Buonamici, Francesco
,
De motu libri X
Text
Text Image
Image
XML
Thumbnail overview
Document information
None
Concordance
Figures
Thumbnails
List of thumbnails
<
1 - 10
11 - 20
21 - 30
31 - 40
41 - 50
51 - 60
61 - 70
71 - 80
81 - 90
91 - 100
101 - 110
111 - 120
121 - 130
131 - 140
141 - 150
151 - 160
161 - 170
171 - 180
181 - 190
191 - 200
201 - 210
211 - 220
221 - 230
231 - 240
241 - 250
251 - 260
261 - 270
271 - 280
281 - 290
291 - 300
301 - 310
311 - 320
321 - 330
331 - 340
341 - 350
351 - 360
361 - 370
371 - 380
381 - 390
391 - 400
401 - 410
411 - 420
421 - 430
431 - 440
441 - 450
451 - 460
461 - 470
471 - 480
481 - 490
491 - 500
501 - 510
511 - 520
521 - 530
531 - 540
541 - 550
551 - 560
561 - 570
571 - 580
581 - 590
591 - 600
601 - 610
611 - 620
621 - 630
631 - 640
641 - 650
651 - 660
661 - 670
671 - 680
681 - 690
691 - 700
701 - 710
711 - 720
721 - 730
731 - 740
741 - 750
751 - 760
761 - 770
771 - 780
781 - 790
791 - 800
801 - 810
811 - 820
821 - 830
831 - 840
841 - 850
851 - 860
861 - 870
871 - 880
881 - 890
891 - 900
901 - 910
911 - 920
921 - 930
931 - 940
941 - 950
951 - 960
961 - 970
971 - 980
981 - 990
991 - 1000
1001 - 1010
1011 - 1020
1021 - 1030
1031 - 1040
1041 - 1050
1051 - 1055
>
61
62
63
64
65
66
67
68
69
70
<
1 - 10
11 - 20
21 - 30
31 - 40
41 - 50
51 - 60
61 - 70
71 - 80
81 - 90
91 - 100
101 - 110
111 - 120
121 - 130
131 - 140
141 - 150
151 - 160
161 - 170
171 - 180
181 - 190
191 - 200
201 - 210
211 - 220
221 - 230
231 - 240
241 - 250
251 - 260
261 - 270
271 - 280
281 - 290
291 - 300
301 - 310
311 - 320
321 - 330
331 - 340
341 - 350
351 - 360
361 - 370
371 - 380
381 - 390
391 - 400
401 - 410
411 - 420
421 - 430
431 - 440
441 - 450
451 - 460
461 - 470
471 - 480
481 - 490
491 - 500
501 - 510
511 - 520
521 - 530
531 - 540
541 - 550
551 - 560
561 - 570
571 - 580
581 - 590
591 - 600
601 - 610
611 - 620
621 - 630
631 - 640
641 - 650
651 - 660
661 - 670
671 - 680
681 - 690
691 - 700
701 - 710
711 - 720
721 - 730
731 - 740
741 - 750
751 - 760
761 - 770
771 - 780
781 - 790
791 - 800
801 - 810
811 - 820
821 - 830
831 - 840
841 - 850
851 - 860
861 - 870
871 - 880
881 - 890
891 - 900
901 - 910
911 - 920
921 - 930
931 - 940
941 - 950
951 - 960
961 - 970
971 - 980
981 - 990
991 - 1000
1001 - 1010
1011 - 1020
1021 - 1030
1031 - 1040
1041 - 1050
1051 - 1055
>
page
|<
<
of 1055
>
>|
<
archimedes
>
<
text
>
<
body
>
<
chap
>
<
p
type
="
main
">
<
s
>
<
pb
pagenum
="
42
"/>
Atque iterum principia ex quibus
<
expan
abbr
="
demõſtramus
">demonſtramus</
expan
>
, aut cognitionis initia ſunt, aut rei. </
s
>
<
s
>in principiis
<
lb
/>
<
arrow.to.target
n
="
marg399
"/>
<
lb
/>
cognitionis ſunt axiomata
<
expan
abbr
="
cõmunia
">communia</
expan
>
, hypotheſes, & quædam nota nobis quæ petuntur à ſenſu.
