1homologas, ſimileſque arcus ſubtendentes ad horizonte m
eſſe æqualiter inclinatas, ac alteram alteri in ratione ea
dem, in qua ſunt rectæ AB, AE &c: ac propterea ex ea
dem Galilei ſcientia conſtabit vtique, tempus decurſus ex
B in C ſphæræ grauis B per quatuor chordas quatuor par
tes arcus BCD ſubtendentes ad tempus decurſus per vni
cam BD, eſſe vt tempus decurſus ſphæræ grauis E ex E in
G per quatuor illis homologas chordas quatuor partes
arcus EFG pariter ſubtendentes ad tempus decurſus per
vnicam chordam EG: & hoc ſemper ita euenire demon
ſtrabitur quantacunque, & maxima fuerit in perpetua an
gulorum biſectione æquèmultiplicitas in vtroque arcu
talium chordarum homologè ſumptarum, ac interſe pro
portionalium, æqualiterque ad horizontem inclinatarum:
Propterquam quòd ſemper decurſus ex B in D per aggre
gatum chordarum omnium in arcu BCD ad tempus de
curſus per ſolam chordam BD eſſe vt tempus decurſus ex
E in G per aggregatum totidem chordarum in arcu EFG
ad tempus decurſus per vnicam chordam EG; adeo vt de
nique iure optimo educi poſſe videatur, tempus decurſus
grauis ex B in D per aggregatum infinitarum chordarum
totum arcum BCD conſtituentium, ſeu tempus per ipſum
arcum BCD ad tempus decurſus per ſolam cordam BD
eſſe vt tempus decurſus grauis ex E in G per aggregatum
totidem infinitarum chordarum dictis homologè propor
tionalium, æqualiterque ſingulæ ſingulis ad horizontem̨
inclinatarum, ac totum arcum EFG conformantium, ſiue
vt tempus per ipſum arcum EFG per ſolam chordam EG.
Quocirca permutando, tempus, decurſus ſphæræ grauis B
per arcum BCD ad tempus decurſus ſphæræ grauis E per
arcum ſimilem, ſimiliterque poſitum EG erit vt tempus
decurſus per chordam BD ad tempus decurſus per chor
dam EG; ſed ex eadem Galilaica ſcientia de motu, tempus
decurſus per chordam BD ad tempus decurſus per æqua-
eſſe æqualiter inclinatas, ac alteram alteri in ratione ea
dem, in qua ſunt rectæ AB, AE &c: ac propterea ex ea
dem Galilei ſcientia conſtabit vtique, tempus decurſus ex
B in C ſphæræ grauis B per quatuor chordas quatuor par
tes arcus BCD ſubtendentes ad tempus decurſus per vni
cam BD, eſſe vt tempus decurſus ſphæræ grauis E ex E in
G per quatuor illis homologas chordas quatuor partes
arcus EFG pariter ſubtendentes ad tempus decurſus per
vnicam chordam EG: & hoc ſemper ita euenire demon
ſtrabitur quantacunque, & maxima fuerit in perpetua an
gulorum biſectione æquèmultiplicitas in vtroque arcu
talium chordarum homologè ſumptarum, ac interſe pro
portionalium, æqualiterque ad horizontem inclinatarum:
Propterquam quòd ſemper decurſus ex B in D per aggre
gatum chordarum omnium in arcu BCD ad tempus de
curſus per ſolam chordam BD eſſe vt tempus decurſus ex
E in G per aggregatum totidem chordarum in arcu EFG
ad tempus decurſus per vnicam chordam EG; adeo vt de
nique iure optimo educi poſſe videatur, tempus decurſus
grauis ex B in D per aggregatum infinitarum chordarum
totum arcum BCD conſtituentium, ſeu tempus per ipſum
arcum BCD ad tempus decurſus per ſolam cordam BD
eſſe vt tempus decurſus grauis ex E in G per aggregatum
totidem infinitarum chordarum dictis homologè propor
tionalium, æqualiterque ſingulæ ſingulis ad horizontem̨
inclinatarum, ac totum arcum EFG conformantium, ſiue
vt tempus per ipſum arcum EFG per ſolam chordam EG.
Quocirca permutando, tempus, decurſus ſphæræ grauis B
per arcum BCD ad tempus decurſus ſphæræ grauis E per
arcum ſimilem, ſimiliterque poſitum EG erit vt tempus
decurſus per chordam BD ad tempus decurſus per chor
dam EG; ſed ex eadem Galilaica ſcientia de motu, tempus
decurſus per chordam BD ad tempus decurſus per æqua-
zoom in
zoom out
zoom area
full page
page width
set mark
remove mark
get reference
digilib