Newton, Isaac, Philosophia naturalis principia mathematica, 1713

Table of figures

< >
[Figure 61]
[Figure 62]
[Figure 63]
[Figure 64]
[Figure 65]
[Figure 66]
[Figure 67]
[Figure 68]
[Figure 69]
[Figure 70]
[Figure 71]
[Figure 72]
[Figure 73]
[Figure 74]
[Figure 75]
[Figure 76]
[Figure 77]
[Figure 78]
[Figure 79]
[Figure 80]
[Figure 81]
[Figure 82]
[Figure 83]
[Figure 84]
[Figure 85]
[Figure 86]
[Figure 87]
[Figure 88]
[Figure 89]
[Figure 90]
< >
page |< < of 524 > >|
1
tranſgredi, neque prius attingere quam quantitates diminuuntur in
infinitum.
Res clarius intelligetur in infinite magnis. Si quantitates
duæ quarum data eſt differentia auges ntur in infinitum, dabitur
harum ultima ratio, nimirum ratio æqualitatis, nec tamen ideo da­
buntur quantitates ultimæ ſeu maximæ quarum iſta eſt ratio.
Igitur
in ſequentibus, ſiquando facili rerum conceptui conſulens dixero
quantitates quam minimas, vel evaneſcentes, vel ultimas; cave in­
telligas quantitates magnitudine determinatas, ſed cogita ſemper
diminuendas ſine limite.
DE MOTU
CORPORUM
SECTIO II.
De Inventione Virium Centripetarum.
PROPOSITIO I. THEOREMA I.
Areas, quas corpora in gyros acta radiis ad immobile centrum virium
ductis deſcribunt, & in planis immobilibus conſiſtere, & eſſe tem­
poribus proportionales.
Dividatur tempus in partes æquales, & prima temporis parte de­
ſcribat corpus vi inſita rectam AB.Idem ſecunda temporis parte, ſi
nil impediret, recta
13[Figure 13]
pergeret ad c,(per
Leg.
1.) deſcribens
lineam Bcæqualem
ipſi AB; adeo ut ra­
diis AS, BS, cSad
centrum actis, con­
fectæ forent æqua­
les areæ ASB, BSc.
Verum ubi corpus
venit ad B,agat vis
centripeta impul­
ſu unico ſed mag­
no, efficiatque ut
corpus de recta Bc
declinet & pergat
in recta BC.Ipſi
BSparallela agatur cC,occurens BCin C; & completa ſecunda
temporis parte, corpus (per Legum Corol.
1.) reperietur in C,in

Text layer

  • Dictionary
  • Places

Text normalization

  • Original

Search


  • Exact
  • All forms
  • Fulltext index
  • Morphological index