Borro, Girolamo, De motu gravium et levium, 1575

List of thumbnails

< >
51
51
52
52
53
53
54
54
55
55
56
56
57
57
58
58
59
59
60
60
< >
page |< < of 316 > >|
    <archimedes>
      <text>
        <body>
          <chap>
            <subchap1>
              <p type="main">
                <s id="s.000344">
                  <pb pagenum="40" xlink:href="011/01/060.jpg"/>
                  <emph type="italics"/>
                condenſationem aqua ſeparatur; & corpus aut grauius, aut
                  <lb/>
                leuius fit; vt est aut rarius, aut denſius: compressione enim res
                  <lb/>
                fiunt grauiores, & extenſione, ac rarefactione leuiores. </s>
                <s id="s.000345">Huius
                  <lb/>
                opinionem hæc inter alia ſequuntur abſurda, vna quæque ma
                  <lb/>
                gnitudo tam & ſi comprimatur, nullo modo fit grauior, vt
                  <expan abbr="cõ-preſſa">con­
                    <lb/>
                  preſſa</expan>
                bombix, & lana nihilo grauior eſt, quam ſi extenſa ſit.
                  <emph.end type="italics"/>
                </s>
              </p>
              <p type="main">
                <s id="s.000346">
                  <emph type="italics"/>
                De ortu, & interitu eorum omnium, quæ ſunt ſub luna, de
                  <lb/>
                que mutua elementorum commutatione, cum vnumquodque
                  <lb/>
                  <expan abbr="elemẽtum">elementum</expan>
                in vnumquodque elementum immediatè
                  <expan abbr="vicissimq.">vicissimque</expan>
                  <lb/>
                commeat, quæ ab Empedocle omnino
                  <expan abbr="euertũtur">euertuntur</expan>
                , nihil eſt quod
                  <lb/>
                hoc loco agamus: quoniam hæc huius nostræ diſputationis
                  <lb/>
                extremos fines tranſgrediuntur: ideo his contenti ad alia pro­
                  <lb/>
                gredimur.
                  <emph.end type="italics"/>
                </s>
              </p>
            </subchap1>
            <subchap1>
              <p type="head">
                <s id="s.000347">Quomodo Ariſtoteles grauia, & leuia definierit.
                  <lb/>
                </s>
                <s id="s.000348">Caput XXIII.</s>
              </p>
              <p type="main">
                <s id="s.000349">ARISTOTELES
                  <emph type="italics"/>
                ratus cælum eſſe ſui vndique ſimi­
                  <lb/>
                le, & in orbis abſoluti ſpeciem efformatum; propterea
                  <lb/>
                mundum habere extremum, & medium; cæli extre­
                  <lb/>
                mitatem ſurſum eſſe cenſuit, quæ ſitu etiam ſuperiorem
                  <expan abbr="locũ">locum</expan>
                  <lb/>
                obtinet; medium autem mundi dorſum eſſe voluit, quod infe­
                  <lb/>
                riorem orbis plagam occupat, ideo leue ſimpliciter, & non in
                  <lb/>
                comparatione ad alterum id eſſe credidit, quod ad cæli extre­
                  <lb/>
                mitatem, hoc est ſurſum naturaliter euolat, quò postquam
                  <lb/>
                peruenerit, illico quieſcit, vt ignis: quod autem ſuopte nixu
                  <lb/>
                deorſum, & ad mundi medium ſemper inclinat, ad quod poſt
                  <lb/>
                quam deſcenderit, stat immotum id, per ſe, & omnino graue
                  <lb/>
                appellare voluit: elementa media, quæ ſuperſunt, aer, & aqua,
                  <lb/>
                de Ariſtotelis ſententia abſolutè grauia, & omnino leuia non
                  <emph.end type="italics"/>
                </s>
              </p>
            </subchap1>
          </chap>
        </body>
      </text>
    </archimedes>