6660PHYSICORVM ARIST.
in terra, ſi infinita eſſet, boc eſſet cauſa, ſed grauitatem ba-
bere, graue autẽ in medio ſuapte natura quieſcere ſolet: ſi-
militer & infinitũ in ſeipſo quieſcit ob aliquã aliã cauſam,
& nõ ex eo quia eſt infinitũ, & ſeipſum firmat. Et inſu-
per patet, & quamuis ipſius partẽ, eodem modo quieſcere
corpore: nam ut infinitum in ſeipſo manet, ſeipſum firmãs,
ſic & omnis ipſius pars, & quamcunq; acceperis in ſeipſa
manebit. Loca nanq; totius, ac partis, ſpeciei eſſe eiuſdẽ con
ſtat: totius enim terræ, glebæq́; idẽ eſt locus, qui eſt inferus,
& etiam ignis totius, atq; ſcintillæ, qui eſt ſuperus: quare ſi
infiniti ſit locus in ſeipſo eſſe, & partis idem erit profe ctò,
quælibet ergo in ſeipſa manet. Omnino autẽ patet fieri nõ
poſſe, ut corpus infinitum in ratione rerum ponatur, & lo
cus corporibus tribuatur: ſi corpus omne ſenſibile, aut gra
ue ſit, aut leue, & graue quidem ad medium ſuapte natura
feratur, leue uerò ſimiliter ſupera loca petat, & infinitum
enim hanc eandem naturæ ſubeat legem neceſſe eſt. At fieri
nequit, aut totum graue ſit, aut leue: aut dimidium leue, di-
midium graue: quo nanq; modo diuides illud? aut quo pa-
cto ipſius infiniti, quæ quidẽ pars ſuprà, bæc autẽ infrà, uel
ultima, uel media erit? Prætereà, omne corpus ſenſibile eſt
in loco. Loci uerò ſpecies, ac differẽtiæ ſunt, ſuprà & infrà,
antè & retro, dextrum atq; ſinistrum: atq; bæc non ſolùm
nostra ex parte ſunt, poſitioné ue, ſed in ipſo etiam toto di
ſtincta ſunt, atq; hæc eſſe in infinito non poſſunt. Atq; ſim
pliciter ſi locus infinitus eſſe non poßit, ſitq́; omne corpus
in loco, & in ratione profectò rerũ infinitum corpus eſſe
non poteſt: at uerò quod alicubi eſt, in loco eſt: & quod in
loco eſt, alicubi eſt. Vtigitur infinitum, quantitatis rationẽ
ſubire non poteſt (nam quantũ fuerit quoddam ut
bere, graue autẽ in medio ſuapte natura quieſcere ſolet: ſi-
militer & infinitũ in ſeipſo quieſcit ob aliquã aliã cauſam,
& nõ ex eo quia eſt infinitũ, & ſeipſum firmat. Et inſu-
per patet, & quamuis ipſius partẽ, eodem modo quieſcere
corpore: nam ut infinitum in ſeipſo manet, ſeipſum firmãs,
ſic & omnis ipſius pars, & quamcunq; acceperis in ſeipſa
manebit. Loca nanq; totius, ac partis, ſpeciei eſſe eiuſdẽ con
ſtat: totius enim terræ, glebæq́; idẽ eſt locus, qui eſt inferus,
& etiam ignis totius, atq; ſcintillæ, qui eſt ſuperus: quare ſi
infiniti ſit locus in ſeipſo eſſe, & partis idem erit profe ctò,
quælibet ergo in ſeipſa manet. Omnino autẽ patet fieri nõ
poſſe, ut corpus infinitum in ratione rerum ponatur, & lo
cus corporibus tribuatur: ſi corpus omne ſenſibile, aut gra
ue ſit, aut leue, & graue quidem ad medium ſuapte natura
feratur, leue uerò ſimiliter ſupera loca petat, & infinitum
enim hanc eandem naturæ ſubeat legem neceſſe eſt. At fieri
nequit, aut totum graue ſit, aut leue: aut dimidium leue, di-
midium graue: quo nanq; modo diuides illud? aut quo pa-
cto ipſius infiniti, quæ quidẽ pars ſuprà, bæc autẽ infrà, uel
ultima, uel media erit? Prætereà, omne corpus ſenſibile eſt
in loco. Loci uerò ſpecies, ac differẽtiæ ſunt, ſuprà & infrà,
antè & retro, dextrum atq; ſinistrum: atq; bæc non ſolùm
nostra ex parte ſunt, poſitioné ue, ſed in ipſo etiam toto di
ſtincta ſunt, atq; hæc eſſe in infinito non poſſunt. Atq; ſim
pliciter ſi locus infinitus eſſe non poßit, ſitq́; omne corpus
in loco, & in ratione profectò rerũ infinitum corpus eſſe
non poteſt: at uerò quod alicubi eſt, in loco eſt: & quod in
loco eſt, alicubi eſt. Vtigitur infinitum, quantitatis rationẽ
ſubire non poteſt (nam quantũ fuerit quoddam ut