Fabri, Honoré, Dialogi physici in quibus de motu terrae disputatur, 1665

Page concordance

< >
Scan Original
61
62
63
64
65
66
67
68
69
70
71
72
73
74
75
76
77
78
79
80
81
82
83
84
85
86
87
88
89
90
< >
page |< < of 248 > >|
1qualitate aquarum motum ſequi in ſua hypotheſi ; ſed malè intulit, mari­
num æſtum qualis nunc eſt, ex ea ſequi; de marino æſtu, quod ſit, & ta­
lis ſit, res certa eſt; oculi dumtaxat applicandi; de terræ motu, quod re­
verà ſit, nequidem Galilæus ipſe certum eſſe pronunciavit; dubium igitur
etiam apud vos; cùm igitur rectè componamus Telluris quietem cum eo
maris æſtu, qui modò eſt, nec eum obſervemus, qui reverà eſſet, ſuppoſito
terræ motu; quidni neceſſariò, ni fallor, concludam; terram nor moveri,
cùm id nullo modo ſit, quod reverà eſſet, ſi terra moveretur?
Auguſtin. Tecum ſentio, Antime, in hoc Galilæum, in re motuum ver­
ſatiſſimum, falli non potuiſſe, eiuſque autoritatem longè pluris in hoc
faciendam eſſe, quàm multorum aliorum, qui tantum moloſſum, catelli
ſanè, allatrare non ceſſant; ne tamen hoc tuum argumentum non tantùm
ſit ad hominem, ſed pariter omnibus rem iſtam perſuadeat; ſepone, quæ­
ſo, autoritatem Galilæi, & deſcende ad illas concluſiones, quas ex iactis
ſupra principiis deducere, opinor, meditaris.
Antim Faciam, quod ſuggeris; Supponamus igitur globum D Terram
eſſe & ita moveri, vt ſupra dicebam, circuli, Æquatoris v.g. partes, inæ­
qualiter, vt longè tardiùs punctum, quod ſpectat ad Solem, & velociùs
oppoſitum moveatur, id eſt F, quàm E, in hoc enim ſchemate ſiſtere poſ­
ſumus, nec declinatio æquatoris ab Eclyptica, nec perpetuus axis paralle­
liſmus, nec motus centri quinquies circiter major motu orbis, ad hanc
rem quidquam faciunt, puncta I & H ita moventur, vt motui centri ni­
hil detrahant, nihil addant; ab H ad E ita additur vt crementum acceſſio­
nis ſemper augeatur, donec tandem in E maximum ſit: hoc porrò cremen­
tum acceſſionis fit iuxta progreſſum ſinuum verſorum: ab E ad I; ita ad­
ditur, vt crementa acceſſionum ſemper minuantur, donec tandem in I
nullum ſit crementum; hoc verò crementum fit iuxta priorem progreſſio­
nem, ſed inverſam ac proinde iuxta progreſſionem ſinuum rectorum: Ab
I ad F ita detrahitur motui, centri, vt crementa detractionis ſemper ma­
jora ſint, donec tandem in F ſit maximum, idque iuxta progreſſionem ſi­
nuum verſorum; denique ab Fin H ita etiam detrahitur, vt crementa de­
tractionis ſemper minora ſint, idque iuxta progreſſionem ſinuum recto­
rum, donec tandem in H nullum ſit crementum: Accipe igitur punctum
circuli v.g.H, ab H movetur motu accelerato, per impetum ſcilicet, à
quocunque tandem producatur; igitur vbi pervenit ad E intenſiſſimum
impetum habet, cur ergo tam cito deſtruitur, cùm fruſtrà non ſit, effe­
ctumque ſuum in mobili præſtare queat?
Chryſoc. Minimè verò, cùm enim punctum E ſit pars globi, eandem
cum aliis partibus diſpoſitionem retinere debet, quod certè vt fiat, illius
motus retardari debet; ſi autem motus retardatur, pro rata deſtruitur
impetus.
Antim. Nunquid in mea & tua hypotheſi, hic vel ille Oceani tractus
æquè pars eſt terreſtris globi, atque in Copernicana?
Chryſoc. Fruſtra interrogas; nullum enim dubium eſt.
Antim. Rectè; at poſtquàm modica vis venti prædicto aquarum tractui

Text layer

  • Dictionary
  • Places

Text normalization

  • Original

Search


  • Exact
  • All forms
  • Fulltext index
  • Morphological index