<
lb
/>
</
s
>
<
s
>Principia rei ſunt definitiones & cauſſæ, vel totius ſubiecti, vel partium eius. </
s
>
<
s
>Ex his
<
expan
abbr
="
autẽ
">autem</
expan
>
illa quæ
<
lb
/>
ſunt nota nobis ad inuentionis potius quàm cognitionis initia referuntur. </
s
>
<
s
>ac ſi cognitionis initia
<
lb
/>
libeat appellare,
<
expan
abbr
="
nõ
">non</
expan
>
idcirco debent in methodo tractari. </
s
>
<
s
>
<
emph
type
="
sup
"/>
a
<
emph.end
type
="
sup
"/>
<
expan
abbr
="
ſiquidẽ
">ſiquidem</
expan
>
ſint vulgo notiſsima; ars
<
expan
abbr
="
autẽ
">autem</
expan
>
&
<
lb
/>
<
arrow.to.target
n
="
marg400
"/>
<
lb
/>
ſcientia quæque verſetur in iis quæ vulgo latent, neque in euidentibus tractandis
<
expan
abbr
="
operã
">operam</
expan
>
ludat. </
s
>
<
s
>&
<
lb
/>
Ariſtoteles hæc
<
emph
type
="
sup
"/>
b
<
emph.end
type
="
sup
"/>
<
expan
abbr
="
eadẽ
">eadem</
expan
>
<
expan
abbr
="
cõſtituit
">conſtituit</
expan
>
<
expan
abbr
="
tanquã
">tanquam</
expan
>
præcedentia cognitioni
<
expan
abbr
="
primorũ
">primorum</
expan
>
<
expan
abbr
="
principiorũ
">principiorum</
expan
>
: quapropter
<
lb
/>
<
arrow.to.target
n
="
marg401
"/>
<
lb
/>
re uera non ſunt ſcientiæ principia. </
s
>
<
s
>quocirca à nob. </
s
>
<
s
>optimo iure omittentur. </
s
>
<
s
>
<
expan
abbr
="
Ideoq́
">Ideoque</
expan
>
. </
s
>
<
s
>dum ſcruta
<
lb
/>
bimur poſsint'ne ſcientiæ tractare ſua principia, definitiones, & axiomata ſolum, & cauſſas; cùm
<
lb
/>
ſubiecti totius, tùm eius partium
<
expan
abbr
="
cõplectemur
">complectemur</
expan
>
,
<
expan
abbr
="
eaq́
">eaque</
expan
>
. </
s
>
<
s
>cum triplici probationis genere conferemus.
<
lb
/>
</
s
>
<
s
>Poſtremò cùm principia ſumi poſsint, vt illa quibus accidit eſſe principia, aut etiam cum habi
<
lb
/>
tudine ad ea quorum principia ſunt, vtrunque caput in controuerſiam reuocare volumus. </
s
>
<
s
>Sed
<
lb
/>
enim illud præcęteris ſtatuendum eſſe videtur neminem vſquam aggredi ſcientiam, quin iam
<
lb
/>
animo præoccuparit aliquas eſſe cauſſas & eorum principia quorum ſcientiam quærit. </
s
>
<
s
>Nam qui
<
lb
/>
ſcientiam perſequitur, is certè in cauſſarum notitiam contendit. </
s
>
<
s
>Nec etiam vulgò ignotum:
<
lb
/>
<
emph
type
="
sup
"/>
c
<
emph.end
type
="
sup
"/>
ſcire eſſe rem ex cauſſa cognoſcere. </
s
>
<
s
>proptereà dixit aliquando Ariſtoteles,
<
emph
type
="
sup
"/>
d
<
emph.end
type
="
sup
"/>
ſcientiæ & ratio
<
lb
/>
<
arrow.to.target
n
="
marg402
"/>
<
lb
/>
<
arrow.to.target
n
="
marg403
"/>
<
lb
/>
cinationi cauſſas ſupponi quæ quæruntur. </
s
>
<
s
>
<
emph
type
="
sup
"/>
e
<
emph.end
type
="
sup
"/>
<
expan
abbr
="
idemq́
">idemque</
expan
>
. </
s
>
<
s
>inuectus eſt in Parmenidem & Meliſſum,
<
lb
/>
<
arrow.to.target
n
="
marg404
"/>
<
lb
/>
<
arrow.to.target
n
="
marg405
"/>
<
lb
/>
quia naturam principij tollerent. </
s
>
<
s
>quòd hæc hypotheſis mirum in modum ſcientiæ leges euertat.
