62381LIBER III.
appetitiuum aliud fugitiuum, nec alia ſunt iſta à ſenſitiuoi
quanquã ipſorum ratio non eſt eadem, ſed diuerſa. Ani-
mæ autẽ, quæ principiũ eſt ratiocinandi, ipſa phantaſmata
périnde atque ſenſibilia ſenſui ipſi, ſubijciuntur: atq; cùm
bonum, aut malum eſſe dicit affirmando aut negando tum
fugit aut perſequitur. Quapropter ipſa anima ſine phan-
taſmate nunquam intelligit. Fit autem & hic, périnde
ut ibi: nam aẽr quidem pupillam talem efficit, ipſe autem
aliud: & auditus ſimili modo: ipſum uerò ultimum unum
quidem eſt, & medietas una: at ipſius plures ſunt ratio-
nes. Quo uerò dijudicat: atque diſcernit calidum à dulci
differre, dictum & prius eſt: & nunc etiam eſt dicendum:
eſt enim, unum quid ipſum, & ita unũ ut terminus. At-
que hæc ipſa unum ſunt, aut ſimilitudine rationis, aut nu-
mero quem habent ad utrunque, ut illa inter ſeſe habent.
Quid enim intereſt, ſi quonam pacto diſcernit, aut ea, quæ
ſub eodem genere collocantur, aut contraria, dubitemus,
ut album ac nigrum? Sit igitur ut eſt A quod eſt album,
11Album
A
B
Nigrum ad B quod eſt nigrum, ſic C ad D: quare mutato ordine
comparationem etiã eorundem uerè facere licet. Siigi-
tur C D ſint unum, ipſa, profectò ſeſe habebunt périnde
atque A B, ut ſint idem, & unum, nõ eandem autem ha-
22Dulce
C
D
Amatum beant rationem, & illa ſimili modo. Eadem erit omnino
ratio, & ſi A quidem ſit dulce, B uerò albũ. Intellectiuum
igitur ipſas formas in phanta ſmatibus ipſis intelligit. Et
ut in illis ipſi definitum eſt id, quod fugiendum eſt, uel ſe-
quendum: ſic & ſine ſenſu cùm in phantaſmatibus eſt mo-
uetur: ſentiens enim ſignũ face datum ignem eſſe, uidensq́;
ipſum communi ſenſu agitari motu, cognoſcit hostẽ acce-
dere: at nonnunquam hiſce quæ ſunt in anima,
quanquã ipſorum ratio non eſt eadem, ſed diuerſa. Ani-
mæ autẽ, quæ principiũ eſt ratiocinandi, ipſa phantaſmata
périnde atque ſenſibilia ſenſui ipſi, ſubijciuntur: atq; cùm
bonum, aut malum eſſe dicit affirmando aut negando tum
fugit aut perſequitur. Quapropter ipſa anima ſine phan-
taſmate nunquam intelligit. Fit autem & hic, périnde
ut ibi: nam aẽr quidem pupillam talem efficit, ipſe autem
aliud: & auditus ſimili modo: ipſum uerò ultimum unum
quidem eſt, & medietas una: at ipſius plures ſunt ratio-
nes. Quo uerò dijudicat: atque diſcernit calidum à dulci
differre, dictum & prius eſt: & nunc etiam eſt dicendum:
eſt enim, unum quid ipſum, & ita unũ ut terminus. At-
que hæc ipſa unum ſunt, aut ſimilitudine rationis, aut nu-
mero quem habent ad utrunque, ut illa inter ſeſe habent.
Quid enim intereſt, ſi quonam pacto diſcernit, aut ea, quæ
ſub eodem genere collocantur, aut contraria, dubitemus,
ut album ac nigrum? Sit igitur ut eſt A quod eſt album,
11Album
A
B
Nigrum ad B quod eſt nigrum, ſic C ad D: quare mutato ordine
comparationem etiã eorundem uerè facere licet. Siigi-
tur C D ſint unum, ipſa, profectò ſeſe habebunt périnde
atque A B, ut ſint idem, & unum, nõ eandem autem ha-
22Dulce
C
D
Amatum beant rationem, & illa ſimili modo. Eadem erit omnino
ratio, & ſi A quidem ſit dulce, B uerò albũ. Intellectiuum
igitur ipſas formas in phanta ſmatibus ipſis intelligit. Et
ut in illis ipſi definitum eſt id, quod fugiendum eſt, uel ſe-
quendum: ſic & ſine ſenſu cùm in phantaſmatibus eſt mo-
uetur: ſentiens enim ſignũ face datum ignem eſſe, uidensq́;
ipſum communi ſenſu agitari motu, cognoſcit hostẽ acce-
dere: at nonnunquam hiſce quæ ſunt in anima,