſtum licet fieri poßit ad quodlibet obuium, cum tamen
                  <lb/>
                hæc vocabula, magnum, paruum, ſimpliciter dicuntur, fieri ad ſym­
                  <lb/>
                metrum ſui cuiuſque generis. </s>
                <s id="id.000482">Symmetrum appello, quod iuſtam ma­
                  <lb/>
                gnitudinem in ſuo genere adeptum eſt. </s>
                <s id="id.000483">Et hoc eſt quod hic dicitur
                  <lb/>
                æquale, medium ſcilicet inter
                  <expan abbr="magnũ">magnum</expan>
                tanquam excedens, & paruum
                  <lb/>
                tanquam deficiens, neutrobique igitur iuſtum. </s>
                <s id="id.000484">Vt eſto, quod aiunt
                  <lb/>
                multi, iuſta hominis magnitudo ſex pedum. </s>
                <s id="id.000485">Qui igitur inter homi­
                  <lb/>
                nes ſeptempedalis eſt, magnus: qui quintumpedalis, paruus ſimplici­
                  <lb/>
                ter dicetur. </s>
                <s id="id.000486">Hinc intellige, vt id obiter annotem, quod apud Ariſto­
                  <lb/>
                telem memini me legiſſe, nullam paruam mulierem pulchram eſſe,
                  <lb/>
                quia, quod prima pars eſt pulchritudinis non habet, ſymmetrum ſui
                  <lb/>
                generis.
                  <emph.end type="italics"/>
                </s>
              </p>
              <p type="main">
                <s id="id.000487">Atque vnum hoc eſt.]
                  <foreign lang="el">to\ a)/topon. </foreign>
                  <emph type="italics"/>
                Hic vt & alibi ſæpius
                  <lb/>
                pro
                  <emph.end type="italics"/>
                  <foreign lang="el">qauma/sion</foreign>
                  <emph type="italics"/>
                ſumitur, id eſt igitur eſſe conuexum & concauum
                  <lb/>
                in linea vnum eſt ex admirabilibus circuli.
                  <emph.end type="italics"/>
                </s>
              </p>
            </subchap1>
          </chap>
        </body>
      </text>
    </archimedes>