Gassendi, Pierre, De motu impresso a motore translato epistulae duae, 1642

Page concordance

< >
Scan Original
61
62
63
64
65
66
67
68
69
70
71
72
73
74
75
76
77
78
79
80
81
82
83
84
85
86
87
88
89
90
< >
page |< < of 158 > >|
    <archimedes>
      <text>
        <body>
          <chap>
            <p type="main">
              <s id="id.000480">
                <pb pagenum="55" xlink:href="027/01/062.jpg"/>
              proinde eſt, quòd condones, ſi vt obſcurè ſolùm
                <lb/>
              conijcio, ita confuſè ſolùm balbutiam? </s>
              <s id="id.000481">ſi nihil tan­
                <lb/>
              quam ratum, exploratúmque, & de quo dubitare
                <lb/>
              non liceat, diuendam, neque velim vnquam pręju­
                <lb/>
              dicium factum perſcrutantibus, excogitantibuſque
                <lb/>
              meliora? </s>
              <s id="id.000482">Nullum non verſo lapidem, vt experiar, ſi
                <lb/>
              fortè quidpiam occurrat veriſimile; & cum ingenuè
                <lb/>
              profitear eſſe vbique anguſtias, videor mihi eſſe ex­
                <lb/>
              cuſatione non indignus, dum recantare ſemper pa­
                <lb/>
              ratus, illud interim profero, quod videatur præ
                <lb/>
              cæteris ſimilitudinem habere cum vero. </s>
              <s id="id.000483">In hoc
                <lb/>
              negotio, cum videatur eſſe ſatis perſpicuum, non
                <lb/>
              poſſe vnum corpus attrahere aliud, niſi tranſmittat
                <lb/>
              aliquid, quo illud ad ſe pertrahat; ecquis eſt tamen
                <lb/>
              adeo ſolers, qui conijciat, aut explicet, cuiuſmodi
                <lb/>
              id ſit, quod magnes, quaſi organum, vt ferrum ad ſe
                <lb/>
              accerſat, tranſmittit? </s>
              <s id="id.000484">Aſſerere fortè poſſemus, id
                <lb/>
              eſſe quaſi ſpeciem ſenſibilis rei, qua animal pellicitur;
                <lb/>
              at durum fortè nimis eſſet animam quandam cum
                <lb/>
              Thalete, ſiue in magnete ſiue in ferro ponere Cùm
                <lb/>
              verò poni ſaltem id debeat vt continuatum aliquid ex
                <lb/>
              magnete in ferrum vſque; quònam modo habere
                <lb/>
              poteſt harpagonis vim, ſi ex corpuſculis diſſociatis
                <lb/>
              conſtat? </s>
              <s id="id.000485">ſi, cum emittitur, non vno extremo tene­
                <lb/>
              tur, ſed dimittitur? </s>
              <s id="id.000486">ſi facta extremi alterius in anſu­
                <lb/>
              las ferri injectione, non ſubinde reducitur, ſed con­
                <lb/>
              tinenter impellitur & complura ſimilia non exiguæ
                <lb/>
              difficultatis? </s>
              <s id="id.000487">Et admitte concurſus, complexuſque
                <lb/>
              corpuſculorum, cum Empedocle; adhibe vacui inter­
                <lb/>
              ceptionem cum Democrito, fugam cum Platone, </s>
            </p>
          </chap>
        </body>
      </text>
    </archimedes>