66527LIBER.
tum idem, tum non idem, primus, &
nouißimus audiunt,
olfaciuntq; . Videtur autem quibuſdam, hoc quoq; diffi-
cultatem habere. Quidam enim aiunt eſſe impoßibile, ut
alius idem quod alius audiat, aut uideat, olfaciat´ ue: quan-
doquidem fieri non poteſt, ut unum multi: & ſeorſum exi-
ſtentes audiant, aut olfaciant: idem enim ſeiunctum à ſeſe,
ſeparatumq́; eſſet. An quod primò quidem mouit, ceu
tintinabulum, aut thus, aut ignem, unum & idem numero
omnes ſentiunt: quod autem iam proprium eſt, numero
aliud, ſpecie uerò idem? Quocirca, plures ſimul uident,
& odorantur, & audiunt. Cæterùm hæc, neq; ſunt cor-
pora, ſed affe ctio, & motio quædam (alioqui nequaquam
iſtud eueniret) neq; ſine corpore. De lumine uerò, alia
ratio eſt: nam lumen, eſſentia quædam, & non motio, exi-
ſtit. In ſumma, non périnde in alteratione res habet, atq;
latione. Nam lationes, iure optimo prius in medium per-
ueniunt: uidetur autem ſonus eſſe motio cuiuſpiam, quod
lationem ſubeat. Quæ uerò alterantur, neutiquam ſimi-
liter faciunt: contingit eum quippiam uniuerſim alterari,
& non dimidium prius, ceu aquam omnem ſimul concre-
ſcere. Sed enim nonnunquam, dum calefit, aut concreſcit,
pars alteri proxima, ab ea cui bæret, afficitur : prima uerò
ab ipſo alterante immutari aſſolet, nec neceſſe eſt, eam ſi-
mul & uniuerſim alterari. Porrò ſi in humore degeremus,
ſapor ut odor eſſet, & adhuc lõgiore interuallo, antè quàm
eũ tangeremus, ſentiretur. Ratione quoq; optima euenit, ut
ſenſoria, quæ nõ niſi aliquo intercedente medio functiones
ſuas exercent, non ſimul patiantur, præterquàm in lumine,
propter id quod dictũ eſt: propter quod idem etiam de ui-
ſione ſentiendum eſt, nam lumen ipſum, uiſionem efficit.
olfaciuntq; . Videtur autem quibuſdam, hoc quoq; diffi-
cultatem habere. Quidam enim aiunt eſſe impoßibile, ut
alius idem quod alius audiat, aut uideat, olfaciat´ ue: quan-
doquidem fieri non poteſt, ut unum multi: & ſeorſum exi-
ſtentes audiant, aut olfaciant: idem enim ſeiunctum à ſeſe,
ſeparatumq́; eſſet. An quod primò quidem mouit, ceu
tintinabulum, aut thus, aut ignem, unum & idem numero
omnes ſentiunt: quod autem iam proprium eſt, numero
aliud, ſpecie uerò idem? Quocirca, plures ſimul uident,
& odorantur, & audiunt. Cæterùm hæc, neq; ſunt cor-
pora, ſed affe ctio, & motio quædam (alioqui nequaquam
iſtud eueniret) neq; ſine corpore. De lumine uerò, alia
ratio eſt: nam lumen, eſſentia quædam, & non motio, exi-
ſtit. In ſumma, non périnde in alteratione res habet, atq;
latione. Nam lationes, iure optimo prius in medium per-
ueniunt: uidetur autem ſonus eſſe motio cuiuſpiam, quod
lationem ſubeat. Quæ uerò alterantur, neutiquam ſimi-
liter faciunt: contingit eum quippiam uniuerſim alterari,
& non dimidium prius, ceu aquam omnem ſimul concre-
ſcere. Sed enim nonnunquam, dum calefit, aut concreſcit,
pars alteri proxima, ab ea cui bæret, afficitur : prima uerò
ab ipſo alterante immutari aſſolet, nec neceſſe eſt, eam ſi-
mul & uniuerſim alterari. Porrò ſi in humore degeremus,
ſapor ut odor eſſet, & adhuc lõgiore interuallo, antè quàm
eũ tangeremus, ſentiretur. Ratione quoq; optima euenit, ut
ſenſoria, quæ nõ niſi aliquo intercedente medio functiones
ſuas exercent, non ſimul patiantur, præterquàm in lumine,
propter id quod dictũ eſt: propter quod idem etiam de ui-
ſione ſentiendum eſt, nam lumen ipſum, uiſionem efficit.