Aristoteles, Physicorvm Aristotelis, sev, de natvrali auscultatione, libri octo

Table of contents

< >
[201.] ARISTOTE LIS STAGIRITAE DE ANIMA LI-_BER PRIMV S._
[202.] CAPVT I.
[203.] CAP. II.
[204.] CAPVT III.
[205.] CAP III.
[206.] CAP. V.
[207.] ARISTOTELIS DE ANIMA L Ia BER 11.
[208.] CAP. I.
[209.] CAP. II.
[210.] CAP. III.
[211.] CAP. IIII.
[212.] CAP. V.
[213.] CAP. VI.
[214.] CAP. VII.
[215.] CAP. VIII.
[216.] CAP. IX.
[217.] De Guſtu, & Sapore. CAP. X
[218.] De tactu. CAP. XI.
[219.] CAP. XII.
[220.] DE ANIMA L I-BER III.
[221.] CAP. I.
[222.] CAP. II.
[223.] CAP. III.
[224.] CAP. IIII.
[225.] CAP. V.
[226.] CAP. VI.
[227.] CAP. VII.
[228.] CAP. VIII.
[229.] CAP. IX.
[230.] CAP. X.
< >
page |< < (66) of 760 > >|
60866ARIST. DE ANIMA mus: huic autem accidit, ut filius ſit Cleonis. At communiũ
habemus iam ſenſum cõmunem, nõ per accidens ſanè.
Nul-
lus igitur ipſorũ ſenſus eſt proprius:
nullo enim ſentiremus
modo, niſi eo quo diximus filiũ uidere Cleonis.
Propria au-
tem ſenſibilia ſenſus ipſi per accidẽs, alter alterius ſentiũt:
non hoc ſanè quo ipſi ſunt, ſed quo unus, cum ſimul in eodẽ
ſenſus efficitur, ceu bilem amaram eſſe ac flauam:
non enim
ad alterum pertinet, unum ambo hæc eſſe dicere.
Quapro-
pter &
errat, & ſi ſit quippiam flauum. Quæri poteſt au-
tem cuiuſnam gratia plures ſenſus, ſed non unum tantũ ha-
bemus.
At ut minus ipſa quæ ſequuntur, atq; communia la-
teant, ut motus, &
magnitudo, et numerus. Nam ſi eſſet ſo-
lus uiſus, qui quidẽ eſt &
coloris, magis laterent acidẽ eſſe
omnia uiderentur, propterea quòd color, &
magnitudo ſi-
mul ſe ſequũtur, &
comitãtur: nunc autẽ cùm in alio quoq;
ſenſibili ipſa cõmunia ſint, fit inde perſpicuum, unũquodq;

illorum aliquid aliud eſſe, atq;
diuerſum.
An eodem ſenſu quo ſentimus ſentire non percipiamus.
CAP. II.
_CV_'m autem ſentiamus nos uidere, ac audire, neceſſe
11Hîc inueſtigat
Āriſt, an eiuſdẽ
ſenſus diuerſa
ſit vis.
eſt aut uiſu ſentiamus nos uidere, aut alio ſenſu.
At
ſi alio ſenſu, tum idem ſenſus erit &
ipſius uiſus, & etiam
coloris ſubiecti.
Quare uel duo ſenſus eiuſdem erunt
ſubiecti, uel ſe ipſum ſentiet ipſe.
Præterea ſi alius ſit ſen-
ſus, qui percipit ipſum uiſum:
aut in infinitum fiet abitio,
aut erit aliquis ſenſus, qui ſeipſum percipiet ſentientem:
Quare idipſum in primo ſenſu continuò eſt faciendum.
At hinc oritur dubitatio. Nam ſi uiſu quidem ſentire
nihil aliud eſt, quàm uidere, uidetur autem color, uel id
quod habet colorem:
ſi quippiam uiderit id, quod

Text layer

  • Dictionary

Text normalization

  • Original

Search


  • Exact
  • All forms
  • Fulltext index
  • Morphological index