Buonamici, Francesco
,
De motu libri X
Text
Text Image
Image
XML
Thumbnail overview
Document information
None
Concordance
Figures
Thumbnails
Page concordance
<
1 - 30
31 - 60
61 - 90
91 - 120
121 - 150
151 - 180
181 - 210
211 - 240
241 - 270
271 - 300
301 - 330
331 - 360
361 - 390
391 - 420
421 - 450
451 - 480
481 - 510
511 - 540
541 - 570
571 - 600
601 - 630
631 - 660
661 - 690
691 - 720
721 - 750
751 - 780
781 - 810
811 - 840
841 - 870
871 - 900
901 - 930
931 - 960
961 - 990
991 - 1020
1021 - 1050
1051 - 1055
>
Scan
Original
41
42
43
44
45
46
47
48
49
50
51
52
53
54
55
56
57
58
59
60
61
62
63
64
65
66
67
68
69
70
<
1 - 30
31 - 60
61 - 90
91 - 120
121 - 150
151 - 180
181 - 210
211 - 240
241 - 270
271 - 300
301 - 330
331 - 360
361 - 390
391 - 420
421 - 450
451 - 480
481 - 510
511 - 540
541 - 570
571 - 600
601 - 630
631 - 660
661 - 690
691 - 720
721 - 750
751 - 780
781 - 810
811 - 840
841 - 870
871 - 900
901 - 930
931 - 960
961 - 990
991 - 1020
1021 - 1050
1051 - 1055
>
page
|<
<
of 1055
>
>|
<
archimedes
>
<
text
>
<
body
>
<
chap
>
<
p
type
="
main
">
<
s
>
<
pb
pagenum
="
40
"/>
horum euenta videbis. </
s
>
<
s
>Ex hoc efficiebatur, vt apud illos ens & natura idem eſſet. </
s
>
<
s
>Vnde Galenus
<
lb
/>
<
arrow.to.target
n
="
marg388
"/>
<
lb
/>
rationem reddens inſcriptionis libri de natura humana, docuit omnes veteres inſcribere
<
expan
abbr
="
cõſueſſe
">conſueſſe</
expan
>
<
lb
/>
ſuos libros de natura. </
s
>
<
s
>Proinde naturalis erat prima philoſophia, ne dixerim quoque ſolam:
<
expan
abbr
="
quã-dò
">quan
<
lb
/>
dò</
expan
>
mathematicę, quia bonum conſectari non viderentur; è numero ſcientiarum expunctæ ſunt;
<
lb
/>
ſed poſteà cognitis aliis ſubſtantiis materiæ immunibus ex ſupremo gradu deiecta fuit, & phi
<
lb
/>
loſophiæ primæ proximos honores occupauit. </
s
>
<
s
>Quamobrem latius patet naturæ ſignificatum
<
lb
/>
quàm id quod in noſtra methodo concipitur & definitur, principium motus & quietis. </
s
>
<
s
>idem
<
lb
/>
enim valet atque ens. </
s
>
<
s
>Quapropter qui naturam in eo ſignificato ſpectat, multa quidem tractare
<
lb
/>
cogitur quę cancellos methodi noſtri tranſiliunt, quod certè non obſeruans Themiſtius, præſer
<
lb
/>
tim, cùm paullò antè affirmaſſet Ariſtoteles, eos non agere de natura, quia motus initia ſuſtuliſ
<
lb
/>
ſent, locum ita legebat. </
s
>
<
s
>De natura quidem non; naturales autem quæſtiones, & tamen illud om
<
lb
/>
nino falſum quęſtiones ab illis inductas eſſe naturales. </
s
>
<
s
>Id quod etiam videtur perſpexiſſe Gale
<
lb
/>
nus
<
emph
type
="
sup
"/>
a
<
emph.end
type
="
sup
"/>
& legiſſe contextum, quemadmodum nos approbauimus. </
s
>
<
s
>Ob id igitur de natura diſſere
<
lb
/>
<
arrow.to.target
n
="
marg389
"/>
<
lb
/>
batur à cunctis; ſed quæſtiones erant aliquando non naturales. </
s
>
<
s
>Eiuſmodi fuerunt quas profeſsi
<
lb
/>
ſunt Parmenides, & Meliſſus, & alij nonnulli eiuſdem notę philoſophi. </
s
>
<
