66224ARIST. DE SEN. ET SEN.
olſactile nibil ad nutricationẽ conferat, certũ cſt:
ſed quod
ad ſanitatem, & per ſenſum, & per ea quæ diximus pate-
ſcit. Quare quod eſt ſapor in nutritiuo, & ad ea quæ nu-
triuntur, id eſt olſactile ad ſanitatem. Per ſingula igitur
ſenſoria definitum ſit, atq; pertractatum hoc modo.
ad ſanitatem, & per ſenſum, & per ea quæ diximus pate-
ſcit. Quare quod eſt ſapor in nutritiuo, & ad ea quæ nu-
triuntur, id eſt olſactile ad ſanitatem. Per ſingula igitur
ſenſoria definitum ſit, atq; pertractatum hoc modo.
Hîc Āriſt, quomodo qualitates ſenſibiles ſunt diuiſibiles, declarat.
CAP. VI.
_DV_bitauerit autẽ quiſpiam, quæretq́;
ſi corpus omne
in infinita diuidatur, ſenſiles´ ne etiam affectiones,
ceu color, ſapor, odor, ſonus, grauitas, leuitas, frigiditas, ca-
liditas, durities, & mollities, in infinita diuidẽtur, an id fieri
nequeat? Quoniam ſingula quæq; ſenſilis affectio, ſen-
ſum facere poteſt: cũ ex eo quod pellere ſenſum irritareq́;
poßit, hoc nominis ſortita ſit. Quare neceſſariũ eſſet, ipsũ
quoq; ſenſum in infinita diuidi, necnon ſenſibile omne ma-
gnitudine præditũ eſſe: quandoquidem fieri non poteſt, ut
quis quod albũ quidem ſit, ſed nõ quantum, cernere queat.
Nam ſi ita non ſit, continget corpus aliquod eſſe, quod ne-
que colorem habeat, neq; grauitatem, neq; aliam ullam id
genus affectionem: quare neque ſenſile prorſus erit: etenim
illæ, ſenſilia ipſa ſunt. Senſile ergo non è ſenſilibus compo-
ſitum erit. At neceſſarium eſt, ipſum è ſenſilibus compoſi-
tum eſſe: nõ enim è mathematicis componitur. Præterea
qua parte agnoſcemus ea, atque dijudicabimus an mente,
ſiue intellectu? At intellectilia non ſunt: non enim intelle-
ctus externa ea, quæ ſub ſenſum minimè cadunt, intelligit.
At ſi hæc ita ſeſe habeant, astipulari uidentur hiſce, qui
magnitudines ſaciunt indiuiſibiles: ad hunc enim modum
ratio ipſa diſſoluatur. Verùm hæc impoßibilia ſunt: di-
ctum eſt autem de ipſis in diſſertatione de motu.
in infinita diuidatur, ſenſiles´ ne etiam affectiones,
ceu color, ſapor, odor, ſonus, grauitas, leuitas, frigiditas, ca-
liditas, durities, & mollities, in infinita diuidẽtur, an id fieri
nequeat? Quoniam ſingula quæq; ſenſilis affectio, ſen-
ſum facere poteſt: cũ ex eo quod pellere ſenſum irritareq́;
poßit, hoc nominis ſortita ſit. Quare neceſſariũ eſſet, ipsũ
quoq; ſenſum in infinita diuidi, necnon ſenſibile omne ma-
gnitudine præditũ eſſe: quandoquidem fieri non poteſt, ut
quis quod albũ quidem ſit, ſed nõ quantum, cernere queat.
Nam ſi ita non ſit, continget corpus aliquod eſſe, quod ne-
que colorem habeat, neq; grauitatem, neq; aliam ullam id
genus affectionem: quare neque ſenſile prorſus erit: etenim
illæ, ſenſilia ipſa ſunt. Senſile ergo non è ſenſilibus compo-
ſitum erit. At neceſſarium eſt, ipſum è ſenſilibus compoſi-
tum eſſe: nõ enim è mathematicis componitur. Præterea
qua parte agnoſcemus ea, atque dijudicabimus an mente,
ſiue intellectu? At intellectilia non ſunt: non enim intelle-
ctus externa ea, quæ ſub ſenſum minimè cadunt, intelligit.
At ſi hæc ita ſeſe habeant, astipulari uidentur hiſce, qui
magnitudines ſaciunt indiuiſibiles: ad hunc enim modum
ratio ipſa diſſoluatur. Verùm hæc impoßibilia ſunt: di-
ctum eſt autem de ipſis in diſſertatione de motu.