60765LIBER III.
que perſpicua ſunt) is qui alterum tantũ habet ipſorum,
ſentiet nimirum id, quod per utrumq; ſentiri poteſt. Nam
ex hiſce duobus ſimplicibus tantũ, inſtrumenta ſunt ſenſus,
ex aëre, atq; aqua, etenim pupilla ex aqua, auditus ex aëre,
odoratus ex horum altero, constat. Ignis, aut nullius eſt in-
ſtrumenti, aut communis omnium eſt: quippe cùm ſine ca-
liditate nihil ſit ſenſitiuum. Terra etiam, aut nullius eſt
inſtrumenti, aut in tactu maximè cõmista. Quocircare-
ſtat nullũ ſenſus inſtrumentũ eſſe præter aërem, atq; aquã.
Hæc autem nonnulla nunc animalium habent. Ab ijs igitur
animalium, quæ ſunt perfecta, non imperfecta, nec mẽbris
capta, omnes ſenſus habẽtur: etenim & talpa ſub cute ocu-
los habere uidetur. Atq; ſi nullum aliud corpus eſt, præter
ea quæ percipimus eſſe, nec ullus alius affectus, præter eos
qui corporibus hiſce competunt, quæ ſunt hîc, nullus pro-
fectò deficit ſenſus. At uerò neq; ſenſus instrumentũ quic-
quam proprum ſenſibilium communiũ eſſe poteſt: motus
inquã, quietis, figuræ, magnitudinis, numeri, unius, quæ uno
quoq; ſenſu ſentimus non per accidens. Omnia enim hæc,
ſanè motu ſentimus, etenim magnitudo, motu ſentitur. Qua
re & figura quidem, cùm figura quædam magnitudo ſit. Et
id quod quieſcit, ex eo quia non mouetur. Et numerus, con-
tinui negatione, & ſenſibilibus proprijs: unuſquiſq; nanq;
ſenſus nimirum unum ſentit. Quare patet fieri nõ poſſe, ut
communium cuiuſq; ſit proprius ſenſus: ſi enim eſſet, péra
inde tunc fieret atq; nunc uiſu dulce ſentimus: quod quidẽ
propterea fit, quòd utrorumq; ſenſum habemus, quo cùm
concurrũt, agnoſcimus. Quod ſi ita nõ eſſet, nullo alio mo-
do profectò niſi per accidens, ſentiremus, quo pacto filium
ſentimus Cleonis: non enim Cleonis filium, ſed album
ſentiet nimirum id, quod per utrumq; ſentiri poteſt. Nam
ex hiſce duobus ſimplicibus tantũ, inſtrumenta ſunt ſenſus,
ex aëre, atq; aqua, etenim pupilla ex aqua, auditus ex aëre,
odoratus ex horum altero, constat. Ignis, aut nullius eſt in-
ſtrumenti, aut communis omnium eſt: quippe cùm ſine ca-
liditate nihil ſit ſenſitiuum. Terra etiam, aut nullius eſt
inſtrumenti, aut in tactu maximè cõmista. Quocircare-
ſtat nullũ ſenſus inſtrumentũ eſſe præter aërem, atq; aquã.
Hæc autem nonnulla nunc animalium habent. Ab ijs igitur
animalium, quæ ſunt perfecta, non imperfecta, nec mẽbris
capta, omnes ſenſus habẽtur: etenim & talpa ſub cute ocu-
los habere uidetur. Atq; ſi nullum aliud corpus eſt, præter
ea quæ percipimus eſſe, nec ullus alius affectus, præter eos
qui corporibus hiſce competunt, quæ ſunt hîc, nullus pro-
fectò deficit ſenſus. At uerò neq; ſenſus instrumentũ quic-
quam proprum ſenſibilium communiũ eſſe poteſt: motus
inquã, quietis, figuræ, magnitudinis, numeri, unius, quæ uno
quoq; ſenſu ſentimus non per accidens. Omnia enim hæc,
ſanè motu ſentimus, etenim magnitudo, motu ſentitur. Qua
re & figura quidem, cùm figura quædam magnitudo ſit. Et
id quod quieſcit, ex eo quia non mouetur. Et numerus, con-
tinui negatione, & ſenſibilibus proprijs: unuſquiſq; nanq;
ſenſus nimirum unum ſentit. Quare patet fieri nõ poſſe, ut
communium cuiuſq; ſit proprius ſenſus: ſi enim eſſet, péra
inde tunc fieret atq; nunc uiſu dulce ſentimus: quod quidẽ
propterea fit, quòd utrorumq; ſenſum habemus, quo cùm
concurrũt, agnoſcimus. Quod ſi ita nõ eſſet, nullo alio mo-
do profectò niſi per accidens, ſentiremus, quo pacto filium
ſentimus Cleonis: non enim Cleonis filium, ſed album