s
>Sed antequam
<
expan
abbr
="
ſingulorũ
">ſingulorum</
expan
>
<
lb
/>
noto ſententias, de philoſophorum ſectis aliqua generatim dicere conſtitui. </
s
>
<
s
>Quamuis
<
expan
abbr
="
autẽ
">autem</
expan
>
hunc
<
lb
/>
<
arrow.to.target
n
="
marg390
"/>
<
lb
/>
locum, vt cęteros omnes Pererius doctiſsimus vberrimè
<
expan
abbr
="
eruditiſsimèq́
">eruditiſsimèque</
expan
>
. </
s
>
<
s
>tractarit; nec quiſquam
<
lb
/>
illius induſtriam diligentiamúe in hac tractatione conſequi poſsit; ſtudebimus tamen ea ſeligere
<
lb
/>
quę ad Ariſtotelem magis attinere cenſebimus, & ſi qua ſuccurrent quæ noſtro labore compara
<
lb
/>
uimus, ea quoque nos in medio ponemus. </
s
>
<
s
>Ergo philoſophorum ſectæ quæ tempore Ariſtotelis
<
lb
/>
vel floruerant, vel florere incęperant, variæ fuerunt, atque illæ quidem varia nomina ſortitæ, vel
<
lb
/>
ab eo qui inſtituerat, vt à Pythagora Pythagoręi, vel à genere vitæ, vt Cynici, quòd vitam canis
<
lb
/>
imitarentur; ab actione nonnulli, vt à deambulando Peripatetici. </
s
>
<
s
>à patria quidem, vt Cyrenaici,
<
lb
/>
& Megarenſes, & à loco potiſsimum, velut Academici & Stoici à porticu. </
s
>
<
s
>Sed ea princeps diſtri
<
lb
/>
butio ſectarum quæ à loco
<
expan
abbr
="
nomẽ
">nomen</
expan
>
obtinuit in Ionicam & Italicam huic nos
<
expan
abbr
="
Eleaticã
">Eleaticam</
expan
>
ſubiicimus.
<
lb
/>
</
s
>
<
s
>Nec defuerunt qui nomen ex profeſsione ducerent, hinc quidam morales, alij dialectici dicti,
<
lb
/>
nonnulli Theologi, & illi phyſici qui motum pro principio ſtatuerent. </
s
>
<
s
>Atque vt ab Italica exor
<
lb
/>
diar quæ (niſi fallor) eadem eſt cum Pythagorica, auctor eius fuit Pythagoras Samius Pherecy
<
lb
/>
dis Syri auditor qui cum Heſiodo numeratur in Theologis. </
s
>
<
s
>fuit
<
expan
abbr
="
autẽ
">autem</
expan
>
primus qui animi immor
<
lb
/>
talitatem profeſſus fuerit, & cùm apud veteres myſteria naturæ ſub fabulis traderentur; grauiter
<
lb
/>
& ſeriò philoſophari cœpit. </
s
>
<
s
>Eius ergo auditor Pythagoras. </
s
>
<
s
>Huius ſectatores de quibus meminit
<
lb
/>
<
arrow.to.target
n
="
marg391
"/>
<
lb
/>
Ariſtoteles, Empedocles, Epicharmus, Archytas Tarentinus, Alemęo Crotoniates, ſed hic floruit
<
lb
/>
ſub Pythagora iam ſeniore, Hippaſus Metapontinus. </
s
>
<
s
>Eleaticæ dicitur auctor fuiſſe Thelauges
<
lb
/>
Pythagoræ filius; eius patroni fuerunt Xenophanes, Parmenides, Meliſſus, Zeno Eleates; cum eis
<
lb
/>
quoque Lycophronem numeremus; Leucippus, Democritus, & Heraclitus quorum ætate vixit
<
lb
/>
Hippocrates. </
s
>
<
s
>Ionicæ princeps fuit Thales Mileſius: hic omnium primus naturalem
<
expan
abbr
="
philoſophiã
">philoſophiam</
expan
>
<
lb
/>
profeſſus eſt; ipſum ſequutus eſt Anaximander; huic ſucceſsit Anaximenes; hic auditorem ha
<
lb
/>
buit Anaxagoram. </
s
>
<
s
>is Archelaum docuit qui primus ex Ionia philoſophiam vexit Athenas, hunc
<
lb
/>
poſt audiuit Socrates. </
s
>
<
s
