Casati, Paolo, Terra machinis mota : dissertationes geometricae, mechanicae physicae hydrostaticae

Page concordance

< >
Scan Original
11
12
13
14
15
16
17
18
19
20
21
22
23
24
25
26
27
28
29
30
31
32
33
34
35
36
37
38
39
40
< >
page |< < of 241 > >|
    <archimedes>
      <text>
        <body>
          <chap>
            <p type="main">
              <s>
                <pb xlink:href="018/01/006.jpg"/>
              quantum illa afferre poſſet momenti; id quod fieri non
                <lb/>
              potuit ſinè Hydroſtaticâ exercitatione, qua ignis terræ
                <lb/>
              viſceribus incluſi, aëris, & aquæ grauitates inuicem̨
                <lb/>
              conferrentur. </s>
            </p>
            <p type="main">
              <s>Duas in diſſertationes tribueram hoc opuſculum,
                <lb/>
              cum primùm problema hoc in Collegio Romano
                <lb/>
              ſub auſpicijs Eminentiſſimi Principis Cardinalis Haſ­
                <lb/>
              ſiæ Lantgrauij explicatum eſt ab Illuſtriſſimo Co­
                <lb/>
              mite Antonio de Montſort. </s>
              <s>Sed quoniam diſſertatio­
                <lb/>
              nes illæ longiores erant, quàm vt facilè hominem ad
                <lb/>
              legendum allicerent, & per tempus non licuerat ad
                <lb/>
              marginem notas, quaſi eorum, quæ dicuntur, indices,
                <lb/>
              apponere, placuit rem totam in quinque diſſertationes
                <lb/>
              diſpertiri, vt legentium commodo ſeruirem, additis ad
                <lb/>
              marginem notis. </s>
              <s>Ne verò pauculis ijs, ad quorum ma­
                <lb/>
              nus olim venit hæc elucubratiuncula, videar malè co­
                <lb/>
              ctam cramben recoxiſſe, non prodeunt ſinè auctario hæ
                <lb/>
              diſſertationes, quas plurium eruditorum virorum iudi­
                <lb/>
              cia ſubire deſidero, vt doctior fiam. </s>
            </p>
            <p type="main">
              <s>Fruſtra quæras ex me, vt ea quæ diſſertatione comple­
                <lb/>
              xus ſum, aliorum authoritate firmentur: hæc enim ſi
                <lb/>
              legiſſem, noluiſſem exſcribere: ideo plura omiſi, quæ
                <lb/>
              ab alijs dicta deprehendi. </s>
              <s>Non adeò tamen deſipui, vt
                <lb/>
              mihi vni Solem illuxiſſe cenſeam: fieri potuit vt hæc ea­
                <lb/>
              dem alijs occurrerent; ſed quæcunque tandem illa ſint,
                <lb/>
              mihi primùm, nemine prælucente, in mentem vene­
                <lb/>
              runt. </s>
              <s>Hæc autem eo tantùm conſilio dicta ſunt, nę
                <lb/>
              plura, quæ in hanc ſententiam afferri potuiſſent, omiſſa
                <lb/>
              calumnieris: neque enim omnia perſequi otium ſuit. </s>
            </p>
            <p type="main">
              <s>Quod ſpectat ad ſcriptionis methodum dialogicam; </s>
            </p>
          </chap>
        </body>
      </text>
    </archimedes>