Casati, Paolo, Terra machinis mota : dissertationes geometricae, mechanicae physicae hydrostaticae

Page concordance

< >
Scan Original
61
62
63
64
65
66
67
68
69
70
71
72
73
74
75
76
77
78
79
80
81
82
83
84
85
86
87
88
89
90
< >
page |< < of 241 > >|
    <archimedes>
      <text>
        <body>
          <chap>
            <p type="main">
              <s>
                <pb xlink:href="018/01/064.jpg" pagenum="56"/>
              rum cruciatus ſuarum alienarumque cala­
                <lb/>
              mitatum aſpectu augendos. </s>
              <s>Quare Tarta­
                <lb/>
              rum ille concipiebat quaſi immenſas Ther­
                <lb/>
              mas ac balneas efficaciſſimis omnium cau­
                <lb/>
              ſticorum particulis plenas; quæ proptereą
                <lb/>
              lacus & ſtagnum ignis, ob quietem ſcilicet,
                <lb/>
              à Diuinis literis dicuntur. </s>
              <s>Cumque plurą
                <lb/>
              ijs quidem, quæ à Diuinis literis docemur,
                <lb/>
              conſona, ſed præter eorum, qui aderant, opi­
                <lb/>
              nionem, de ignis iſtiuſmodi naturâ diſpu­
                <lb/>
              taſſet; ne quid temerè prolatum videretur,
                <lb/>
              ſermonem claudens Lactantij l. 7. diu. </s>
              <s>inſt. </s>
              <s>
                <lb/>
              cap. 21. authoritate firmauit, vbi de igne
                <lb/>
              illo ſempiterno impiorum corpora crucian­
                <lb/>
              te loquitur,
                <emph type="italics"/>
              Cuius natura,
                <emph.end type="italics"/>
              inquit,
                <emph type="italics"/>
              diuerſa
                <lb/>
              eſt ab hoc noſtro, quo ad vitæ neceſſaria vti­
                <lb/>
              mur, qui niſi alicuius materiæ fomite alatur,
                <lb/>
              extinguitur. </s>
              <s>At ille Diuinus per ſe ipſum
                <lb/>
              ſemper viuit ac viget ſine vllis alimentis, nec
                <lb/>
              admiſtum habet fumum, ſed eſt purus ac li­
                <lb/>
              quidus, & in aquæ modum fluidus: non enim
                <lb/>
              vi aliqua ſurſum verſus vrgetur, ſicut noſter,
                <lb/>
              quem labes terreni corporis, quo tenetur, & fu­
                <lb/>
              mus intermiſtus exilire cogit &c.
                <emph.end type="italics"/>
              </s>
              <s> Cum ita­
                <lb/>
              que ſuſpicarer, ne quis veſtrum hæc eadem
                <lb/>
              obiiceret, ſi fortè ad extenuandum telluris
                <lb/>
              pondus ex inferorum ignibus argumentą
                <lb/>
              deſumpſiſſem, ſatius duxi abſtinere, ne co­</s>
            </p>
          </chap>
        </body>
      </text>
    </archimedes>