62886ARIST. DE ANIMA
ficiat ſtatuam, qui ſtatuariam habet artem:
proptereà quòd
non ars ipſa, neq; ſcientia, ſed aliquid aliud hanc habet uim,
& potentiam, ut per ipſam artem aliquid ſcientiamq́; aga-
tur. At uerò nec appetitus autor, atque princeps huius
eſt motionis : continentes enim quãquam appetunt, atque
cupiunt, non tamen agunt ea, quæ cupiunt, ſed intellectum
ipſum ſequuntur, rationiq́; obtemperant.
non ars ipſa, neq; ſcientia, ſed aliquid aliud hanc habet uim,
& potentiam, ut per ipſam artem aliquid ſcientiamq́; aga-
tur. At uerò nec appetitus autor, atque princeps huius
eſt motionis : continentes enim quãquam appetunt, atque
cupiunt, non tamen agunt ea, quæ cupiunt, ſed intellectum
ipſum ſequuntur, rationiq́; obtemperant.
Intellectum actiuum, &
appetitum iunctim cauſam eſſe
motus animalium.
motus animalium.
CAP. X.
_VI_dentur igitur duo hæc eſſe mouentia, uel appetitus
uel intellectus ſi quis imaginationem ut quãdam in-
tellectionem eſſe ponat. Nam & homines magis imagina-
tionem, quàm ſcientiam plerunq; ſequuntur: & in cæteris
animalibus non intellectio, neq; ratio, ſed imaginatio ineſt.
Hæc igitur ambo, intellectus, & appetitus, mouendi motu
dicto, principia ſunt. Intellectus is inquam, qui alicuius
gratia ratiocinatur, quiq́; principiũ eſt agẽdi, atq; hic fine
ab intellectu cõtemplatiuo differt. Appetitus etiam omnis
alicuius eſt gratia: cuius enim eſt appetitio, id eſt principiũ
intellectus actiui : at ipſum ultimũ, principiũ eſt actionis.
Quare non ſine ratione principia mouendi uidentur hæc
eſſe duo, appetitus inquam, & mens ea, quæ principiũ eſt
agendi : ipſum enim appetibile mouet: & propterea mens
mouet quod appetibile ipſius principium eſt. Imaginatio
quoq; cùm mouet, non abſq; appetitione mouet. Vnũigitur
eſt id, quod mouet, ipſum inquam appetitũ: nam ſi duo in-
tellectus, atq; appetitus, mouerent, per aliquam communem
utiq; formã mouerent: nunc autem intellectus quidem non
uidetur abſq; appetitu mouere: uoluntas enim appetitus
uel intellectus ſi quis imaginationem ut quãdam in-
tellectionem eſſe ponat. Nam & homines magis imagina-
tionem, quàm ſcientiam plerunq; ſequuntur: & in cæteris
animalibus non intellectio, neq; ratio, ſed imaginatio ineſt.
Hæc igitur ambo, intellectus, & appetitus, mouendi motu
dicto, principia ſunt. Intellectus is inquam, qui alicuius
gratia ratiocinatur, quiq́; principiũ eſt agẽdi, atq; hic fine
ab intellectu cõtemplatiuo differt. Appetitus etiam omnis
alicuius eſt gratia: cuius enim eſt appetitio, id eſt principiũ
intellectus actiui : at ipſum ultimũ, principiũ eſt actionis.
Quare non ſine ratione principia mouendi uidentur hæc
eſſe duo, appetitus inquam, & mens ea, quæ principiũ eſt
agendi : ipſum enim appetibile mouet: & propterea mens
mouet quod appetibile ipſius principium eſt. Imaginatio
quoq; cùm mouet, non abſq; appetitione mouet. Vnũigitur
eſt id, quod mouet, ipſum inquam appetitũ: nam ſi duo in-
tellectus, atq; appetitus, mouerent, per aliquam communem
utiq; formã mouerent: nunc autem intellectus quidem non
uidetur abſq; appetitu mouere: uoluntas enim appetitus
zoom in
zoom out
zoom area
full page
page width
set mark
remove mark
get reference
digilib