66628ARIST. DE SEN. ET SEN.
Hîc oftẽdit Āriſto.
omne quod ſentitur diuiſibile eſſe:
quodq́;
eſt indiuiſibile non eſſe ſenſibile.
eſt indiuiſibile non eſſe ſenſibile.
CAP. VII.
_ES_t autem &
alia quædam talis circaſenſus, dubitatio,
utrum cõtingat duos ſimul ſentire in eodem, & indi-
uiduo tempore, necne. Planè ſi ſemper ualidior motus debi-
liorem elidat (Ex quo fit, ut quæ ob oculos diuerſantur,
non percipiant qui fortè uehementer quippiam meditãtur,
aut trepidant, aut ingentem ſonitum exaudiunt. Hocitaq;
constitutum ſit, & illud nempe ſingula melius ſentiri ſim-
plicia, quàm commista, ut colorem, mel & uinũ meracum,
quàm temperatum: & neten ſolam, quàm in conſonantia
diapaſon, quod ſeſe uicißim offundãt: id quod factitare ſo-
lent ea, ex quibus unum quoddam diſſultat) ſi ſemper, in-
quam, ualentior motus infirmiorem depellat, neceſſe eſt ſi
ſimul ſint, etiam illum minus ſenſilem eſſe, quàm ſi ſolus eſ-
ſet, cùm ab eo minor intermistus quippiã detrahat, ſi ſim-
plicia omnia probius ſentiantur. Si ergo motus æquales
ſint, ac diuerſi, neutrius erit ſenſio: nam alter alterũ offu-
ſcat, nec ſimpliciter ſentiri poſſunt. Quare aut nulla erit
ſenſio, aut ex utriſq; alia emerget: quod etiam effici uidetur
ex hiſce quæ confunduntur, in quodcunq; mista fuerint.
Cùm igitur ex nonnullis quippiam fiat, ex nonnullis non
fiat, talia autẽ ſint quæ diuerſis ſubijciuntur ſenſibus (nam
ea miſceri ſolent, quorum extrema ſunt contraria: at ex al-
bo, & acuto, unum fieri nequaquam contingit, niſi per ac-
cidens, & non uti ex acuto, & graui, concentus exultat)
nullatenus profectò contingit ea ſimul ſentiri. Nam ſi mo-
tus ipſorum ſint æquales, mutuò ſeſe obliter abunt, cùm ex
eis unus nõ fiat: ſi uerò inæquales, præſtantior ſenſum effi-
ciet. Præterea, anima potius ſimulduo quorũ unus eſt
utrum cõtingat duos ſimul ſentire in eodem, & indi-
uiduo tempore, necne. Planè ſi ſemper ualidior motus debi-
liorem elidat (Ex quo fit, ut quæ ob oculos diuerſantur,
non percipiant qui fortè uehementer quippiam meditãtur,
aut trepidant, aut ingentem ſonitum exaudiunt. Hocitaq;
constitutum ſit, & illud nempe ſingula melius ſentiri ſim-
plicia, quàm commista, ut colorem, mel & uinũ meracum,
quàm temperatum: & neten ſolam, quàm in conſonantia
diapaſon, quod ſeſe uicißim offundãt: id quod factitare ſo-
lent ea, ex quibus unum quoddam diſſultat) ſi ſemper, in-
quam, ualentior motus infirmiorem depellat, neceſſe eſt ſi
ſimul ſint, etiam illum minus ſenſilem eſſe, quàm ſi ſolus eſ-
ſet, cùm ab eo minor intermistus quippiã detrahat, ſi ſim-
plicia omnia probius ſentiantur. Si ergo motus æquales
ſint, ac diuerſi, neutrius erit ſenſio: nam alter alterũ offu-
ſcat, nec ſimpliciter ſentiri poſſunt. Quare aut nulla erit
ſenſio, aut ex utriſq; alia emerget: quod etiam effici uidetur
ex hiſce quæ confunduntur, in quodcunq; mista fuerint.
Cùm igitur ex nonnullis quippiam fiat, ex nonnullis non
fiat, talia autẽ ſint quæ diuerſis ſubijciuntur ſenſibus (nam
ea miſceri ſolent, quorum extrema ſunt contraria: at ex al-
bo, & acuto, unum fieri nequaquam contingit, niſi per ac-
cidens, & non uti ex acuto, & graui, concentus exultat)
nullatenus profectò contingit ea ſimul ſentiri. Nam ſi mo-
tus ipſorum ſint æquales, mutuò ſeſe obliter abunt, cùm ex
eis unus nõ fiat: ſi uerò inæquales, præſtantior ſenſum effi-
ciet. Præterea, anima potius ſimulduo quorũ unus eſt