>Sed ipſe rerum naturalium ſcrutatione poſthabita, ac nonnullis de defini
<
lb
/>
tionis regulis explicatis ſe totum dedit officiis ciuilibus, & animos
<
expan
abbr
="
hominũ
">hominum</
expan
>
bonis moribus infor
<
lb
/>
mare conſtituit vtilia perſequens; ea verò quę nullius vſus eſſent, àc ſi ſupra hominis captum fo
<
lb
/>
rent, omittens. </
s
>
<
s
>A Socrate deſcendit Plato auctor ſectæ Academiæ, Antiſthenes Cynicæ, Ariſtip
<
lb
/>
pus Cyrenaicæ cum quo recenſetur Eudoxus, à Platone fluxit Spereſippus qui ſeſe tenuit in Aca
<
lb
/>
demia. </
s
>
<
s
>Ariſtoteles, tametſi Platonis auditor, inſtituit ſectam Peripateticam valdè ab Academica
<
lb
/>
differentem. </
s
>
<
s
>Quia verò huius philoſophi inſtitutionem ſequimur, neque ab re nos facturos eſſe
<
lb
/>
<
arrow.to.target
n
="
marg392
"/>
<
lb
/>
cenſemus, ſi de illius familia nonnulla ſubiungamus. </
s
>
<
s
>Fertur verò
<
expan
abbr
="
Ariſtotelẽ
">Ariſtotelem</
expan
>
Theophraſto
<
expan
abbr
="
ſcholã
">ſcholam</
expan
>
<
lb
/>
<
expan
abbr
="
cõmiſiſſe
">commiſiſſe</
expan
>
, hic verò eandem methodum ſeruans quam inſtituit Ariſtoteles, ſcripſit hiſtoriam plan
<
lb
/>
tarum. </
s
>
<
s
>Poſt Theophraſtum Eudemus tenuiſſe legitur. </
s
>
<
s
>atque hactenus Ariſtotelis decreta retenta
<
lb
/>
ſunt. </
s
>
<
s
>Nam ſtrato Lampſacenus, quanquam Theophraſti diſcipulus, multa
<
expan
abbr
="
cõmutauit
">commutauit</
expan
>
, vnde puri
<
lb
/>
illi Peripati fontes conturbati fuerunt, prętereo complures alios quorum nulla extat hodie nota
<
lb
/>
apud noſtros
<
expan
abbr
="
quorũ
">quorum</
expan
>
audacia, ſeu negligentia veriſimile eſt, diſciplinam illam Ariſtotelicam fuiſſe
<
lb
/>
fędatam. </
s
>
<
s
>Mox grauiſsimus caſus perculit non modo profeſſores, verùm etiam libros occultauit,
<
lb
/>
vt demum L. Syllæ beneficio libri Ariſtotelici poſt aliquot ſæcula quaſi reuixerint; eos habuit
<
lb
/>
M. Varro; tractauit etiam M. Tullius. </
s
>
<
s
>Iterum afflicta eſt illa
<
expan
abbr
="
philoſophãdi
">philoſophandi</
expan
>
ratio, donec à Soſigene
<
lb
/>
Byzantij fuit propè à mortuis excitata. </
s
>
<
s
>Sed eius extat ſola memoria, ab
<
expan
abbr
="
Alexãdro
">Alexandro</
expan
>
illius diſcipulo
<
lb
/>
propagata
<
expan
abbr
="
cõmentaria
">commentaria</
expan
>
nulla. </
s
>
<
s
>Hinc ſucceſsit Alexander, cuius iudicium ita pręſtans
<
expan
abbr
="
habitũ
">habitum</
expan
>
eſt, vt
<
lb
/>
nemo Ariſtotelicus exiſtimaretur, qui non eſſet Alexandręus. </
s
>
<
s
>ignoratur
<
expan
abbr
="
autẽ
">autem</
expan
>
hic'ne an pręceptor
<
lb
/>
eius Soſigenes
<
foreign
lang
="
grc
">ὑπομνημαστησοῦ</
foreign
>
, ideſt
<
expan
abbr
="
cõmentatoris
">commentatoris</
expan
>
nomine decoratus eſſet. </
s
>
<
s
>Ab Alexandro The
<
lb
/>
miſtius emanauit,
<
expan
abbr
="
quẽ
">quem</
expan
>
Metaphraſten maiores noſtri vocarunt. </
s
>
<
s
>Hinc Michaël Epheſius vſque ad </
s
>
</
p
>
</
chap
>
</
body
>
</
text
>
</
archimedes
>