6559LIBER III.
eſt infinitum, ignis inquam, uel aqua.
Tale autẽ, corruptio
eſt cõtrarijs ipſis ut & anteà diximus: & ob hoc nemo Na
turalium infinitum ipſum unumq́; ignem, aut terram fecit,
ſed aut aërem, aut aquam, aut id quod inter ipſa medium
collocarunt: quoniam illorum quidem locus manifestè erat
determinatus, atq; distinctus. Hæc autem utroq; in loco, in
ſupero inquam, ac infero, eſſe poſſunt. At neq; etiam infi-
nitæ: nam ſi ſint infinitæ, ac ſimplices, & loca erunt infini-
ta profectò, & infinita etiam elementa. Quòd ſi hoc eſſe ne
queat, ſintq́; ipſa loca finita, & totum ipſum finitum eſſe
{ne}ceſſe eſt: fieri nanq; nõ poteſt, ut non æqua ſint locus, &
corpus: neq; enim locus maior eſſe poteſt, quàm ipſum cor
pus: neque corpus maius quàm ipſe locus: nam aut uacuum
aliquod erit: & corpus inſuper infinitum non erit, aut cor
pus quippiam erit, quo nuſquam aptum eſt eſſe. Anaxa-
goras autem abſurdè de infiniti quiete dicit: firmare enim
infinitum ſeip ſum dicit, idq́; ex eo fieri: quia eſt in ſeipſo
(nihil enim aliud ipſum continet) quaſi ubi quippiam ſit,
ibi ſit aptum conſistere: hoc autẽ, uerum non eſt, eſſe enim
alicubi ui quippiam poteſt, non ubi aptũ eſt eſſe. Quam-
uis igitur quàmm aximè totũ non moueatur (id enim quod
in ſeipſo firmatur, & in ſeipſo eſt, immobile neceſſe eſt
eſſe) dicat tamen ipſe oportet, cur non eſt aptum moueri.
Non enim ſat eſt hoc dixiſſe pacto, ac euaſiſſe: fieri enim
poteſt, ut non moueatur, & quoduis aliud corpus, ſed nibil
prohibet, aptum eſſe moueri. Et terra nanque non fertur,
nec ſi infinita etiam eſſet, ex eo tamen quia medio coërce-
tur: non enim quia non eſt aliud, ad quod fertur, in medio
ipſo quieſcet, ſed quia non hoc modo eſt apta ferri: & ta-
men liceret dicere, ſeipſam terram firmare. Quòd ſi neq;
eſt cõtrarijs ipſis ut & anteà diximus: & ob hoc nemo Na
turalium infinitum ipſum unumq́; ignem, aut terram fecit,
ſed aut aërem, aut aquam, aut id quod inter ipſa medium
collocarunt: quoniam illorum quidem locus manifestè erat
determinatus, atq; distinctus. Hæc autem utroq; in loco, in
ſupero inquam, ac infero, eſſe poſſunt. At neq; etiam infi-
nitæ: nam ſi ſint infinitæ, ac ſimplices, & loca erunt infini-
ta profectò, & infinita etiam elementa. Quòd ſi hoc eſſe ne
queat, ſintq́; ipſa loca finita, & totum ipſum finitum eſſe
{ne}ceſſe eſt: fieri nanq; nõ poteſt, ut non æqua ſint locus, &
corpus: neq; enim locus maior eſſe poteſt, quàm ipſum cor
pus: neque corpus maius quàm ipſe locus: nam aut uacuum
aliquod erit: & corpus inſuper infinitum non erit, aut cor
pus quippiam erit, quo nuſquam aptum eſt eſſe. Anaxa-
goras autem abſurdè de infiniti quiete dicit: firmare enim
infinitum ſeip ſum dicit, idq́; ex eo fieri: quia eſt in ſeipſo
(nihil enim aliud ipſum continet) quaſi ubi quippiam ſit,
ibi ſit aptum conſistere: hoc autẽ, uerum non eſt, eſſe enim
alicubi ui quippiam poteſt, non ubi aptũ eſt eſſe. Quam-
uis igitur quàmm aximè totũ non moueatur (id enim quod
in ſeipſo firmatur, & in ſeipſo eſt, immobile neceſſe eſt
eſſe) dicat tamen ipſe oportet, cur non eſt aptum moueri.
Non enim ſat eſt hoc dixiſſe pacto, ac euaſiſſe: fieri enim
poteſt, ut non moueatur, & quoduis aliud corpus, ſed nibil
prohibet, aptum eſſe moueri. Et terra nanque non fertur,
nec ſi infinita etiam eſſet, ex eo tamen quia medio coërce-
tur: non enim quia non eſt aliud, ad quod fertur, in medio
ipſo quieſcet, ſed quia non hoc modo eſt apta ferri: & ta-
men liceret dicere, ſeipſam terram firmare. Quòd ſi neq;