Gassendi, Pierre
,
De proportione qua gravia decidentia accelerantur
,
1646
Text
Text Image
Image
XML
Thumbnail overview
Document information
None
Concordance
Figures
Thumbnails
List of thumbnails
<
1 - 10
11 - 20
21 - 30
31 - 40
41 - 50
51 - 60
61 - 70
71 - 80
81 - 90
91 - 100
101 - 110
111 - 120
121 - 130
131 - 140
141 - 150
151 - 160
161 - 170
171 - 180
181 - 190
191 - 200
201 - 210
211 - 220
221 - 230
231 - 240
241 - 250
251 - 260
261 - 270
271 - 280
281 - 290
291 - 300
301 - 310
311 - 320
321 - 330
331 - 340
341 - 350
351 - 360
>
51
52
53
54
55
56
57
58
59
60
<
1 - 10
11 - 20
21 - 30
31 - 40
41 - 50
51 - 60
61 - 70
71 - 80
81 - 90
91 - 100
101 - 110
111 - 120
121 - 130
131 - 140
141 - 150
151 - 160
161 - 170
171 - 180
181 - 190
191 - 200
201 - 210
211 - 220
221 - 230
231 - 240
241 - 250
251 - 260
261 - 270
271 - 280
281 - 290
291 - 300
301 - 310
311 - 320
321 - 330
331 - 340
341 - 350
351 - 360
>
page
|<
<
of 360
>
>|
<
archimedes
>
<
text
>
<
body
>
<
chap
>
<
p
type
="
main
">
<
s
id
="
s.000414
">
<
pb
pagenum
="
19
"
xlink:href
="
028/01/059.jpg
"/>
videbaris ad vberiorem paralogiſmi detectionem,
<
lb
/>
ſolutionemque, cùm ſi iſta quidem methodus ſuffi
<
lb
/>
ciat, nihil eſſe videatur facilius, quàm paralogiſmi ar
<
lb
/>
guere vniuerſum Euclidem. </
s
>
<
s
id
="
s.000415
">Et agnoſco quidem te
<
lb
/>
ſupponere tanquam rem nimis euidentem, totum
<
lb
/>
ſpatium AC prolixiore tempore, quàm eius partem
<
lb
/>
AB percurri: ſed cùm Galileus non neget eſſe illud
<
lb
/>
tempus prolixius, imò tale eſſe reuerâ ſupponat; ab
<
lb
/>
incommodo tamen arguit, probando prolixius non
<
lb
/>
fore, ſi velocitas acquiſita per totam AC dupla defen
<
lb
/>
datur illius, quæ acquiritur per totam AB: vnde &
<
lb
/>
videtur omnmò obiecta ratio fuiſſe ſoluenda. </
s
>
<
s
id
="
s.000416
">Agnoſco
<
lb
/>
etiam te heinc moueri, quòd non ſatis appareat ratio,
<
lb
/>
cur ſi ex A in B acquiratur vnus velocitatis gradus,
<
lb
/>
acquiri alius ex B in C, perſeuerante primo, non
<
lb
/>
valeat. </
s
>
<
s
id
="
s.000417
">Sed cauſſa nimirùm intelligitur non modò
<
lb
/>
ex dictis in vulgarem definitionem; verùm etiam
<
lb
/>
maximè ex incommodo, in quod aliunde incidis,
<
lb
/>
dum conſequenter loquens, vis ſpatium BC percurri
<
lb
/>
dimidio temporis, quo AB; vt putà, quod AB vnico
<
lb
/>
gradu velocitatis BC, gemino percurratur. </
s
>
</
p
>
<
p
type
="
main
">
<
s
id
="
s.000418
">XII. Nam, vt illud paucis deducam, ſequitur
<
lb
/>
exinde, vt tempore dato, quo decurſa ſemel fuerit
<
lb
/>
pars AB, tempus aliud ipſi æquale attingi nulla ra
<
lb
/>
tione valeat, niſi ſuperato ſpatio infinito. </
s
>
<
s
id
="
s.000419
">Intelliga
<
lb
/>
tur enim linea AC infinitè producta, diuiſaque in
<
lb
/>
parteis CD, DF, EF, &c. </
s
>
<
s
id
="
s.000420
">ipſis AB & BC
<
lb
/>
æqualeis. </
s
>
<
s
id
="
s.000421
">Qua ratione tu vis tempus, quo percurri
<
lb
/>
tur AB, eſſe duplum temporis, quo percurritur BC
<
lb
/>
velis oportet tempus id, quo percurritur BC eſſe </
s
>
</
p
>
</
chap
>
</
body
>
</
text
>
</
archimedes
>