59452ARIST. DE ANIMA
re fit, utillud ſit uelox, hoc tardum.
Atq;
de ſono quidẽ de-
terminatum ſit hactenus. Vox autem ſonus quidam eſt ani-
mantis: nihil enim inanimatorũ uocem habet, ſed ſimilitu-
dine quadam dicuntur uocem emittere: ut tibia, lyra, cæte-
raq́; inanimata, quæcunq; extenſionem, concentũ, & locu-
tionem habent: horum enim ſoni ſimiles eſſe uoci uidentur,
quia uox & hæc eadem habet. Atqui cõplura ſunt anima-
lium, quæ non eliciunt uocem, ut ea quæ ſanguinis exper-
tia ſunt: & eorum quæ ſanguinem habent, piſces: atq; id
non abſq; ratione: ſiquidem ſonus motio quædam aëris eſt.
Sed qui uocem dicuntur emittere, ut Acheloi fluuij piſces,
ij branchijs ſanè ſonitant, uel aliqua ſimili parte. Vox au-
tem & ſonus eſt animalis, & non quauis efficitur ſine diſ-
crimine parte. Sed cùm aliquo percutiente aliquid, & in
aliquo, quod quidem eſt aër, ſonus effici ſoleat, iure profe-
ctò uocem animalium ea ſolùm habebunt, quæ ſuſcipiunt,
aërem. Iam enim ipſa natura ut ad gustum, & locutionem
utitur lingua, quorum gustus quidem neceſſariũ eſt (qua-
propter pluribus ineſt) interpretatio uerò eſt gratia boni,
ſic & aëre, qui reſpiratione trahitur, ad duas utitur ope-
rationes, ad internum inquam diſponendum calorem, quod
quidem eſt neceſſarium, & cauſam in alijs explicabimus,
& ad uocem etiam conficiendam ob bonum. Instrumen-
tum autem reſpirãdi fauces ſunt: pulmoq́; id eſt, gratia cu-
ius eſt ista pars: nam ea quæ gradiũtur, hac in parte plus
habent caloris, quàm cætera. Is præterea locus, qui circa
cor eſt, primus, reſpiratione nimirũ eget. Idcirco neceſſa-
riumeſt aërem ingredi reſpiratione attractũ. Quare uox
eſt ictus aëris reſpiratione attracti, qui quidem ab anima
fit ea, quæ his in partibus collocatur, ad eam partem,
terminatum ſit hactenus. Vox autem ſonus quidam eſt ani-
mantis: nihil enim inanimatorũ uocem habet, ſed ſimilitu-
dine quadam dicuntur uocem emittere: ut tibia, lyra, cæte-
raq́; inanimata, quæcunq; extenſionem, concentũ, & locu-
tionem habent: horum enim ſoni ſimiles eſſe uoci uidentur,
quia uox & hæc eadem habet. Atqui cõplura ſunt anima-
lium, quæ non eliciunt uocem, ut ea quæ ſanguinis exper-
tia ſunt: & eorum quæ ſanguinem habent, piſces: atq; id
non abſq; ratione: ſiquidem ſonus motio quædam aëris eſt.
Sed qui uocem dicuntur emittere, ut Acheloi fluuij piſces,
ij branchijs ſanè ſonitant, uel aliqua ſimili parte. Vox au-
tem & ſonus eſt animalis, & non quauis efficitur ſine diſ-
crimine parte. Sed cùm aliquo percutiente aliquid, & in
aliquo, quod quidem eſt aër, ſonus effici ſoleat, iure profe-
ctò uocem animalium ea ſolùm habebunt, quæ ſuſcipiunt,
aërem. Iam enim ipſa natura ut ad gustum, & locutionem
utitur lingua, quorum gustus quidem neceſſariũ eſt (qua-
propter pluribus ineſt) interpretatio uerò eſt gratia boni,
ſic & aëre, qui reſpiratione trahitur, ad duas utitur ope-
rationes, ad internum inquam diſponendum calorem, quod
quidem eſt neceſſarium, & cauſam in alijs explicabimus,
& ad uocem etiam conficiendam ob bonum. Instrumen-
tum autem reſpirãdi fauces ſunt: pulmoq́; id eſt, gratia cu-
ius eſt ista pars: nam ea quæ gradiũtur, hac in parte plus
habent caloris, quàm cætera. Is præterea locus, qui circa
cor eſt, primus, reſpiratione nimirũ eget. Idcirco neceſſa-
riumeſt aërem ingredi reſpiratione attractũ. Quare uox
eſt ictus aëris reſpiratione attracti, qui quidem ab anima
fit ea, quæ his in partibus collocatur, ad eam partem,