61270ARIST. DE ANIMA
ne igitur quod diſcernit, indiuiſibile quidẽ numero, ſepara-
tum autem ratione? Partim igitur ut diuiſibile res ſentit di-
uiſas, partim ut indiuiſibile: nam ratione quidem, diuiſibile:
loco autem, atq; numero, indiuiſibile eſt. An id minime fieri
poteſt? idem enim potentia quidem eſt ipſa contraria, & di
uiſibile, & in diuiſibile: actu autem eſſe non poteſt, ſed pa-
tiendo diuiſibile eſt. At fierinequit ut ſimul ſit album, & ni
grum Quare neq; formas ipſorum ſimul ſenſus, ac intelle-
ctus, ſi talia ſint ut patiantur, ſuſcipient. At enim hoc per´-
inde ſeſe habet, atq; id quod quidam punctum appellant,
quod quidem tum unum eſt, tum duo, quo pacto & diuiſibi
le eſt. Quo igitur indiuiſibile eſt, hoc unum eſt id quod di-
ſcernit, ac ſimul: quo uerò est diuiſibile, hoc non unum eſt:
bis enim eiuſdem ſigni ſimul fit uſus. Quo ergo finis uſus ſit
ut duorum, hoc duo diſcernit, atq; eſt ſeparata, ut ſeparatũ:
quo uerò unum eſt, hoc unius fit uſus, & ſimul. Sed de prin
cipio quidem quo dicimus animal ſenſitiuum eſſe, ſit hoc
modo determinatum.
tum autem ratione? Partim igitur ut diuiſibile res ſentit di-
uiſas, partim ut indiuiſibile: nam ratione quidem, diuiſibile:
loco autem, atq; numero, indiuiſibile eſt. An id minime fieri
poteſt? idem enim potentia quidem eſt ipſa contraria, & di
uiſibile, & in diuiſibile: actu autem eſſe non poteſt, ſed pa-
tiendo diuiſibile eſt. At fierinequit ut ſimul ſit album, & ni
grum Quare neq; formas ipſorum ſimul ſenſus, ac intelle-
ctus, ſi talia ſint ut patiantur, ſuſcipient. At enim hoc per´-
inde ſeſe habet, atq; id quod quidam punctum appellant,
quod quidem tum unum eſt, tum duo, quo pacto & diuiſibi
le eſt. Quo igitur indiuiſibile eſt, hoc unum eſt id quod di-
ſcernit, ac ſimul: quo uerò est diuiſibile, hoc non unum eſt:
bis enim eiuſdem ſigni ſimul fit uſus. Quo ergo finis uſus ſit
ut duorum, hoc duo diſcernit, atq; eſt ſeparata, ut ſeparatũ:
quo uerò unum eſt, hoc unius fit uſus, & ſimul. Sed de prin
cipio quidem quo dicimus animal ſenſitiuum eſſe, ſit hoc
modo determinatum.
De mente, Intellectu{que}, quem veteres exiſtimarunt idem eſſe cũ Sen-
ſu. Item in quo differat Intellectus à Senſu.
ſu. Item in quo differat Intellectus à Senſu.
CAP. III.
_C_Vm autem duabus priſci differẽtijs maximè definiant
11Hîc Āriſto. diſ
quirit, an intel
ligere, ſapere,
ac ſentire ſint
idem. animam motione inquam loco accõmodata, & intelli
gendo, & diſcernendo, ac ſentiẽdo, conſiderandũ eſt ſi quid
interſit inter intelligere, ac ſentire. Videtur nãq; tam intelli
gere, quàm etiã ſapere, ueluti quoddam eſſe ſentire: etenim
his utriſq; rerum aliquas anima diſcernit, atq; cognoſcit. Et
ueteres idem eſſe ſapere, ſentireq́; cenſent. quemadmodum
& Empedocles dixit: Ad præſens, hominum creſcit ſapien
tia ſemper. Et alio rurſus in loco, Hinc uaria his
11Hîc Āriſto. diſ
quirit, an intel
ligere, ſapere,
ac ſentire ſint
idem. animam motione inquam loco accõmodata, & intelli
gendo, & diſcernendo, ac ſentiẽdo, conſiderandũ eſt ſi quid
interſit inter intelligere, ac ſentire. Videtur nãq; tam intelli
gere, quàm etiã ſapere, ueluti quoddam eſſe ſentire: etenim
his utriſq; rerum aliquas anima diſcernit, atq; cognoſcit. Et
ueteres idem eſſe ſapere, ſentireq́; cenſent. quemadmodum
& Empedocles dixit: Ad præſens, hominum creſcit ſapien
tia ſemper. Et alio rurſus in loco, Hinc uaria his