Newton, Isaac, Philosophia naturalis principia mathematica, 1713

Table of figures

< >
[Figure 31]
[Figure 32]
[Figure 33]
[Figure 34]
[Figure 35]
[Figure 36]
[Figure 37]
[Figure 38]
[Figure 39]
[Figure 40]
[Figure 41]
[Figure 42]
[Figure 43]
[Figure 44]
[Figure 45]
[Figure 46]
[Figure 47]
[Figure 48]
[Figure 49]
[Figure 50]
[Figure 51]
[Figure 52]
[Figure 53]
[Figure 54]
[Figure 55]
[Figure 56]
[Figure 57]
[Figure 58]
[Figure 59]
[Figure 60]
< >
page |< < of 524 > >|
1
tranſgredi, neque prius attingere quam quantitates diminuuntur in
infinitum.
Res clarius intelligetur in infinite magnis. Si quantitates
duæ quarum data eſt differentia auges ntur in infinitum, dabitur
harum ultima ratio, nimirum ratio æqualitatis, nec tamen ideo da­
buntur quantitates ultimæ ſeu maximæ quarum iſta eſt ratio.
Igitur
in ſequentibus, ſiquando facili rerum conceptui conſulens dixero
quantitates quam minimas, vel evaneſcentes, vel ultimas; cave in­
telligas quantitates magnitudine determinatas, ſed cogita ſemper
diminuendas ſine limite.
DE MOTU
CORPORUM
SECTIO II.
De Inventione Virium Centripetarum.
PROPOSITIO I. THEOREMA I.
Areas, quas corpora in gyros acta radiis ad immobile centrum virium
ductis deſcribunt, & in planis immobilibus conſiſtere, & eſſe tem­
poribus proportionales.
Dividatur tempus in partes æquales, & prima temporis parte de­
ſcribat corpus vi inſita rectam AB.Idem ſecunda temporis parte, ſi
nil impediret, recta
13[Figure 13]
pergeret ad c,(per
Leg.
1.) deſcribens
lineam Bcæqualem
ipſi AB; adeo ut ra­
diis AS, BS, cSad
centrum actis, con­
fectæ forent æqua­
les areæ ASB, BSc.
Verum ubi corpus
venit ad B,agat vis
centripeta impul­
ſu unico ſed mag­
no, efficiatque ut
corpus de recta Bc
declinet & pergat
in recta BC.Ipſi
BSparallela agatur cC,occurens BCin C; & completa ſecunda
temporis parte, corpus (per Legum Corol.
1.) reperietur in C,in

Text layer

  • Dictionary
  • Places

Text normalization

  • Original

Search


  • Exact
  • All forms
  • Fulltext index
  • Morphological index