Borro, Girolamo
,
De motu gravium et levium
,
1575
Text
Text Image
Image
XML
Thumbnail overview
Document information
None
Concordance
Thumbnails
List of thumbnails
<
1 - 10
11 - 20
21 - 30
31 - 40
41 - 50
51 - 60
61 - 70
71 - 80
81 - 90
91 - 100
101 - 110
111 - 120
121 - 130
131 - 140
141 - 150
151 - 160
161 - 170
171 - 180
181 - 190
191 - 200
201 - 210
211 - 220
221 - 230
231 - 240
241 - 250
251 - 260
261 - 270
271 - 280
281 - 290
291 - 300
301 - 310
311 - 316
>
51
52
53
54
55
56
57
58
59
60
<
1 - 10
11 - 20
21 - 30
31 - 40
41 - 50
51 - 60
61 - 70
71 - 80
81 - 90
91 - 100
101 - 110
111 - 120
121 - 130
131 - 140
141 - 150
151 - 160
161 - 170
171 - 180
181 - 190
191 - 200
201 - 210
211 - 220
221 - 230
231 - 240
241 - 250
251 - 260
261 - 270
271 - 280
281 - 290
291 - 300
301 - 310
311 - 316
>
page
|<
<
of 316
>
>|
<
archimedes
>
<
text
>
<
body
>
<
chap
>
<
subchap1
>
<
p
type
="
main
">
<
s
id
="
s.000344
">
<
pb
pagenum
="
40
"
xlink:href
="
011/01/060.jpg
"/>
<
emph
type
="
italics
"/>
condenſationem aqua ſeparatur; & corpus aut grauius, aut
<
lb
/>
leuius fit; vt est aut rarius, aut denſius: compressione enim res
<
lb
/>
fiunt grauiores, & extenſione, ac rarefactione leuiores. </
s
>
<
s
id
="
s.000345
">Huius
<
lb
/>
opinionem hæc inter alia ſequuntur abſurda, vna quæque ma
<
lb
/>
gnitudo tam & ſi comprimatur, nullo modo fit grauior, vt
<
expan
abbr
="
cõ-preſſa
">con
<
lb
/>
preſſa</
expan
>
bombix, & lana nihilo grauior eſt, quam ſi extenſa ſit.
<
emph.end
type
="
italics
"/>
</
s
>
</
p
>
<
p
type
="
main
">
<
s
id
="
s.000346
">
<
emph
type
="
italics
"/>
De ortu, & interitu eorum omnium, quæ ſunt ſub luna, de
<
lb
/>
que mutua elementorum commutatione, cum vnumquodque
<
lb
/>
<
expan
abbr
="
elemẽtum
">elementum</
expan
>
in vnumquodque elementum immediatè
<
expan
abbr
="
vicissimq.
">vicissimque</
expan
>
<
lb
/>
commeat, quæ ab Empedocle omnino
<
expan
abbr
="
euertũtur
">euertuntur</
expan
>
, nihil eſt quod
<
lb
/>
hoc loco agamus: quoniam hæc huius nostræ diſputationis
<
lb
/>
extremos fines tranſgrediuntur: ideo his contenti ad alia pro
<
lb
/>
gredimur.
<
emph.end
type
="
italics
"/>
</
s
>
</
p
>
</
subchap1
>
<
subchap1
>
<
p
type
="
head
">
<
s
id
="
s.000347
">Quomodo Ariſtoteles grauia, & leuia definierit.
<
lb
/>
</
s
>
<
s
id
="
s.000348
">Caput XXIII.</
s
>
</
p
>
<
p
type
="
main
">
<
s
id
="
s.000349
">ARISTOTELES
<
emph
type
="
italics
"/>
ratus cælum eſſe ſui vndique ſimi
<
lb
/>
le, & in orbis abſoluti ſpeciem efformatum; propterea
<
lb
/>
mundum habere extremum, & medium; cæli extre
<
lb
/>
mitatem ſurſum eſſe cenſuit, quæ ſitu etiam ſuperiorem
<
expan
abbr
="
locũ
">locum</
expan
>
<
lb
/>
obtinet; medium autem mundi dorſum eſſe voluit, quod infe
<
lb
/>
riorem orbis plagam occupat, ideo leue ſimpliciter, & non in
<
lb
/>
comparatione ad alterum id eſſe credidit, quod ad cæli extre
<
lb
/>
mitatem, hoc est ſurſum naturaliter euolat, quò postquam
<
lb
/>
peruenerit, illico quieſcit, vt ignis: quod autem ſuopte nixu
<
lb
/>
deorſum, & ad mundi medium ſemper inclinat, ad quod poſt
<
lb
/>
quam deſcenderit, stat immotum id, per ſe, & omnino graue
<
lb
/>
appellare voluit: elementa media, quæ ſuperſunt, aer, & aqua,
<
lb
/>
de Ariſtotelis ſententia abſolutè grauia, & omnino leuia non
<
emph.end
type
="
italics
"/>
</
s
>
</
p
>
</
subchap1
>
</
chap
>
</
body
>
</
text
>
</
archimedes
>