6446ARIST. DE SEN. ET SEN.
dubitationem.
Nam cùm fieri non poßit, ut quenquam la-
teat ſe ſentire, ac uidere rem quãpiã cõſpectui obuiam: ne-
ceſſum eſt ut oculus ipſe ſeipſum uideat: cur igitur idipſum
quieſcenti oculo non euenit? Cauſa huiuſce & dubitatio-
nis, & deniq; quamobrem uiſus ex igni conſtare uideatur,
hinc ſumenda eſt. Nam quæ leuia ſunt, fulgere in tenebris,
non tamen illuſtrare, inſitum habent: oculi autem pars ni-
gra, mediaq́; leuis eſt. Ea uerò cùm mouetur oculus, appa-
ret: propterea quòd tum accidi, t ut res una ut duæ ſit, id
quod motionis celeritas efficit, adeò ut aliud eſſe uideatur
id quod uidet, & aliud id quod uidetur. Iccirco etiam non
fit, niſi celeriter, et in tenebris oculi motio fiat: nã quod le-
ue eſt, in tenebris ſuapte natura collucet: ceu quorundã pi-
ſciũ capita, & ſepiæ atramentũ: & cùm lentè cõmouetur
oculus, nequaquã cuenit ut ſimul duo eſſe uideantur quod
unum eſt, nempe uidens, & uiſum. Illo autem modo oculus
ipſe ſeipſum uidet: quomodo & in refractione agitur. Nã
ſi oculus conſtaret ex igni, ut Empedocli placet, & in Ti-
mæo ſcriptũ eſt, accideretq́; uidere egrediente ueluti è la-
terna lumine, cur nõ etiã in tenebris aſpectus uideret? Di-
cere autem uiſum cùm egrediatur in tenebris extingui, ut
Timæus astruit, inane modis omnibus existit. Quænam
enim eſſe poteſt luminis extin ctio? nam aut frigido extin-
gui, aut humido aſſolet, quod calidum, ſiccumq́; eſt, qualis
eſt & prunarum ignis, & flamma ipſa: quorum neutrum
lumini ineſſe uidetur. Quòd ſi inſint quidem, ſed quia re-
mißè inſunt, nos lateat, oportebat interdiu, & ſuperue-
niente pluuia lumen extingui, ac tempore glaciali potiſ-
ſimùm tenebras fieri: nam flamma ipſa, & conflagrantia
corpora idipſum patiuntur. Nunc uerò nihil tale
teat ſe ſentire, ac uidere rem quãpiã cõſpectui obuiam: ne-
ceſſum eſt ut oculus ipſe ſeipſum uideat: cur igitur idipſum
quieſcenti oculo non euenit? Cauſa huiuſce & dubitatio-
nis, & deniq; quamobrem uiſus ex igni conſtare uideatur,
hinc ſumenda eſt. Nam quæ leuia ſunt, fulgere in tenebris,
non tamen illuſtrare, inſitum habent: oculi autem pars ni-
gra, mediaq́; leuis eſt. Ea uerò cùm mouetur oculus, appa-
ret: propterea quòd tum accidi, t ut res una ut duæ ſit, id
quod motionis celeritas efficit, adeò ut aliud eſſe uideatur
id quod uidet, & aliud id quod uidetur. Iccirco etiam non
fit, niſi celeriter, et in tenebris oculi motio fiat: nã quod le-
ue eſt, in tenebris ſuapte natura collucet: ceu quorundã pi-
ſciũ capita, & ſepiæ atramentũ: & cùm lentè cõmouetur
oculus, nequaquã cuenit ut ſimul duo eſſe uideantur quod
unum eſt, nempe uidens, & uiſum. Illo autem modo oculus
ipſe ſeipſum uidet: quomodo & in refractione agitur. Nã
ſi oculus conſtaret ex igni, ut Empedocli placet, & in Ti-
mæo ſcriptũ eſt, accideretq́; uidere egrediente ueluti è la-
terna lumine, cur nõ etiã in tenebris aſpectus uideret? Di-
cere autem uiſum cùm egrediatur in tenebris extingui, ut
Timæus astruit, inane modis omnibus existit. Quænam
enim eſſe poteſt luminis extin ctio? nam aut frigido extin-
gui, aut humido aſſolet, quod calidum, ſiccumq́; eſt, qualis
eſt & prunarum ignis, & flamma ipſa: quorum neutrum
lumini ineſſe uidetur. Quòd ſi inſint quidem, ſed quia re-
mißè inſunt, nos lateat, oportebat interdiu, & ſuperue-
niente pluuia lumen extingui, ac tempore glaciali potiſ-
ſimùm tenebras fieri: nam flamma ipſa, & conflagrantia
corpora idipſum patiuntur. Nunc uerò nihil tale