Caverni, Raffaello, Storia del metodo sperimentale in Italia, 1891-1900

Table of figures

< >
[Figure 61]
[Figure 62]
[Figure 63]
[Figure 64]
[Figure 65]
[Figure 66]
[Figure 67]
[Figure 68]
[Figure 69]
[Figure 70]
[Figure 71]
[Figure 72]
[Figure 73]
[Figure 74]
[Figure 75]
[Figure 76]
[Figure 77]
[Figure 78]
[Figure 79]
[Figure 80]
[Figure 81]
[Figure 82]
[Figure 83]
[Figure 84]
[Figure 85]
[Figure 86]
[Figure 87]
[Figure 88]
[Figure 89]
[Figure 90]
< >
page |< < of 3504 > >|
1contro gli atomi del secondo elemento, i quali, essendo perfettissimamente
duri
, fanno che quel moto si propaghi dal lucido all'occhio senza alcun
tempo
.
Lumen, dice il Cartesio, hoc est actionem qua sol aut aliud cor­
pus
luminosum materiam quandam subtilissimam, quae in omnibus pellu­
cidis
corporibus reperitur, propellit (Dioptr.
cit., pag. 61).
Il Mersenno che fu il più operoso commentatore e banditore delle dot­
trine
cartesiane, “ Omne lucidum, scriveva, dilatat se, tumescitque in molem
maiorem
iterumque contrahit se, perpetuam habens systolem et diastolem
(Opticae, Lib.
VII, Parisiis 1644, pag. 568).
Più particolarmente poi come si diffonda questo moto di sistole e di
diastole
in che consiste il lume, lo descrive lo stesso Mersenno al modo se­
guente
: “ Sit propositum lucidum corpus solare cuius centrum A (fig.
16)
semidiameter
AB, cui circum scribatur orbis concentricus cuius crassities
BC
.... Rursus orbi BC circumponatur orbis alius concentricus CD, et huic
81[Figure 81]
Figura 16.
alter
DE, et eodem modo quotcumque
alii
, quilibet cuilibet aequalis Quoniam
ergo
exteriores circumferentiae semper
maiores
sunt interioribus, erunt reciproce
crassities
interiorum orbium maiores
quam
exteriorum, quare maior est BC,
quam
CD, et CD quam DE. Quoniam,
iam
, per primam, Sol dilatat se et tu­
mescit
in molem maiorem, supponamus
solem
in diastole, sive tumescentia, ae­
quare
totam sphaeram cuius semidiame­
ter
est AC: necesse ergo est ut medii
pars
quae erat in orbe BC exeat in lo­
cum
sibi aequalem proximum, nempe in
orbem
CD, idque eodem tempore, nam
quo
instante incipit motus a B versus C necesse est ut incipiat motus a C
versus
D, et a D versus E, et ab E prorsum, quare si statuatur oculus in
qualibet
distantia a sole puta in E, quo instante incipit Sol dilatare se in B,
eodem
ferietur oculus in E unde propagabitur motus ad retinam et inde
per
connatum retinae nervum opticum usque ad cerebrum (ibi, pag.
569).
Da così fatte dottrine seguiva che il lume si cagionasse dall'urto pro­
dotto
sopra la retina e sopra il nervo ottico per l'instancabile pulsare del
lucido
, e con ciò venivasi a spiegar benissimo come nelle percussioni e ne­
gli
urti violenti si produce il fosfeno.
Confirmatur autem etiam experien­
tia
, eo quod in omni concussione cerebri, quo fit motus aliquis per nervum
opticum
extrorsum, ut quando oculus percutitur, apparet lumen quoddam
ante
oculos (pag.
570).
Il fatto del fosfeno difficilmente spiegabile in altro modo, e l'esistenza
di
un etere più ponderoso dell'aria, di che sentiva l'Huyghens il bisogno
per
ispiegar come mai due marmi rimangano adesi e l'acqua si sostenga al

Text layer

  • Dictionary
  • Places

Text normalization

  • Original
  • Regularized
  • Normalized

Search


  • Exact
  • All forms
  • Fulltext index
  • Morphological index