Lucretius, De rerum natura: Libri Sex, 1566

Page concordance

< >
Scan Original
51
52
53
54
55
56
57
58
59
60
61
62
63
64
65
66
67
68
69
70
71
72
73
74
75
76
77
78
79
80
< >
page |< < of 241 > >|
1 Milibus e multis vallo munitur eburno,
Ut penitus nequeat penetrari: tanta ferarum
Vis est, quarum nos perpauca exempla videmus.

Sed tamen id quoque uti concedam, quamlubet esto
Unica res quaedam nativo corpore sola,
Cui similis toto terrarum nulla Sit orbi:
Infinita tamen nisi erit vis materiai,
Unde ea progigni possit concepta; creari
Non poterit; neque, quod superest, procrescere, alique.

Quippe etenim sumant oculi, finita per omne
Corpora iactari unius genitalia reii;
Unde, ubi, qua vi, & quo pacto congressa coibunt
Materiae tanto in pelago, turbaque aliena ?

Non (ut opinor) habent rationem conciliandi;
Sed quasi naufragiis magnis multisque coortis,
Disiectare solet magnum mare, transtra, guberna,
Antemnas, proram, malos, tonsasque natantis,
Per terrarum omnis oras fluitantia aplustra
Ut videantur, & indicium mortalibus edant,
Infidi maris insidias, virisque, dolumque
Ut vitare velint: neve ullo tempore credant;
Subdola cum ridet placidi pellacia ponti:
Sic tibi si finita semel primordia quaedam
Constitues: aevum debebunt sparsa per omnem
Disiectare aestus diversi materiai:
Numquam in concilium ut possint compulsa coire:
Nec remorari in concilio, nec crescere adaucta.

Quorum utrumque palam fieri manifesta docet res;
Et res progigni, & genitas procrescere posse.

Esse igitur genere in quovis primordia rerum
Infinita palam est unde omnia suppeditantur.

Nec superare queunt motus itaque exitiales

Text layer

  • Dictionary
  • Places

Text normalization

  • Original

Search


  • Exact
  • All forms
  • Fulltext index
  • Morphological index