Newton, Isaac, Philosophia naturalis principia mathematica, 1713

Table of figures

< >
[Figure 11]
[Figure 12]
[Figure 13]
[Figure 14]
[Figure 15]
[Figure 16]
[Figure 17]
[Figure 18]
[Figure 19]
[Figure 20]
[Figure 21]
[Figure 22]
[Figure 23]
[Figure 24]
[Figure 25]
[Figure 26]
[Figure 27]
[Figure 28]
[Figure 29]
[Figure 30]
[Figure 31]
[Figure 32]
[Figure 33]
[Figure 34]
[Figure 35]
[Figure 36]
[Figure 37]
[Figure 38]
[Figure 39]
[Figure 40]
< >
page |< < of 524 > >|
1
tranſgredi, neque prius attingere quam quantitates diminuuntur in
infinitum.
Res clarius intelligetur in infinite magnis. Si quantitates
duæ quarum data eſt differentia auges ntur in infinitum, dabitur
harum ultima ratio, nimirum ratio æqualitatis, nec tamen ideo da­
buntur quantitates ultimæ ſeu maximæ quarum iſta eſt ratio.
Igitur
in ſequentibus, ſiquando facili rerum conceptui conſulens dixero
quantitates quam minimas, vel evaneſcentes, vel ultimas; cave in­
telligas quantitates magnitudine determinatas, ſed cogita ſemper
diminuendas ſine limite.
DE MOTU
CORPORUM
SECTIO II.
De Inventione Virium Centripetarum.
PROPOSITIO I. THEOREMA I.
Areas, quas corpora in gyros acta radiis ad immobile centrum virium
ductis deſcribunt, & in planis immobilibus conſiſtere, & eſſe tem­
poribus proportionales.
Dividatur tempus in partes æquales, & prima temporis parte de­
ſcribat corpus vi inſita rectam AB.Idem ſecunda temporis parte, ſi
nil impediret, recta
13[Figure 13]
pergeret ad c,(per
Leg.
1.) deſcribens
lineam Bcæqualem
ipſi AB; adeo ut ra­
diis AS, BS, cSad
centrum actis, con­
fectæ forent æqua­
les areæ ASB, BSc.
Verum ubi corpus
venit ad B,agat vis
centripeta impul­
ſu unico ſed mag­
no, efficiatque ut
corpus de recta Bc
declinet & pergat
in recta BC.Ipſi
BSparallela agatur cC,occurens BCin C; & completa ſecunda
temporis parte, corpus (per Legum Corol.
1.) reperietur in C,in

Text layer

  • Dictionary
  • Places

Text normalization

  • Original

Search


  • Exact
  • All forms
  • Fulltext index
  • Morphological index