59351LIBER II.
ctè ſentiat differentias oẽs motus.
Et propter hoc in aqua
etiam audimus: quia nõ ingreditur in ipſum inſitum aèrem
nec in aurem ob obliquitates ipſius, aqua. Quòd ſi accide-
rit, non audimus: necitem, ſi ægrotauerit ipſa membrana,
quemadmodum etiam non uidemus, cùm ea pellis ægrotat,
quæ pupillam complectitur. At enim ſignum id eſt audien-
di, uel non audiendi: nam auris ſemper ſonat périnde ac
cornu: ſemper enim aër inſitus, motu ſuo quodã in auribus
agitatur: uerùm ipſe ſonus alienus eſt, & non proprius. Et
proptereà ueteres uacuo nos inquiunt audire ac perſonan-
te: quia audimus eo quod determinatum aërem habet. Sed
utrum horum duorum ſonet, utrum id quod uerberatur, an
id quod uerberat? At constat utrunq; ſonare, modo autem
diuerſo. Sonus enim motio eſt eius, quod eo motu moueri
poteſt, quo mouentur ea, quæ reſiliunt à corporibus leuibus
cùm quiſpiam percutit. Nec omne quoduis tam uerberatũ,
quìm uerberans, ſonum efficit, uti diximus: non enim, ut pa
tet, ſonus efficitur, ſi acus feriat acum: ſed opus eſt ut id
quod uerberatur, ſit planum, quo ſimul aér inde reſiliat,
totus´ ue concutiatur. Atq; differentiæ ſonorum, actu ſono
manifestæ fieri ſolent: nam ut abſq; lumine non uidentur
colores, ſic neq; acutum, graueq́; ſine ſono diſcernitur. Hæc
autem à tangibilibus translatione dicuntur: acutum nanq;
multum in breui tempore ſenſum mouet: grauè uerò, lon-
go in tempore parum. Non igitur idem eſt acutum, & ue-
lox, neque graue, tardumq́; : ſed fit alterius quidem motus
propter uelocitatem talis, alterius autem talis ob tarditatẽ.
Et ſimilia eſſe uidẽtur acuto, atq; obtuſo, quæ ſunt in tactu
(nam acutũ quidë, quaſi pũgit: obtuſum autem, quaſi pel-
lit) quia illud in pauco, hoc in multo tẽpore mouet.
etiam audimus: quia nõ ingreditur in ipſum inſitum aèrem
nec in aurem ob obliquitates ipſius, aqua. Quòd ſi accide-
rit, non audimus: necitem, ſi ægrotauerit ipſa membrana,
quemadmodum etiam non uidemus, cùm ea pellis ægrotat,
quæ pupillam complectitur. At enim ſignum id eſt audien-
di, uel non audiendi: nam auris ſemper ſonat périnde ac
cornu: ſemper enim aër inſitus, motu ſuo quodã in auribus
agitatur: uerùm ipſe ſonus alienus eſt, & non proprius. Et
proptereà ueteres uacuo nos inquiunt audire ac perſonan-
te: quia audimus eo quod determinatum aërem habet. Sed
utrum horum duorum ſonet, utrum id quod uerberatur, an
id quod uerberat? At constat utrunq; ſonare, modo autem
diuerſo. Sonus enim motio eſt eius, quod eo motu moueri
poteſt, quo mouentur ea, quæ reſiliunt à corporibus leuibus
cùm quiſpiam percutit. Nec omne quoduis tam uerberatũ,
quìm uerberans, ſonum efficit, uti diximus: non enim, ut pa
tet, ſonus efficitur, ſi acus feriat acum: ſed opus eſt ut id
quod uerberatur, ſit planum, quo ſimul aér inde reſiliat,
totus´ ue concutiatur. Atq; differentiæ ſonorum, actu ſono
manifestæ fieri ſolent: nam ut abſq; lumine non uidentur
colores, ſic neq; acutum, graueq́; ſine ſono diſcernitur. Hæc
autem à tangibilibus translatione dicuntur: acutum nanq;
multum in breui tempore ſenſum mouet: grauè uerò, lon-
go in tempore parum. Non igitur idem eſt acutum, & ue-
lox, neque graue, tardumq́; : ſed fit alterius quidem motus
propter uelocitatem talis, alterius autem talis ob tarditatẽ.
Et ſimilia eſſe uidẽtur acuto, atq; obtuſo, quæ ſunt in tactu
(nam acutũ quidë, quaſi pũgit: obtuſum autem, quaſi pel-
lit) quia illud in pauco, hoc in multo tẽpore mouet.
zoom in
zoom out
zoom area
full page
page width
set mark
remove mark
get reference
digilib