66022ARIST. DE SEN. ET SEN.
to eſt.
Etenim piſces, totumq́;
inſectorum genus, exactè
uel eminus, etiam ſi multum distent, cibum ſibi peculiarem
ſentiſcunt propter alimentariam ſpeciem odoris, ut mel
apes, & paruarum formicarum genus, quas quidam culi-
ces dictos muliones appellant: & è marinis purpuræ, &
pleraq; alia id genus animalia, ſuum cibum propter odo-
rem acriter ſentiunt: quo uerò ſentiant, non périnde ma-
nifestum eſt. Quocirca dubitauerit quiſpiam quo per-
cipiant odorem, ſi reſpirãtia quidem unico, ſimpliciq́; mo-
do odorentur (id enim in omnibus quæ ſpirant, continge-
re uidetur) ex illis autem nullũ reſpiret, tametſi odorari
ſoleant: niſi quidam alius præter illos quinq; ſenſus habea-
tur. At hoc fieri nequit: nam ipſius olfactilis, olfactuseſt.
Illa uerò hoc ſentiunt, ſed forſitan non eodem modo: ſed
reſpirantibus quidem, ſpiritus id quod instar operculi cu-
iuſdam ſuperpoſitum eſt, aufert: unde fit, ut quando non
reſpirant, nullum odorem ſentiant: non reſpirantibus au-
tem, hoc natura denegauit. Et quidem hac in re périnde
atque in oculis euenit: nam ex animantibus, quædam palpe-
bras habent, quibus non apertis cernere nequeunt: quædam
nempe quibus duri ſunt oculi, eiſdem carẽt. Quocirca nul-
lo indigent quod eas aperiat: ſed protinus ex quo ſpatio
fieri poteſt ut uideant, uident. Conſimiliter & è cæteris
animantibus quodlibet, neq; odorem rerum per ſe grauiter
olentium auerſatur, niſi quid fortè occurrat, quod illi per-
niciem afferre poßit: ab his autem périnde ut homines exa-
minatur: & quemadmodum homines alitu prunarum gra-
uedinem capitis contrahunt, & plerunq; ſuffocãtur, ita
& illa, ui ſulphuris, bituminoſarumq́; rerũ fugitant, quòd
malè afficiantur, & interdum extingui ſolent. Neq;
uel eminus, etiam ſi multum distent, cibum ſibi peculiarem
ſentiſcunt propter alimentariam ſpeciem odoris, ut mel
apes, & paruarum formicarum genus, quas quidam culi-
ces dictos muliones appellant: & è marinis purpuræ, &
pleraq; alia id genus animalia, ſuum cibum propter odo-
rem acriter ſentiunt: quo uerò ſentiant, non périnde ma-
nifestum eſt. Quocirca dubitauerit quiſpiam quo per-
cipiant odorem, ſi reſpirãtia quidem unico, ſimpliciq́; mo-
do odorentur (id enim in omnibus quæ ſpirant, continge-
re uidetur) ex illis autem nullũ reſpiret, tametſi odorari
ſoleant: niſi quidam alius præter illos quinq; ſenſus habea-
tur. At hoc fieri nequit: nam ipſius olfactilis, olfactuseſt.
Illa uerò hoc ſentiunt, ſed forſitan non eodem modo: ſed
reſpirantibus quidem, ſpiritus id quod instar operculi cu-
iuſdam ſuperpoſitum eſt, aufert: unde fit, ut quando non
reſpirant, nullum odorem ſentiant: non reſpirantibus au-
tem, hoc natura denegauit. Et quidem hac in re périnde
atque in oculis euenit: nam ex animantibus, quædam palpe-
bras habent, quibus non apertis cernere nequeunt: quædam
nempe quibus duri ſunt oculi, eiſdem carẽt. Quocirca nul-
lo indigent quod eas aperiat: ſed protinus ex quo ſpatio
fieri poteſt ut uideant, uident. Conſimiliter & è cæteris
animantibus quodlibet, neq; odorem rerum per ſe grauiter
olentium auerſatur, niſi quid fortè occurrat, quod illi per-
niciem afferre poßit: ab his autem périnde ut homines exa-
minatur: & quemadmodum homines alitu prunarum gra-
uedinem capitis contrahunt, & plerunq; ſuffocãtur, ita
& illa, ui ſulphuris, bituminoſarumq́; rerũ fugitant, quòd
malè afficiantur, & interdum extingui ſolent. Neq;