<
lb
/>
</
s
>
<
s
>Idcirco vereor ne Theophraſtus
<
emph
type
="
sup
"/>
f
<
emph.end
type
="
sup
"/>
parum aptè collegerit eſſe principia,
<
expan
abbr
="
ſimulq́
">ſimulque</
expan
>
. </
s
>
<
s
>hoc
<
expan
abbr
="
officiũ
">officium</
expan
>
phy
<
lb
/>
<
arrow.to.target
n
="
marg406
"/>
<
lb
/>
ſico delegarit, ita enim ratiocinatur. </
s
>
<
s
>Compoſita ſunt. </
s
>
<
s
>Compoſita conſtant è principijs. </
s
>
<
s
>Et prin
<
lb
/>
cipia ſunt igitur. </
s
>
<
s
>Quis enim non perſpicit id concludi, quod accipitur? </
s
>
<
s
>dum enim compoſita
<
expan
abbr
="
cõ-cipio
">con
<
lb
/>
cipio</
expan
>
, principia quoque componentia cogito. </
s
>
<
s
>Nec cur id officium phyſici ſit, prorſus ſcio. </
s
>
<
s
>quip
<
lb
/>
pe quòd eadem ratione poſſet vti mathematicus. </
s
>
<
s
>ac primus philoſophus, & omnis artifex, dum
<
lb
/>
ponit quiſque ſubiectum, cuius principia, partes,
<
expan
abbr
="
affectionesq́
">affectionesque</
expan
>
. </
s
>
<
s
>venetur. </
s
>
<
s
>Itaque ratio communis
<
lb
/>
eſt, nec è principiis rei ducta, nec demonſtratiua; nec phyſica igitur. </
s
>
<
s
>Verùm quia poſſet quiſpiam
<
lb
/>
repugnare dicens, quamuis id ad phyſicum non pertineat; eſſe nihilominus habitum quendam
<
lb
/>
qui tractet ita principia, vt doceat aliqua eſſe ex quibus conſtent demonſtrationes. </
s
>
<
s
>Monet Sim
<
lb
/>
plicius nullum habitum exiſtere qui hoc munere fungatur. </
s
>
<
s
>Neque verò neceſſarium eſſe, quòd
<
lb
/>
ſua cuique ſupponantur. </
s
>
<
s
>Et illud perſpicuum eſt in naturali philoſophia
<
expan
abbr
="
cõpoſita
">compoſita</
expan
>
eſſe
<
expan
abbr
="
eorumq́
">eorumque</
expan
>
.
<
lb
/>
</
s
>
<
s
>eſſe principia, & philoſophiam naturalem habere principia. </
s
>
<
s
>quocirca nec illius
<
expan
abbr
="
notitiã
">notitiam</
expan
>
ſine prin
<
lb
/>
cipiorum cognitione haberi poſſe. </
s
>
<
s
>& ſtatim conuertere ſe ſcientiam ad exquirendum qualis ſit
<
lb
/>
<
arrow.to.target
n
="
marg407
"/>
<
lb
/>
principiorum vis; vt quamuis quæſtio ſit'ne res, anteponenda ſit: nihilominus ea non requira
<
lb
/>
tur in omnibus, ſed in iis quæ ſint, nec'ne ignoratur. </
s
>
<
s
>Atqui principia noſcuntur. </
s
>
<
s
>Veruntamen
<
lb
/>
finge tu nunc ignorari principia, neque itidem ad phyſicam pertinebit eorum explicatio, ſed ad
<
lb
/>
aliam methodum. </
s
>
<
s
>Cęterùm niſi hęc in bonam partem accipiantur nec rectè contra Theophra
<
lb
/>
ſtum inferuntur, nec progreſſum Ariſtotelis admodum ſeruant. </
s
>
<
s
>Hæc enim quæ aſſumit Simpli
<
lb
/>
cius, ſi transferantur ad ſignificandum certa principia, v. </
s
>
<
s
>g. formam, aut finem; nihil id ad rem
<
lb
/>
noſtram, qui cum Theophraſto de ratione principij diſputamus: nec quærimus ſit ne forma, aut
<
lb
/>
finis; ſed vtrum principia ſint abſolutè nec'ne. </
s
>
<
s
>quod nos in omni methodo, vt perſpicuum ſumi
<
lb
/>
defendimus. </
s
>
<
s
>Quòd ſi Simplicius principij rationem accipiat; etiam fallit quandò item ratio prin
<
lb
/>
cipij demonſtretur; vt cùm prima contraria concluditur eſſe principia. </
s
>
<
s
>Quocirca ratio principij,
<
lb
/>
nec à phyſico, nec à primo philoſopho, aut dialectico, nec demum in vlla methodo peragetur
<
lb
/>
quæ ſimplici quæſtione colligatur; ſiquidem natura per ſe, dum ingenuit ſciendi cupidinem,
<
lb
/>
excitat nos ad obſcurarum rerum cauſſas indagandas, & ita notitiam cuiuſdam principij quod
<
lb
/>
inquirendum ſit, ſubminiſtrat. </
s
>
<
s
>Verùm principij rationem veluti complexum concludi nil pro
<
lb
/>
<
arrow.to.target
n
="
marg408
"/>
<
lb
/>
hibet. </
s
>
<
s
>Nec quicquam vetat, quominus opiner eam tractationem à philoſopho confici poſſe; &
<
lb
/>
quamquam methodum ita ſuorum principiorum rationem habere, ſi oporteat. </
s
>
<
s
>Mox ad ipſa
<
lb
/>
principia tranſeamus. </
s
>
<
s
>Quia verò tonus ſcientiæ ſubiectum vt baſis eſt eorum omnium quæ in
<
lb
/>
ſcientia tractantur, & id quo vniuerſa referuntur, & cuius gratia reliqua ſpectari debent, de illo
<
lb
/>
primùm diſſeramus. </
s
>
<
s
>In primis verò accipimus ſcientiam ſubiecto definiri & ab ipſo ſic determi
<
lb
/>
nari, vt illius gratia cuncta diſquirantur. </
s
>
<
s
>quia primum pellit ſenſum, & animo deſiderium ſuæ
<
lb
/>
cognitionIs incutit. </
s
>
<
s
>Porrò dum quidpiam noſcere volumus, conſectamur quid & cuiuſmodi ſit.
<
lb
/>
</
s
>
<
s
>illud definitione conficitur. </
s
>
<
s
>hoc abſoluit demonſtratio. </
s
>
<
s
>Quare definitiones & demonſtrationes
<
lb
/>
illò tendunt, vt ipſarum auxilio noſcatur ſubiectum. </
s
>
<
s
>vſque adeò, vt tametſi methodus rem quæ
<
lb
/>
ſenſibus ſeſe obtulerit, in ſua principia reſoluat & vbi reſoluerit, ibi demum quieſcat; at non ceſ
<
lb
/>
ſat mens, quin reditu quodam facto cauſſas reſolutione inuentas applicet ad id quod anteà quæ
<
lb
/>
rebatur. </
s
>
<
s
>Hoc igitur non modò ignotum ſimpliciter eſſe nequit, ſed neque etiam omni ex parte
<
lb
/>
notum. </
s
>
<
s
>ſiquidem aliquod ſenſile,
<
expan
abbr
="
idq́
">idque</
expan
>
. </
s
>
<
s
>notiſsimum nobis pro ſubiecto ſumatur neceſſe eſt, vt ad
<
lb
/>
ſui diſquiſitionem excitet mentem noſtram, ac niſi tale fuerit, non rectè conſtituetur ſubiectum. </
s
>
</
p
>
</
chap
>
</
body
>
</
text
>
</
archimedes
>